قانونی که رعایت نکردن آن جریمه جانی دارد

هر کاری و هر مکانی قوانین خاص خودش را دارد و حال یکی از مکانهای که قوانین بسیار ریز و اجتناب ناپذیری دارد کوه ها هستند، بطوریکه رعایت نکردن این قوانین جریمه ای دارد به قیمت از دست دادن جان!.

یکی از این‌ قوانین رعاین قانون «ساعت 14» است که جزو قوانین نانوشته کوه و کوه‌نوردی است و مانند بسیاری از قوانین مشابه عمل کردن یا نکردن به آن وابسته به خود کوه‌نورد است. گرچه در بیشتر مواقع نادیده گرفتن این قوانین مشکلی به همراه ندارد، اما به طور کل رعایت آن می‌تواند بسیاری از دردسرهای پیش رو را منتفی کند.

بر اساس قانون ساعت 14 کوه‌نوردان ملزم هستند از هر جای مسیر که قرار دارند، حتی نزدیکترین فاصله تا قله به سمت کمپ آخر خود بازگردند. این قانون فصل و ماه نمی‌شناسد، ارتفاع قله چندان در تغییر آن موثر نیست و برای کم تجربه و با تجربه یکسان است.

گرچه صعودهای بلند عمومی از چارچوب تفکرات منطقی به دور است و میل و علاقه دستیابی به قله موجب می‌شود افراد تا سرحد توان رو به بالا حرکت کنند، اما این نادیده گرفتن زمان معمولاً عواقب تلخی به همراه دارد!

بنابراین برای مقابله با این نقصان مهمترین اصل آغاز صعود در نیمه‌های شب است. زمانی‌که سرما در اوج خود قرار دارد، اما کوهنوردان به‌دلیل استراحت در کمپ انرژی لازم برای مقابله با آن را دارند و فقط کافی است عزم اولیه را برای خروج از کمپ داشته باشند. بدین صورت در ساعات آغازین طلوع آفتاب که به طور معمول هوای مناسب و کم ابر ارتفاعات را در بر دارد می‌توانند خود را به قله برسانند.

همچنین در صورت هرگونه مشکل اعم از دشواری مسیر، طولانی بودن راه و پُرتعداد بودن نفرات، تیم قادر خواهد بود پیش از ظهر خود را به قله رسانده راه بازگشت را در پیش گیرد.