به گزارش پارس ، دکتر محمد رضا کوشش در گفت وگو با ایسنا، اظهار داشت: انسان ها در گروه های اجتماعی متنوع زندگی می کنند که از طریق مسائل احساسی با یکدیگر مرتبط می شوند.

وی با بیان این مطلب که برخی از خانواده های دارای فرزند معلول در برقرار کردن رابطه با دیگران دچار مشکل هستند، تصریح کرد: استرس و اضطرابی که معلولیت به خانواده القا می کند در ابتدا موجب انکار مشکل از سوی خانواده بیمار می شود.

این روانشناس کودک با اشاره به اینکه استرس و اضطراب ناشی از معلولیت در ابتدای امر، اعضای خانواده را درگیر مشکلات روانی و افسردگی کرده و سپس در آنها وسواس ایجاد می کند، گفت: این وسواس فکری، موجب اعمال رفتارهای حمایتی از سوی والدین بر کودک می شود به طوری که با شرکت نکردن در مهمانی ها، مراکز عمومی و فروشگاه ها باعث دور شدن کودک از جامعه خواهد شد.

دکتر کوشش در ادامه افزود: معمولا اگر معلولیت کودک جنبه ذهنی یا جسمی مثل ناشنوایی و نابینایی داشته باشد والدین به خاطر روابط اجتماعی سعی در پنهان کردن این عارضه از دیگران دارند.

وی به خانواده ها توصیه کرد: در صورتی که با مشاهده علایم معلولیت در کودک خود مواجه شدند حتما از همان ابتدا به مراکز توانبخشی مراجعه کرده تا در آنجا توسط مربیان متخصص مورد درمان قرار گیرند.

این روانشناس کودک با تاکید بر اینکه والدین به هیچ عنوان کودک دارای معلولیت را از جامعه دور نکنند، یادآور شد: والدین این کودکان باید با روانشناسان در جلسه خانواده درمانی به صورت گروهی شرکت کنند تا بتوانند مشکلات خود و فرزندشان را به حداقل برسانند.

دکتر کوشش بر لزوم جایگزینی واژه ناتوان به جای کلمه معلول اشاره کرد و اظهار داشت: کودکی که ناتوان در خواندن و نوشتن است با رفتن به مدرسه این مهارت را بدست می آورد و خانواده با ایجاد فضای مناسب برای وی می تواند شاهد توانمند شدن و مسوولیت پذیری این فرد شود.

وی اضافه کرد: این والدین باید استرس و اضطراب خود در مورد ناتوانی فرزند را با شرکت در جلسات گروه درمانی و آموزش های تخصصی به حداقل برسانند و به جای همدردی و انکار عارضه، از هوش هیجانی خود استفاده کرده و به فرزند خود آرامش دهند.

این روانشناس کودک در پایان با تاکید بر اینکه کودکان ناتوان باید در مدارس عادی و کنار همسن و سالان خود درس بخوانند، خاطرنشان کرد: برای فراهم کردن فضا به منظور جلوگیری از دور شدن کودکان ناتوان از جامعه، در ابتدا نیاز است این کودکان در کنار سایرین به مدرسه بروند و سپس در صورت لزوم برای آنها کلاس اضافی تعیین شود.