پایگاه خبری تحلیلی «پارس»- سیاوش آقاجانی- برخی از مجریانی که رسما از روحانی و لیست امید شورای شهر تهران در انتخاباتهای ۹۶ حمایت و برای ایشان رأی جمع کردند، چند روزی است که بابت سوءمدیریت‌های دولت در تبدیل یک نعمت الهی به بحرانی آزاردهنده شدیداً انتقاد می‌کنند.

اما مگر آقایان رشیدپور و فردوسی‌پور از روحانی یا لیست مورد تَکرار خاتمی، بابت توانمندی‌شان در اداره کشور و تهران حمایت کرده بودند که امروز توقع اداره کشور و تهران را دارند؟! یا مگر از تَکرار می‌کنم خاتمی در رأی به لیست امید شورای شهری که توسط کرباسچی بسته شده بود توقع تلاش و پرکاری و خدمت داشتند که بحرانی شدن تهران بابت برفی که از یک هفته قبل، پیش‌بینی شده بود را مورد انتقاد قرار دهند؟!

آقایان یکبار مرور کنند تا به یاد آورند کدام فاکتور مدیریتی در حمایت‌شان از روحانی یا لیست‌های مورد حمایت خاتمی موثر بوده است؟! جز این شعارهایی که اگر فلانی و بهمانی بیایند همه را لوله میکنند؟! یا این که اگر آنها بیایند همه را اعدام می‌کنند و من اینها را می‌شناسم؟! یا این که اگر آنها بیایند در پیاده رو هم دیوار می‌کشند؟! یا تحریم‌ها را برمی‌گردانند؟! یا اگر اینها بیایند برجام لب‌پَر می‌شود؟! خب!

حق این است که امروز بابت همان چیزهایی که به روحانی یا لیست مورد حمایت خاتمی رأی دادند از ایشان گلایه کنند نه بابت چیزهایی که جریان مقابل در برنامه‌هایشان اعلام میکردند و در عمل، روحیه و سابقه‌شان هم کم و بیش مشخص بود! و البته با این وجود انتقاد کردن امروزشان بهتر از آن است که سکوت کنند و مشکلات مردم را نبینند ولی کاش این انتقادات هم با چراغ سبز جای دیگر و با پروژه جدید عبور از روحانی و در راستای جدا کردن خود و اصلاح‌طلبان از عملکرد ضعیف دولت نباشد هرچند که این جداسازی عملا غیرممکن است.