با افراد غرغرو چه کنیم؟

وقتی یکی مدام در گوش شما غر می‌زند سخت است که بخواهید نگاه مثبت به زندگی و کارایی‌‌تان را حفظ کنید. غرغروها معتقدند همه‌ی دنیا برای آنها دردسر درست می‌کنند، اما چیزی که از آن خبر ندارند این است که خود آنها چقدر زیادی غر می‌زنند. در این فرصت نکاتی را برای برخورد با افرادی مرور می‌کنیم که میل شدیدی دارند با هر کس رو‌به‌رو می‌شوند سختی‌های زندگی‌شان را برای او تشریح کنند.

تفاوت بین آدم‌های غرغرو و منفی‌باف

وقتی با آدمی که دائما غر می‌زند برخورد می‌کنید ممکن است به اشتباه فکر کنید که آنها مانند یک فرد بدبین نگاهی منفی به زندگی دارند. اما واقعیت این است که غرغروها گونه‌ای کاملا منحصر به فرد هستند. آنها ممکن است اصلا نگاه منفی به زندگی نداشته باشند. با این حال قصد دارند به شما ثابت کنند هیچ چیز به خوبی‌ای که باید باشد نیست. این مثال تفاوت بین آدم‌های خوشبین، بدبین و غرغرو را به خوبی توضیح می‌دهد:

- خوشبین نیمه‌ی پر لیوان را می‌بیند.

- بدبین نیمه‌ی خالی لیوان را می‌بیند.

 - اما آدم غرغرو دنیا را این‌طور برای شما تشریح می‌کند: در لیوانی لب‌پَر شده آبی هست که به اندازه‌ی کافی خنک نیست، احتمالا چون از شیرِآب ریخته شده است، در حالی که من آب بطری خواسته بودم، و این لکه روی لبه‌ی لیوان! یعنی بهداشت به درستی رعایت نشده و حالا معلوم نیست سر و کارمان با کدام ویروس بیفتد، نمی‌دانم چرا همیشه این اتفاقات برای من پیش می‌آید.

اغلب تکلیف رابطه با آدم‌های منفی‌باف روشن است، همه این را می‌دانند. اما در مورد غرغروها قضیه فرق می‌کند، آنها اغلب حتی قبول ندارند که جزو دسته‌ی منفی‌باف‌ها باشند. در ذهن آنها دنیا یعنی هر آنچه منفی است، و فقط یک راه برای برخورد با چنین دنیایی وجود دارد، غر زدن. غرغروها حتی ممکن است آدم‌های مثبت‌نگری باشند که نمی‌دانند چطور خودشان را به شیوه‌ای مثبت‌اندیشانه بروز بدهند. بنابراین مهم است که برخورد صحیحی در برابر آنها اتخاذ کنید.

چطور از پس مکالمه با فرد غرغرو بربیاییم

متأسفانه همه مجبوریم روزانه با این آدم‌ها سروکله بزنیم. در این بخش اشاره می‌کنیم که برخوردهای جزئی با این آدم‌ها را چطور می‌توان مدیریت کرد و بعدا به بخش بلندمدت‌تر ماجرا خواهیم پرداخت. اگر با غرغروها زندگی یا کار می‌کنید و نمی‌توانید آنها را ساکت کنید نکاتی که در ادامه می‌آیند می‌توانند راه حل دومی برای شما باشند. اگر کنترل این رفتارها در دستان شما بود بی شک هرگز دکمه‌ی روشن را فشار نمی‌دادید. اما واقعیت این است که گاهی به اجبار با این رفتارها برخورد خواهید کرد و چاره‌ای ندارید که جان سالم از آن به در ببرید.

۱. گوش کنید و سرتان را تکان بدهید

با این کار غرغروها تأیید می‌گیرند. تأیید گرفتن راه حل سریعی است که آنها را خاموش خواهد کرد. باید به آنها نشان بدهید که موضوعاتی که مطرح می‌کنند برای شما مهم هستند. می‌دانم که این کار ممکن است برای‌تان عذاب آور باشد اما بیشترین تلاش‌تان را بکنید تا نشان بدهید واقعا حرف‌هایشان را می‌شنوید.

