موز نام میوه و گیاهی است که دارای چندین شکل و رنگ مختلف است. میوه موزی که امروزه بیشتر در دسترس همگان قرار دارد، بصورت بومی و طبیعی متعلق به مناطق حاره‌ای جنوب شرق آسیا، شبه جزیره مالزی و استرالیا است، گفته می‌شود که این میوه در ابتدا در جزیره پاپوا گینه نو کاشته شده است.

1. در حال حاضر هند، چین و اوگاندا بزرگترین تولیدکنندگان موز در دنیا هستند، با اینحال کشورهای اکوادور، کاستاریکا و کلمبیا بزرگترین صادرکنندگان این میوه هستند، تقریبا نیمی از موزهای صادراتی دنیا در این سه کشور تولید شده است.

2. اکثر موزهایی که تولید می‌شوند برای خوردن به عنوان یک میوه وارد بازار می‌شوند، اما برخی از موزها برای تولید فیبر، آبجو موز و شراب‌موز نیز استفاده قرار می‌گیرند.

3. با توجه به اینکه موز دارای تریپتوفان، سرتونین و نوراپی‌نفرین است، از افسردگی جلوگیری کرده و باعث می‌شود که حس خوبی به افراد منتقل شود.

4. از پوست‌موز به عنوان تمیزکننده کفش نیز می‌توان استفاده کرد. کافی است قسمت تویی پوست‌موز را به کفش‌های خود بمالید و سپس با استفاده از یک پارچه تمیز آن را خشک کنید.

5. یک گیاه‌موز پیش از خشک شدن یکبار میوه می‌دهد. با اینکه این درخت‌ها پیش از مُردن گیاه جدیدی تولید می‌کنند، اما درختهای جدید برای به ثمر نشستن به 10 سال زمان نیاز دارند.

6. در کشور اوگاندا به قدری مصرف میوه‌موز زیاد است که مردم این کشور برای اشاره به موز و غذا، از یک کلمه (Matooke) استفاده می‌کنند.

7. در سال 2001 در بریتانیا، حداقل 300 حادثه مختلف که به موز یا پوست‌موز مربوط می‌شده گزارش شده است.

8. با توجه به اینکه میوه موز دارای ویتامین B6، ویتامین B12، منیزیم و پتاسیوم است به افرادی که در حال ترک سیگار هستند کمک می‌کند تا در برابر عوارض ناشی از کم شدن نیکوتین در بدن مقاومت بیشتری نشان دهند.

9. میوه‌موز بصورت طبیعی دارای هسته بوده است، اما با دستکاری‌های انجام شده در آنها، در حال حاضر به ندرت موز هسته دار مشاهده می‌شود.

10 در فرهنگ مالایی، گفته می‌شود که یک روح به نام Pontianak در طی روز داخل درخت‌های‌موز زندگی می‌کند.

11. باتوجه به اینکه گیاه موز نسبتاً بلند و مستقیم و محکم می‌باشد، اشتباهاً به آن درخت گفته می‌شود، در حالی که گیاه موز درواقع شاخه‌ای درخت مانند است و در دسته درختها طبقه بندی نمی‌شود.

 

منبع خبر : سلامت نیوز
موز میوه گینه نو