در روز سوم جشنواره کن چه گذشت

به گزارش پارس به نقل از مهر، نگاهی به هر یک از فیلم هایی که دیروز به نمایش درآمد می تواند نشان دهنده جایگاه و ارزش هر یک از آنها در دنیای سینما باشد.

لمس گناه: سیلی کارگردان چینی به جامعه امروز کشورش

جزییات: ۲۰۱۳، چین، ژاپن، درام/ کارگردان: ژیا ژانگ-که
با حضور: بواکیانگ وانگ، ژیانگ وو، زاو تاو

این فیلم را که در بخش رقابتی به نمایش درآمد می توان حمله بیش از حد خشمگین کارگردان چینی تصور کرد که سیلی محکمی به گوش مصرف گرایی چین نواخته است.

فستیوال کن مکانی است برای شوک ها، تکان ها و سورپرایزها و همه اینهاست که تغییر مسیر هنری ژیا ژانگ-که کارگردان چینی را قابل قبول می سازد. او تا قبل از ساختن این فیلم به عنوان مستندسازی بسیار آرام و باملاحظه شناخته می شد و فیلم ۲۰۰۶ او با عنوان" زندگی ثابت" که درباره مردم چند دهکده چینی بود که باید آماده می شدند تا با باز شدن سد بزرگ الکتریکی چین، همه زندگی شان به زیر آب برود، با تحسین بسیار روبه رو شده بود.

به همین دلیل ساخت فیلم بی پروا، جسور و خشن" لمس گناه" در کمترین حالت می توان گفت برای چنین کارگردانی غیرعادی محسوب می شود. این فیلم که تحت تاثیر فیلم های رزمی کینگ هو است، به طور مشخص از تارانتیو و سرجیو لئونه هم تاثیر پذیرفته است.

در حالی که این فیلم در صحنه های پایانی اش به همان زبان واقع گرایانه و آرام سینمایی کارگردان باز می گردد، با این حال به هیچ وجه ارایه بانشاط و ماجراجویانه حقایق نیست بلکه مخاطب را با پرتابی خشن، دردناک و طعنه وار به درون چیزی می برد که خود کارگردان آن را مشخصا به عنوان قلب سیاه چین می بیند. او چین را به عنوان قدرت اقتصادی جهانی می بیند، اما قدرتی که دچار انقلاب فرهنگی خشن جدیدی شده و در آن گروهی با استفاده از موقعیت ها به ابرسرمایه دار تبدیل شده اند و دیگران هم مسایل مربوط به ثروت آن ها را از طریق اینترنت دنبال می کنند و این خبرها را خیلی سریع به دیگران منتقل می کنند. در نهایت در یکی از صحنه های کلیدی فیلم فردی را می بینیم که در" وایبو" که معادل توییتر چینی است، غرق شده است.

" لمس گناه" درامی است تلخ، خشن و ناهموار که درباره چین و تمام دنیا احساس بدبینی دارد. در جایی از فیلم یکی از شخصیت ها از دیگری می پرسد که دوست دارد به خارج سفر کند یا نه؟ و او پاسخ می دهد: " چرا این کار را بکنم؟ همه ورشکست شده اند. حالا خارجی ها می آیند اینجا. "

غول خودخواه: بازسازی یک قصه تکان دهنده

جزییات: ۲۰۱۳، بریتانیا، ۹۱ دقیقه، درام/ کارگردان: کلیو برنارد
با حضور: کانر چپمن، شان گلایدر، شان توماس

" غول خودخواه" فیلمی اجتماعی و به شدت واقع گرایانه است که با خلق دوباره داستان اسکار وایلد، کلیو برنارد را به عنوان یکی از بهترین فیلمسازان جوان جدید بریتانیا معرفی می کند.

کلیو برنارد، فیلمساز انگلیسی اولین فیلمش به نام" تاکستان" را سال ۲۰۱۰ ساخت و فیلمش با تحسین زیادی رو به رو شد. حال برنارد در جشنواره کن فیلم بعدی اش را به نمایش گذاشته است. این فیلم بازسازی داستان کودکانه اسکار وایلد است که می خواهد بینندگانش را به فکر بیندازد که در دنیای بدون مسیح چگونه می توان به رستگاری رسید. عنوان داستان هم در حقیقت به همین اشاره می کند.