حتی وقتی غری که می‌شنوید مسخره و بی‌معنا به نظر می‌رسد، پشت چشم نازک نکنید، به خودتان نپیچید و به سراغ چک کردن گوشی‌تان نروید. در عوض سرتان را به نشانه‌ی تأیید تکان بدهید و جملاتی مانند: «گوشم با شماست» یا «واقعا هم که سخته» را به آنها بگویید. در اغلب موارد با این کار ظرف مدت پنج دقیقه یا کمتر غرغروها از پای در می‌آیند. اما وای به روزی که بخواهید با پیشنهاد راه حلی به آنها بنزین روی آتش غرغرهایشان بریزید. این کار را نکنید؛ البته فعلا! زیرا وقتی به غرغروها راهکاری ارائه کنید همیشه جوابی مانند این می‌گیرید که: «این که تو میگی فایده نداره چون…» و آن وقت قطار شکایت‌های تازه و کهنه‌ی آنهاست که به راه می‌افتد.

بسیاری از اوقات دلیل غرغرو بودن غرغروها! این است که کسی را ندارند که خودشان را پیش او تخلیه بکنند. گاهی تنها یک دیدار برای تخلیه‌‌ی آنها کافی است که خودشان را بازبیابند و به راه‌شان بروند. آنها می‌خواهند کسی به حرف‌هایشان گوش بدهد (و اگر باعث زحمت نشوند) دل‌شان می‌خواهد مانند یک انسان واقعی با آنها رفتار شود. اصلا لازم نیست چیزی بگویید که آنها را تأیید یا رد کند. کافی است گوش شنوایی برای‌شان باشید، سری تکان بدهید و نشان بدهید که مشکلات آنها را تأیید می‌کنید.

۲. گفته‌هایشان را معتبر بشناسید

حالا که مرحله‌ی گوش دادن را عملی کردید آمادگی دارید که تیر خلاص را برای مقابله با غرها شلیک کنید. اولویتِ اولِ برخورد با گفته‌های غرغروها این است که غرهایشان را معتبر می‌شمارید؛ یعنی نشان می‌دهید درک می‌کنید که این مسائل برای آنها واقعیت دارد، و ضمن اینکه به حرف‌هایشان گوش می‌دهید تلاش نمی‌کنید آن حرف‌ها را تصحیح کنید. در مرحله‌ی بعد وقتی این کارها را انجام دادید نوبت به نشان دادن همدلی می‌رسد.

۳. همدلی نشان دهید

همدلی‌تان را به بهترین شیوه‌ ابراز کنید و سعی کنید تا حد ممکن این کار را صادقانه و واقعی انجام بدهید. آدم‌ها همدلی ساختگی را به راحتی تشخیص می‌دهند. در مواجهه با همدلی ساختگی چیزی که به ذهن این افراد می‌رسد این است که: «عالیه! فکر می‌کنی که فقط دارم غرغر می‌کنم.» همچنین اهمیت فراوانی دارد که از بیان هر نوع سخن طعنه‌آمیز به آنها خودداری کنید. ممکن است غری که می‌زنند به نظر شما احمقانه (یا تا اندازه‌ای خنده‌دار) باشد. اما نیش‌وکنایه از نظر آنها پنهان نمی‌ماند و مشکلات بیشتری ایجاد خواهد کرد.

۴. ذهن‌شان را منحرف کنید

اغلب اعتبار بخشیدن و همدلی برای آرام کردن هر آدمی که غر می‌زند کفایت می‌کند، اما برای موارد جدی‌تر هم کارهایی هست که می‌توانید انجام بدهید. منحرف کردن راهی است که به شما کمک می‌کند بدون اینکه لازم باشد مستقیما آنها را ساکت کنید یا بگویید در اشتباه هستند واکنشی نشان بدهید. مثالی از نحوه‌ی این برخورد را در ادامه مطرح می‌کنیم.

اگر درباره‌ی فرد به خصوصی غر می‌زنند، بگویید: «فکر می‌کنم لازمه که شما دوتا باهم حرف بزنید.»

اگر درباره‌ی چیز دیگری غر می‌زنند، بگویید: «خیلی بده که! نمی‌دونم چطور با این مسئله کنار میای.»

وقتی هیچ راهی جواب نداد به نوعی دیگر به آنها توجه نشان بدهید، از آنها سؤال کنید: «چه خبرای خوبی تو راهه؟ برام تعریف کن»

۵. بحث دیگری راه بیاندازید

هدایت مجدد روشی مشابه منحرف کردن است. در این روش به صورت خلاصه، بدون اینکه فرد متوجه بشود شما نمی‌خواهید برای هزارمین بار مشکلش را بشنوید، موضوع صحبت را عوض می‌کنید. می‌توانید تمرکز بحث را روی کاری منتقل کنید که مشغول انجامش هستید. این کار روش ساده و در عین حال مؤثری برای هدایت کردن بحث به موضوعی تازه است.

