چرا ازدواج با محارم در آیین بهائیت مجاز است

به گزارش پارس به نقل از فارس، « بهاییت» بیشتر به عنوان یک فرقه سیاسی شناخته می شود تا یک مسلک دینی، چرا که شالوده و بنیان آن چنان سست و بی پایه است و نمی توان حتی آن را فرقه دینی نامید.

هر چند که این فرقه در زمان قاجاریه با حمایت های روسیه و انگلیس متولد شد و در « عکا» ی رژیم صهیونیستی ریشه بدواند و در حیفا نیز به ایجاد « بیت العدل» مبادرت ورزد.

هنگامی که رهبران این فرقه تشکیلاتی با در آمیختن برخی از مبانی اسلام با آموزه های خود سعی کردند که دیگر مسلمانان را همراه سازند، هر چند که با ملغی کردن حجاب، پاک دانستن تمام اشیاء و رفع موانع ازدواج با محارم – منع ازدواج فقط با همسر پدر- تلاش کردند که بر جذابیت کاذب فرقه ساختگی خود بیافزایند، چنانچه برای خود حجی ساختند که با طواف در خانه‏ اى که بهاء الله در آن اقامت داشته یا در خانه‏ اى که على محمد باب در شیراز در آن سکنى داشته است، تحقق می یابد! این روش ها بیش از بیش باطل بودن این فرقه را آشکار می سازد.

همان گونه که گفته شد در آموزه های بهاییت تنها زن پدر است که محرم شناخته شده و بهاییان حق ازدواج با او را ندارند و مابقی مانند دختران، خواهران، خاله ها و عمه ها برای ازدواج و رابطه جنسی حلال هستند!

یکی از سندها در رساله « سؤال و جواب» بهائیان در ذیل سؤال ۵۰ آمده است که در مورد حرمت ازدواج با اقارب سؤال شده که میرزا حسینعلی در جوابش چنین گفته است: « این امور به امنای بیت العدل راجع است» که در پی آن، در پیام ۱۵ ژانویه ۱۹۸۱ بیت العدل چنین آمده است: « شما راجع به محدودیت های حاکم بر ازدواج با اقارب، سوای موردی که ازدواج با زن پدر را ممنوع می سازد، سؤال کرده اید بیت العدل همچنین خواسته اند به اطلاع شما برسانیم که آن معهد اعلی، هنوز موقعیت را برای صدور قوانین تکمیلی راجع به ازدواج با اقارب، مقتضی نمی داند، بنابراین در حال حاضر تصمیم گیری در این مورد به عهده خود نفوس مؤمنه محول شده است!

محول کردن این حکم به جامعه بهایی در واقع تأیید و یک نوع مسکوت گذاشتن حکم است که نشان می دهد مفهوم حکم قطعی در آموزه های بهایی با اصول انسانی در تعارض است، این در حالی است که در هیچ جامعه ای چنین مرسوم نبوده که امور به این مهمی به مردم تفویض شود!

از نکات قابل تأمل از مسلک انحرافی می توان به قبله گاه بهاییت اشاره کرد که همان قبر میرزا حسینعلی نوری در شهر عکاست که بهاییان آن را « روضه مبارکه» می خوانند که به هنگام خواندن نماز به جای آنکه رو به ذات اقدس الهی کنند به سوی قبر رهبرشان به خواندن نماز مشغول می شوند!

همچنین از دیگر مسائل قابل بحث در بهائیت، وجود ۹ روز خاص به عنوان اعیاد و عزاست که این روزها یادبود مهم ترین روزها و وقایع تاریخ امر بهایی است که فلسفه وجودی این اعیاد نیز بر بی اساس بودن اندیشه بهاییت صحه می گذارد، جالب اینجاست که هر گونه فعالیت شغلی و کار در این ۹ روز حرام است، حال فرض کنید بیماری در بستر بیماری، دزدی در حال سرقت و خانه ای در حال سوختن باشد، از آنجایی که انجام هرگونه کاری حرام است اوضاع شهر به چه وضع در می آید!

به طور مثال در نهمین روز عید رضوان چون سرکرده فرقه بهاییت همراه با ۱۱ نفر از اعضای خانواده خود و ۲۶ نفر از یارانش وارد باغی در خارج شهر بغداد شدند، این روز را جشن می گیرند! یا در دوازدهمین روز عید رضوان، چون بهاء الله به همراه آن افراد از باغ خارج می شود و به سمت ترکیه حرکت می کند، این روز را به جشن و پایکوبی می پردازند!

بهاییان در این حین برای تبلیغ مسلک ساختگی خود از ابزارها و روش های مختلفی نظیر نشر کتاب، تبلیغ در تلویزیون، ماهواره، اینترنت و حتی اهدای کمک های مالی به افراد آسیب پذیر استفاده می کنند، هر چند که گاهی از روش مستقیم و در برخی موارد از روش غیر مستقیم برای تبلیغ بهره می گیرند، روش هایی همچون تبشیری و تخریبی در روش مستقیم با چاپ کتاب، طرح شعارهای جذاب، انتشار زندگی رهبران گرفته تا ایجاد پرسش و طرح شبهات، ذهن مسلمانان و به ویژه شیعیان را مشغول می کنند.

با توجه به اینکه « بیت العدل» به بهاییان امر کرده است که در هر کشوری که زندگی می کنند مطیع امر آن حکومت باشند و کاری بر خلاف قوانین آن کشور انجام ندهند -در عمل نشان داده اند که زیاد پایبند نیستند- از این روش برای تبلیغ غیر مستقیم استفاده می کنند.

با این اوصاف بهاییان با شناسایی افرادی که دچار فقر فرهنگی، اقتصادی و ناآشنا به معارف اسلامی هستند، از ترفندهایی نظیر خوش خلقی، کمک به همنوعان، سرزدن به بیماران، هدیه فرستادن، ارزان فروشی، دید و بازدید از همسایگان و کمک به اقشار آسیب پذیر بهره می گیرند، اما هنگامی که متوجه شوند طرف مقابل به ماهیت اصلی آن ها پی برده است و راضی به همکاری با آن ها نیست، با تندی و خشونت برخورد می کنند که در واقع مصداق گرگ در لباس گوسفند است.

این فرقه ضاله از اباحی گری، ترویج بی بندوباری و اختلاط میان زن و مرد و شعارهای فریبنده برای جذب افراد استفاده می کند.

منتها با تمام تلاش هایی که بهاییان برای تبلیغ دین ساختگی خودشان متحمل شده اند، هرگاه درباره خاتم انبیا حضرت محمد مصطفی (ص) و معجزات ایشان پرسیده می شود، نتوانسته اند جوابی ارائه دهند، به طوری که قرآن صراحتاً پیامبر اکرم (ص) را آخرین فرستاده خدا می داند، با اینکه بهاییت اعتقاد دارد قرآن فرستاده شده از سوی خداست اما درباره آخرین پیامبر نظر دیگری دارند! ‬

با وجود اینکه تنها معجزه رسول اکرم (ص) قرآن نیست و ‫ایشان ده ها معجزه دیگر مثل شق القمر و… ‫داشته اند، حال ‫سؤال این است که معجزات دیگر بهاء الله به جز کتاب « اقدس» چیست؟ سؤالی که هیچ گاه بهاییان به آن جوابی نداده اند.