قبرهای آویزان /تصاویر

در منطقه ایگوروت در کوهستان‌های شمال فیلیپین قبرهای آویزان در فاصله زیادی از زمین، روی صخره‌ها قرار گرفته‌اند و قدمتشان به بیش از ۲ هزار سال می‌رسد. مراسم سنتی تشییع مردگان در این قبرهای آویزان، در حال حاضر چندان مرسوم نیست و هر چند سال یک بار اتفاق می‌افتد. یکی از باور های مردم این منطقه برای آویزان کردن قبر مردگان در چنین ارتفاعی، این است که معتقدند این کار باعث نزدیک‌تر شدن مردگان به روح اجدادشان می‌شود. اما این تنها دلیل فیلیپینی‌ها برای انجام این مراسم نیست و فاکتور های دیگری در این رسم دخالت دارند.

یکی از این دلایل این است که در گذشته که مردگان را در خاک قرار می‌دادند، سالمندان نگران این موضوع بودند. آنها از ماندن در خاک ترس داشتند چون می‌دانستند که آب ممکن است هر لحظه وارد خاک بشود و باعث پوسیده شدن سریع بدن آنها بشود. این سالمندان ترجیح می‌دادند در مکانی دفن بشوند که اجسادشان سالم باقی بماند.

در صورت ماندن جنازه‌ها در خاک، این احتمال وجود داشت که بدن آنها توسط سگ و یا دیگر موجودات خورده بشود.، بنابراین این قبرها بالای صخره قرار داده شدند تا دست حیوانات به آنها نرسد. دوم اینکه در گذشته‌ها و در دوران جنگ معروف به سر بریدن، غارتگران وحشی که از نقاط مختلف کالینگا و شرق استان لونتوک به این منطقه حمله می کردند، به دنبال شکار سر بومیان این منطقه و بردن آنها به عنوان غنایم جنگی به خانه بودند. این هم دلیل دیگری برای قراردادن قبرها در ارتفاع بود تا کسی نتواند به آنها دسترسی پیدا کند.

این قبرها به کناره‌های صخره گره زده و یا با میخ محکم می‌شدند. این قبرها بسیار کوچک هستند و به همین دلیل اجساد به حالت نوزاد در آنها قرار داده می‌شوند تا بدن‌هایشان در فضای یک متری این قبر ها جا بشود. علاوه بر این، آنها بر این باور بودند که انسانها باید به همان شکلی که متولد می‌شوند به خاک سپرده بشوند.

صخره‌های ساگادا

در میان این اقوام رسم بود که بعد از مرگ نزدیکانشان با قربانی دادن برای آنها طلب آمرزش کرده و جشن بگیرند. قدیمی‌ترها معتقدند که تعداد مرغ و خوک‌های قربانی باید ۳ یا ۵ عدد باشد. مرده‌ها پس از مرگ روی صندلی‌های چوبی که به صندلی مرگ معروف بود قرارداده می‌شدند و روی آنها را با پتویی می‌پوشاندند. این اجساد به همین صورت رو به در خانه قرار داده می‌شدند تا افراد دیگر خانواده به مرده ادای احترام کنند.

زمانی که مراسم طولانی تشییع به پایان می‌رسید، مردان جوان جنازه را به بالای صخره برده و آنها را در تابوت‌های چوبی آویزان شده دفن می‌کردند. در حال حاضر افراد کمی این مراسم سنتی را در این منطقه اجرا می‌کنند.