پارس؛
داده های نظرسنجی؛ کمدرآمدها حضور بیشتری در میتینگهای انتخاباتی داشتهاند+ فایل
احتمال تماس ستادها با خانوارهای با درآمدی بالای دو میلیون تومان در ماه حدوداً دو برابر تماس آنها با خانوارهای با درآمد زیر پانصد هزار تومان در ماه بوده است. دادهها را میتوانید در صفحات ۲۹ تا ۳۱ گزارش(لینک در کامنت اول) پیدا کنید.
پایگاه خبری تحلیلی «پارس»- سهیل جاننثاری- کوان هریس، استادیار جامعهشناسی دانشگاه کالیفرنیا-لس آنجلس، و دانیل توانا، دانشجوی دکتری دانشکدهی سیاست دانشگاه پرینستون، اولین موج نظرسنجی آیاساس یا «پژوهش اجتماعی ایران» را انجام دادهاند و گزارشش را منتشر کردهاند. این نظرسنجی قرار است هر چهار سال بعد از انتخابات مجلس ایران برگزار شود. این گزارش دادههای خوبی برای کسانی فراهم میکند که دربارهی ایران فکر میکنند یا مینویسند.
اما جالبترین دادهی به دست آمده در نظرسنجی برای من این بود که افراد با درآمد کمتر به شکل محسوسی حضور بیشتری در همایشها و میتینگهای ستادهای انتخاباتی داشتهاند. احتمالاً میشود نتیجه گرفت که این گروه برای تصمیمگیری نیاز بیشتری به کسب اطلاعات دارند، و شاید بشود این را ناشی از این دانست که آنها امکان کمتری برای پیگیری اخبار و موضعگیریها دارند یا تعلق جناحی در میان این گروه کمتر از گروههای دیگر است یا ترکیبی از اینها و موارد دیگر.
هریس و توانا درست بعد از این آمار، دادههای مربوط به ارتباط گرفتن ستادهای تبلیغاتی با رأیدهندگان را آوردهاند. همزمان با این که کمدرآمدترها بیشتر به گردهماییها رفتهاند، ستادها بیشتر با کسانی تماس(رو در رو، پیامک، ...) گرفتهاند که سطح تحصیلات بالاتر و درآمد بیشتری دارند. مثلاً احتمال تماس ستادها با خانوارهای با درآمدی بالای دو میلیون تومان در ماه حدوداً دو برابر تماس آنها با خانوارهای با درآمد زیر پانصد هزار تومان در ماه بوده است. دادهها را میتوانید در صفحات ۲۹ تا ۳۱ گزارش(لینک در کامنت اول) پیدا کنید.
این داده «جالب» هست اما حداقل برای من عجیب نیست. قبل از آغاز ثبت نامهای انتخابات شورای شهر، یکی از دوستان فعال در ستاد اصلاحطلبان تماس گرفت و پیشنهاد خواست. ایدهی اصلیام این بود که به جای مناطق محل سکونت طبقات مرفه و حتی متوسط که رأیشان معمولاً با اصلاحات است، تمرکزشان را روی مناطق محروم تهران بگذارند. حتی پیشنهاد دادم اگر میتوانند در این مناطق نظرسنجی کنند تا خواستههای این محلهها را بفهمند، و اگر امکان نظرسنجی نیست(که نبود) چند نفر را مأمور این کنند که به این محلهها سر بزنند و با مردم صحبت کنند و بر اساس یافتههای آنها ستاد شعارهای تبلیغاتیاش را تنظیم کند. در عوض کس دیگری مشاوره داده بود که با توجه به این که رأی محلههای پایین شهر مال اصولگرایان است نیازی نیست هزینهای بشود و تمرکز باید روی افزایش مشارکت مناطق بالاتر شود.
میدانیم که در میان اصلاحطلبان کدام رویکرد قوت بیشتری دارد. این را هم میدانیم که اصولگرایان هم چندان وضعیت بهتری ندارند. تعجب میکنید که بعضی از رأیدهندگان احساس کنند از سوی جناحهای مربوطه رها شدهاند؟
پ.ن: میزان تماس ستادها با کسانی که درآمد یا تحصیلات بیشتری دارند بیشتر از تماس با کمدرآمدها هست، اما اصلاً بالا نیست و سند خوبی برای ضعف شدید فعالیت ستادهای انتخاباتی در ایران است.
ارسال نظر