سندرم آلیس در سرزمین عجایب چیست؟

در کتاب آلیس در سرزمین عجایب، شیوه ای که آلیس جهان را می دید بارها و بارها پس از افتادن او در سوراخ خرگوش، تغییر کرد. در یک لحظه، او از یک بطری که روی آن نوشته بود “مرا بخور” می نوشد و به اندازه کافی کوچک می شود تا بتواند از دری کوچک عبور کند. سپس او کیکی با برچسب “مرا بخور” را می خورد و به اندازه کافی بزرگ می شود تا به کلید روی میز دسترسی پیدا کند.

سندرم آلیس در سرزمین عجایب و میگرن های ویژوال

این داستان افسانه است. با این حال آنچه آلیس تجربه کرد برای برخی افراد واقعی است. برای آنها زمان هایی وجود دارند که جهان آن طور که باید، به نظر نمی آید. رنگ ها تغییر میکنند. خطوط صاف، موج دار میشوند اشیاء حرکت می کنند. حتی زمان ممکن است تغییر کند.

در سال ۱۹۵۵، جان تاد، روانپزشک انگلیسی، این وضعیت عجیب و غریب را براساس شخصیت داستان، سندرم آلیس در سرزمین عجایب (AIWS) نامگذاری کرد. وی از این اصطلاح برای توصیف علائم عجیب و غریبی که از افراد مبتلا به سردرد میگرنی و صرع شنیده بود، استفاده کرد.

علائم سندرم آلیس در سرزمین عجایب

زمانی که شما سندرم آلیس در سرزمین عجایب دارید، چیزهای عجیب و غریب اتفاق می افتند همانند موارد زیر:

قسمت های بدن شما یا چیزهایی که در اطراف شما هستند ممکن است بزرگتر، کوچکتر، نزدیکتر یا دورتر از آنچه که واقعا هستند باشد.

خطوط صاف ممکن است موج دار به نظر برسند.

چیزهایی که ثابت هستند به نظر می رسد حرکت میکنند.

اشیاء سه بعدی ممکن است صاف به نظر برسند.

رنگ اشیاء ممکن است عوض شوند و یا به طرف دیگر شیب شوند.

چهره ها ممکن است بد شکل به نظر برسند.

رنگها ممکن است بیش از حد روشن به نظر برسند.

افراد و اشیا ممکن است به نظر برسند که کشیده شده اند.

علل سندرم آلیس در سرزمین عجایب

پزشکان مطمئن نیستند که چرا برخی افراد چنین تغییرات غیرمعمولی در درک دارند. اما اغلب این مشکل زمانی شروع می شود که کودکان خیلی کوچک هستند. سندرم آلیس در سرزمین عجایب شامل تغییراتی در قسمت هایی از مغز شما می شود که با اطلاعات حسی سر و کار دارد – یعنی آنچه شما می بینید و می شنوید. این تغییرات بر روی درک شما از بدن و رابطه آن با جهان پیرامون تان، تأثیر می گذارد.

پزشکان معتقدند این سندرم ممکن است نوعی از اورا میگرن (اختلال حس بینایی) باشد. بیماری های اورا (Aura) مشکلات بصری و دیگر مشکلات حسی هستند که بعضی افراد قبل یا در طی سردرد آنها را تجربه میکنند. این مشکلات می توانند موجب علائمی از قبیل نور هایی که چشمک میزنند، لکه های براق، صدای زنگ در گوش و یا سوزش در دستان شوند.

سندرم آلیس در سرزمین عجایب اغلب قبل، در طول و یا پس از یک میگرن اتفاق می افتد. اما این سندرم می تواند با شرایط دیگر نیز رخ دهد، شرایطی همچون:

صرع

عفونت هایی مانند عفونت های ناشی از ویروس اپستین-بار

سکته مغزی

افسردگی یا اسکیزوفرنی

این مشکل می تواند پس از مصرف داروهایی مانند شربت سرفه، داروهای آلرژی و داروهای ضد تشنج توپیرامات (Topamax ) اتفاق بیفتد.

تشخیص

اگر فکر می کنید ممکن است سندرم آلیس در سرزمین عجایب داشته باشید، بهتر است به یک متخصص مغز و اعصاب مراجعه کنید. متخصص مغز و اعصاب متخصصی است که مشکلات مغزی، نخاع و اعصاب را درمان میکند. او درباره علائم و سابقه ی میگرن های شما سؤال می کند.

متخصص مغز و اعصاب ممکن است برخی از این آزمایشات را نیز پیشنهاد دهد:

آزمایشات خون. کارکنان پزشکی برای فهمیدن اینکه آیا شما ویروس اسپتین-بار یا ویروس دیگری که موجب سندرم آلیس در سرزمین عجایب شود، دارید یا نه، نمونه ای از خون شما را از یک ورید، معمولا رگ دست میگیرند.

تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI). در این نوع اسکن از مغناطیس های قدرتمند و امواج رادیویی برای ایجاد تصاویر دقیق مغز استفاده میشود.

الکتروانسفالوگرام (EEG). EEG، فعالیت الکتریکی داخل مغز شما را اندازه گیری می کند.

درمان ها

هیچ درمانی برای سندرم آلیس در سرزمین عجایب وجود ندارد، اما شما میتوانید برای جلوگیری از احساسات عجیب و غریب از چیزهایی که باعث میگرن شما می شوند، اجتناب کنید. میتوانید داروهای زیر را امتحان کنید:

داروهای ضد افسردگی

داروهای ضد تشنج مانند توپیرامات (Topamax) و والپروات (Depacon)

داروهای فشار خون مانند مسدود کننده های کانال کلسیم و بتا بلوکرها

همچنین ممکن است پزشک شما پیشنهاد کند که برای کمک به کمتر شدن میگرن ها، به نکاتی در رژیم غذایی خود را توجه کنید. نکاتی عبارتند از:

خوردن غذاهای تازه – میوه ها، سبزیجات، تخم مرغ، پنیر، گوشت و مرغ.

خوردن پنج تا شش وعده غذایی کوچک به جای سه وعده غذایی بزرگ، در طول روز. گرسنگی در برخی افراد ممکن است سردرد ایجاد کند.

از غذاهایی که موجب سردرد شما میشوند پرهیز کنید. محرک های رایج میگرن عبارتند از: شیرین کننده آسپارتام، پنیر نرم یا مانده، گلوتامات مونونوسیدیم (MSG) و گوشت های فرآوری شده مانند هات داگ و بیکن.