پایگاه خبری تحلیلی «پارس»- سیدمحمدرضااصنافی- دود پروژه امنیتی سازی یا امنیتی جلوه دادن توییتر فارسی اول به چشم حزب الهی‌ها می‌رود. شبکه اجتماعی جای آشکارسازی اطلاعات پنهان نیست، در این جامعه هیچ فکت و ارجاعی جز به خود مجازی اعتباری ندارد.

اعتبار در شبکه به ارتباط است نه اطلاع، عوض کردن جای این دو فرصت ارتباط‌گیری در بستر شبکه را از ما می‌گیرد و روابط به‌جای افقی عمودی شکل می‌گیرد و این یعنی مرگ ساختار شبکه‌ای حزب الهی‌های توییتر یعنی ما توانایی ارتباط‌گیری با بدنه جامعه را بیش از گذشته از دست می‌دهیم.

در این ساختار جدید تأثیرگذاری از ارتباط بازی به اطلاع بازی تغییر می‌کند و کسانی در این شبکه نود می‌شوند که اطلاع دارند یا ادا درمی‌آورند اطلاع دارند.

توییتر جای ارتباط‌گیری است نه اطلاع پراکنی

 مفهوم شبکه بیش از فنی اجتماعی است شبکه اجتماعی مثل توییتر بیش از اینکه توانایی خلق شبکه اجتماعی-انسانی داشته باشد توانایی توسعه آن را دارد. وقتی شبکه اجتماعی واقعی ما مختل است شبکه‌سازی مجازی خاله‌بازی است. توییتر روی یک شبکه واقعی ارتباطات سوار می‌شود و آن را ضریب می‌دهد و توسعه می‌دهد ولی توانایی خلق آن را به‌سختی دارد

گروه سازی را با شبکه‌سازی اشتباه گرفتیم؛ وقتی گروه سازی می‌کنیم تداخل گروهی پیش می‌آید و ناهماهنگی و ... ولی شبکه‌سازی اساساً امکان تداخل ندارد بلکه هر تجمعی اگر به شبکه وصل باشد سایز شبکه و قدرتش را بیشتر می‌کند .

گروه فرمان پذیر است و شبکه جریان پذیر

شبکه محصول ارتباط واقعی است و گروه محصول همباشی ایدئولوژیک، در گروه نود اصلی شبکه قبل از تشکیل شکل می‌گیرد و در شبکه‌سازی پس از بلوغ شبکه. شبکه محصول فرهنگ مشترک و گروه محصول منافع مشترک است

شبکه در بستر زمان و گروه در بستر تصمیم شکل می‌گیرد. گروه‌هایِ مبتنی بر تصمیم می‌خواهند ظرفیت بزرگ شبکه را برای بولتن‌هایشان هدر بدهند؛ نباید گذاشت!