۲۰ هزار جهادگر به داد محرومیت خوزستان رسیدند

"روزنه"  نام یکی از روستاهای ۳۰ کیلومتری اهواز می باشد. ۷۰ سالی می شود که گروهی از اعراب خوزستان به اینجا مهاجرت کرده اند.

در "روزنه" صدایی شنیده نمی شود...مراجعه هزرگاه مسئولین استان به این منطقه، برای دریافت حق انشعاب برق برخی خانه ها صورت می گیرد. اینجاست که ذهن هرکسی که به این دیار سفر کند مشغول می شود که آیا مردمانی روستانشین که در امورات اولیه خود مانده اند و مسئولین در ارایه خدمات اولیه زندگی به آنها کوتاهی کرده اند، نباید حداقل از پرداخت پول برق معاف باشند؟!

نبود مدرسه مشکل بزرگ این روستا است. شاید اگر مدرسه در روستا بود دیگر لازم نبود مردم از این منطقه خارج شوند.

 خشکسالی سه سالی است دامن این منطقه را به مانند سایر مناطق کشور گرفته است. دیگر روستای همجوار "زاویه" نام دارد و رنج مدامش از بی آبی است. دیگر تعداد گوساله و بزها به مانند سابق نیست و مردم این روستا از گذراندن امورات اولیه خود درمانده اند.

نمی دانیم از بی آبی این منطقه بگوییم یا از نداشتن حداقل راه ارتباطی و جاده ای قابل تردد؛ که از بارش های هرچند اندک، به مرادب تبدیل می شود و دردی بر دیگر دردهای مردمان رنج کشیده این خطه می افزاید.

و امروز غریو "هل من ناصر..." این مردم را لبیکی جز ندای خدمت رسانی ۲۰ هزار جهادگر از گوشه و کنار کشور، پاسخ نخواهد گفت. ۲۰ هزاری که امسال نیمی از آنها را نیروهای بومی خود خوزستان تشکیل می دهند؛ و این یعنی برانگیختن اعتمادبه نفس و خودباوری در مردمانی که تا به امروز فقط مشق ستیز برای بقاء می کردند اما امروز با توکل بر خدا و کسب امید از حضور قریب به ۱۰۰ گروه جهادی از سراسر کشور، آنها نیز به میدان آمده و دوشادوش برادران و خواهران مجاهد خود در قرارگاه امام رضا علیه السلام کمر همت به آبادانی شهر و دیار خویش بسته اند.

در میان سیل خروشان جهادگران، گروه جهادی ۸۰ نفره ای را می بینی که در ایام نوروز از خمینی شهر اصفهان به این روستا آمده تا شاید بتوانند کمی از دردهای مردم مظلوم زاویه را کاهش دهند.

اینجا خوزستان است نمی شود انتخاب کرد از کدام مشکلش سخن گفت... اینکه نداشتن آب، برق و گاز را بگوییم؟ یا نبود راه های ارتباطی بین روستاها را.

فرقی ندارد در کجای خوزستان هستی؛ این مشکلات برای همه مردم این استان وجود دارد. از خرمشهر تا روستای ۳۰ کیلومتری روزنه. از ایذه بگیر تا آبادان... انگار قرار نیست مردم این استان بعد از گذشت این همه سال یک روز خوش ببینند‌...