این فیلم ممکن است دقیقا همان قدرت کمال گرایی" تاکستان" را نداشته باشد چون یک درام رک و واقع گرای اجتماعی است، اما نمی تواند بیننده اش را ناامید کند که" غول خودخواه" به خوبی فیلم قبلی کارگردان نباشد. شیوه داستان گویی برنارد بی ریا و احساساتی، سلیس و کاملا بااقتدار است. داستان در مورد آربور و سویفتی است، دو پسر که پدرانشان یا غایب هستند و یا با آنها رابطه دوستانه ای ندارند و آن ها نمی توانند این واقعیت را در مدرسه هم پنهان کنند. این پسرها متوجه می شوند که می توانند با پیدا کردن تکه های آهن و فروختنشان به معامله گری بزرگ و خشن، پول زیادی به جیب بزنند. البته تمام این ها به یک تراژدی مهیب و رنج آور ختم می شود.

گذشته: یک درام برجسته با جزییات دقیق و هوشمندانه

جزییات: ۲۰۱۳، فرانسه، ۱۳۰ دقیقه، درام/ کارگردان: اصغر فرهادی
با حضور: علی مصفا، برنیس بژو، طاهر رحیم

فیلمی که اصغر فرهادی بعد از فیلم" جدایی" برنده اسکار ساخته، درامی پرقدرت و خوش ساخت است که روابط پیچیده و گره خورده خانوادگی را بررسی می کند.

فیلمساز ایرانی اصغر فرهادی امسال با فیلمی خارق العاده، دلربا و کاملا برنامه ریزی شده وارد جشنواره کن شده که به نوعی مثلث عشقی است. این فیلم درباره فانی بودن عشق و دیدگاه هایی درباره صمیمیت و زندگی خانوادگی است که با موضوعی بسیار تراژیک مخلوط می شود؛ با گذشته ای که ما را کنترل می کند. فرهادی آن عصبانیت و لاعلاجی را که در هنگام انکار کردن گذشته و تلاش برای پاک کردن انتخاب هایی که زندگی مان را تغییر دادند پیش می آیند، در فیلمش نشان می دهد.

" گذشته" درامی است برجسته با بازی های هوشمندانه و مهارشده که جزییات دقیق زیادی در آن وجود دارد و در عین حال داستانش قسمت های مبهم فراوانی دارد که با جلو رفتن داستان با آشکارسازی ها و پیچ های غیرمنتظره، بیننده را مبهوت می کند. قدرت و هوش همیشگی فرهادی در فیلمسازی مجاب کننده است.

سوزان: یک خانواده در بحران

جزییات: ۲۰۱۳، فرانسه، ۹۰ دقیقه، درام / کارگردان: کاتل کویلور
با حضور: آدل هانل، فرانسوا دامین، سارا فورستیه

این درام که سرعت بیانش خیلی زیاد است، اثری است از کارگردان زن جوان فرانسوی که به زیرکی به مطالعه داستانش پرداخته و در بعضی مواقع به شدت تکان دهنده آن را بیان می کند.

در قسمت مسابقه امسال جشنواره کن فقط یک زن کارگردان حضور داشت اما هم بخش" یک نگاه" و هم بخش" هفته منتقدان" را فیلم های کارگردان های زن افتتاح کردند. فیلم" حلقه بلینگ" از سوفیا کاپولا درباره دزدی و افراد مشهور بود، اما فیلم" سوزان" به هیچ وجه به خرید کردن اهمیتی نمی دهد. این فیلم که دومین فیلم کارگردان فرانسوی کاتل کویلور است، بدون ذره ای ندامت، احساساتی و در عین حال به دقت مطالعه شده است.

داستان درباره سوزان و خواهر بزرگترش ماریا است که با پدرشان زندگی می کنند. اولین بار آن ها را در دبستان می بینیم. در سکانس بعد سوزان در حال ترک دبیرستان است. بعد پنج سال جلو می رویم و می بینیم که چارلی دوست او در دوره کودکی هم دیگر بخشی از خانواده شان شده، آنها بچه دارند و سوزان در شرکتی کار می کند که پدرشان هم آنجاست. در ادامه سوزان با نیکلاس آشنا می شود که گانگستری خرده پا و بی ارزش است و زمانی که نیکلاس باید از آنجا برود، سوزان هم باید بین او و خانواده اش دست به انتخاب بزند.