چاقی شکمی، علل و خطرات آن/عکس

چاقی برای سلامتی خوب نیست و همه این را می‌دانیم، اما آیا می‌دانستید که چاقی شکمی یعنی داشتن چربی اضافی در شکم خیلی بدتر است؟ علاوه بر اینکه ممکن است برای خریدن شلوار به دردسر بیفتید، می‌تواند تهدیدی جدی برای سلامتی‌تان باشد.

تجمع چربی ناسالم در شکم، یعنی اینکه چربی اطراف کبد و سایر ارگان‌های داخل شکم‌تان را هم گرفته است! افراد زیادی مخصوصا آنهایی که ساختار بدنی سیب یا گلابی شکل دارند، به دلیل تجمع چربی زیاد در ناحیه‌ی شکمی بیرون زده پیدا می‌کنند.

چربی یک شبه شکم‌تان را احاطه نمی‌کند، علت‌های زیادی می‌تواند موجب چاقی شکمی شود:

. خوردن غذاها و نوشابه‌های زیادی که پُر از قند و فروکتوز هستند می‌توانند دور کمرتان را افزایش بدهند.

. مصرف زیاد الکل می‌تواند منجر به تجمع چربی شکم همراه با التهاب، بیماری کبدی و سایر مشکلات شود.

. مصرف مداوم چربی‌های ترانس، که یکی از ناسالم‌ترین چربی‌هاست، می‌تواند باعث چاقی شکمی و التهاب، مقاومت انسولینی، بیماری قلبی و مشکلات گوناگون دیگر شود.

. سبک زندگی یکجا نشینی هم یکی دیگر از علت‌های اصلی تجمع چربی در شکم است.

. رژیم غذایی کم پروتئین هم می‌تواند سبب چاقی شکمی بشود.

. زنان در دوران یائسگی به دلیل تغییرات هورمونی در بدن، مستعد چاقی شکمی هستند.

. عدم تعادل در باکتری‌های روده می‌تواند ریسک تجمع چربی اطراف شکم را بالا ببرد.

. استرس زیاد در زندگی هم می‌تواند منجر به افزایش هورمون کورتیزول شده و در نتیجه چربی شکمی را هم افزایش بدهد.

. رژیم غذایی کم فیبر و پُر از غلات تصفیه شده هم می‌تواند چاقی شکم در بر داشته باشد.

. ژنتیک نیز نقش مهمی در افزایش نسبت کمر به باسن و ذخیره‌ی کالری اضافی به عنوان چربی شکمی دارد.

. کمبود خواب یا خواب بی‌کیفیت هم می‌تواند منجر به افزایش وزن، از جمله چاقی شکمی شود.

به هر حال دلیل چاقی شکمی شما هر چه که باشد، یک چیز مسلم است؛ برای سلامتی‌تان مضر است. در ادامه برخی از خطرات پنهان چاقی شکمی‌ را برای‌تان می‌گوییم.

1. دیابت

داشتن چربی شکمی، احتمال ابتلا به دیابت را بیشتر می‌کند. اگر بدن شما چربی را ترجیحا در شکم ذخیره کند، ریسک ابتلا به دیابت نوع دوم بیشتر است نسبت به زمانی که بدن‌تان چربی را جای دیگری مثلا در ران‌ها یا باسن ذخیره کند. چاقی شکمی یعنی چربی بیشتری در اندام‌های مهم مسئول در سوخت و ساز گلوکز جمع شده است. این اتفاق می‌تواند موجب مقاومت به انسولین و نقص سلول‌های بتا و اختلال در هموستاسیس گلوکز شود. مطالعه‌ای در سال 2008 نشان داد ارتباط مستقمی بین معیارهای چاقی شکمی و ابتلا به دیابت نوع دوم وجود دارد. کاهش سایز دور کمر می‌تواند این ریسک را کاهش بدهد.

2. بیماری قلبی

حمل چربی اضافی در شکم، بدون در نظر گرفتن وزن کلی‌تان، می‌تواند تاثیر قابل توجهی بر ریسک بیماری‌های قلبی داشته باشد. چربی اضافی در شکم منجر به افزایش تریگلیسرید و کاهش کلسترول خوب می‌شود.

مطالعات نشان داده چربی شکمی ارتباط قوی با بیماری‌های قلبی و عروقی و سرطان دارد. همچنین افزایش سایز دور کمر با افزایش ریسک مرگ در اثر بیماری‌های قلبی و عروقی، حتی در میان زنان با وزن نرمال، ارتباط دارد.

3. افزایش فشار خون

داشتن چربی اضافی در حفره‌ی شکم، بیشتر از داشتن چربی در زیر پوست، باعث افزایش احتمال فشار خون بالا می‌شود. تحقیقات نشان داده افرادی که چربی زیادی در حفره‌ی شکم و اطراف اندام‌های شکمی دارند، بیشتر مستعد فشار خون بالا هستند. دلیل این اتفاق نیز تداخل چربی با عملکرد کلیه‌هاست.

4. سرطان

حمل چربی اضافی در اطراف شکم و کمر می‌تواند ریسک ابتلا به سرطان‌های گوناگون از جمله سرطان روده بزرگ، لوزالمعده، سینه (بعد از یائسگی) و رحم.

مطالعات نشان می‌دهد داشتن لایه‌ی چربی در پایین شکم، در مقایسه با داشتن چربی در زیر پوست، بدتر است زیرا تومورهای سرطانی را تشویق به رشد می‌کند.

5. آپنه خواب

بیشتر از 18 میلیون آمریکایی دچار آپنه خواب هستند. داشتن چربی شکمی، یکی از ریسک فاکتورها برای این نوع مشکل خواب است، مخصوصا برای مردها. مطالعات نشان داده‌اند چربی شکمی در بیماران دچار آپنه خواب بیشتر است. ضمنا چاقی شکمی و آپنه خواب، تشکیل یک چرخه‌ی معیوب می‌دهند که همدیگر را تشدید می‌کنند.