نخستین نیروگاه هستهای جهان/عکس
در زمینی به مساحت 2300 کیلومتر مربع در بیابانهای شرق آیداهو، کمپ وسیع آزمایشگاه ملی آیداهو قرار دارد. بخش بزرگی از این فضا به روی عموم بسته است، به جز یک قسمت کوچک که میتوانید بازماندههای امروزی اولین نیروگاه هستهای جهان را ببینید.
این آزمایشگاه در بعدازظهر 20 دسامبر 1951 تاریخ ساز شد، وقتی ردیفی از 4 لامپ حبابی 200 واتی در یک ساختمان آجری نامعلوم روشن شد. برق مورد نیاز آنها از ژنراتور متصل به رآکتور آزمایشی (EBR-I) تامین میشد. این اولین بار بود که میزان قابل استفادهای از نیروی برق از شکافت هستهای تولید شده بود. چند روز بعد، رآکتور برق کافی برای کل مجموعه EBR را تامین کرد. این رآکتور تولیدکننده در اصل نه برای تولید برق بلکه برای نشان دادن اینکه رآکتورها یک امکان فیزیکی هستند، ساخته شده بود. یک رآکتور تولید کننده یک رآکتور هستهای است که مواد شکافتنی بیشتری از آنچه مصرف میکند تولید میکند. برای این کار به نوترونهای اضافی اجازه میدهد جذب ایزوتوپ بارور شوند که به یک ایزوتوپ قابل شکافت تبدیل میشود. رآکتور EBR اولین رآکتوری شد که برق تولید کرد. همچنین اولین رآکتور هستهای جهان شد که این اصل را ثابت کرد. این رآکتور فعالیت خود را تا سال 1964 ادامه داد یعنی زمانی که یک رآکتور دیگر جایگزین آن شد. سال بعد این رآکتور به یک نشانه تاریخ ملی تبدیل شد. امروزه در موزه اتمی بین آیداهو و آرکو، میتوانید چهار رآکتور هستهای از جمله دو نمونه اولیه برای تامین نیروی هواپیما، یک اتاق کنترل رآکتور، دستگاههای کنترل از راه دور برای مواد رادیواکتیو، تجهیزات تشخیص تشعشع و بسیاری دیگر را ببینید.
ارسال نظر