برای نمونه: «باز پرینتر کار دستت داد؟ اوف، واقعا اعصاب خرد کنه! می‌دونم سخت میشه بیخیال این اتفاقا شد، اما امیدوارم جون سخت باشی چون واقعا باید برگردیم سر این پروژه‌ی آخری.»

با این کار خیلی از غرغروها از عادت بدشان دست برمی‌دارند و به سراغ کاری برمی‌گردند که داشتند انجام می‌دادند. قصد آنها از غر زدن این نیست که کاری برای مشکل‌شان انجام بدهید (غر زدن یک عادت است) بنابراین برای تغییر نگاه آنها تنها چیزی که نیاز دارید این است که موضوع بحث را عوض کنید.

توصیه به غرغروها باید مختصر و مفید باشد

بسیاری از غرغروها اسیر این تصور اشتباه‌اند که سختی فقط مختص زندگی آنهاست. آنها برخلاف این حقیقت که دائما مشکل‌شان را با شما مطرح می‌کنند، معمولا دنبال دریافت توصیه از کسی نیستند. حتی وقتی راه خوبی برای حل مشکل‌شان به آنها نشان می‌دهید تمایلی به شنیدن آن ندارند. اگر از شما راهنمایی خواستند بهترین کار این است که صورت خلاصه و خوشایند پیشنهادتان را مطرح کنید.

علاوه بر این غرغروها ممکن است کمکی که خواسته‌اند را با اصرار بر اینکه توصیه‌های شما به‌دردنخور و بی‌ارتباط با مشکل هستند، رد کنند. این برخورد آنها خیلی ناراحت‌کننده است، اما اگر واکنش آنها را بشناسید دیگر خودتان را برای پیدا کردن راه‌حل‌های مختلف برای مشکل آنها از پا درنمی‌آورید. زمانی که با یک آدم غرغرو رو‌به‌رو شدید که کمک‌های شما را رد می‌کند، از آنها سؤال کنید چه برنامه‌ای برای حل مشکل‌شان دارند. در این صورت آنها یا به فکرِ یافتنِ راهی برای برطرف کردن مسئله می‌افتند یا اینکه آن را فراموش می‌کنند زیرا متوجه می‌شوند کاری نیست که بشود برای آن انجام داد.

اگر قصد مخالفت با غرغروها را دارید درست این کار را انجام بدهید

اغلب اوقات توصیه به مخالفت کردن با شکایات غرغروها اشتباه است. مخالفت تمام تلاش‌ها برای اعتباربخشی که در بخش اول به آن اشاره کردیم را بر باد می‌دهد و آغازی بر بحث و جدل است. اما هنوز هم گاهی با غرغروهایی مواجه می‌شوید که آن‌قدر در این کار زیاده‌روی می‌کنند که احساس می‌کنید کسی باید به آنها اخطار بدهد.

اگر می‌خواهید آن آدمِ شجاعی باشید که این کار را می‌کند، راه بی‌خطری هست که می‌توانید از آن استفاده کنید. این سؤال ساده را از آنها بپرسید: «نظر من رو می‌خوای؟»

ذات آدمیزاد طوری است که با پرسیدن این سؤال کنجکاوی‌اش به قدر کافی تحریک می‌شود و اغلب در جواب به آن می‌گوید: «بله». با پرسیدن این سؤال کنترل بحث را به دست آنها داده‌اید. و وقتی بگویند بله، مشخصا آنها از شما خواسته‌اند که درباره‌ی موضوع صحبت کنید. در این مرحله بگذارید بداند نظر شما راجع به مسئله با نظر آنها متفاوت است. اما سعی نکنید آنها را قانع کنید. حرف‌تان را مختصر و خوشایند بیان کنید: «حرفاتو شنیدم اما من قضیه رو طور دیگه‌ای می‌بینم.»

با این روش می‌توانید بدون دامن زدن به غرغرها مخالفت‌تان را ابراز کنید. آنها از شما نظر خواستند و شما دقیقا همین کار را کردید. پس احساس‌تان را بیان کنید و صادقانه بر سر آن بمانید. شاید در ابتدا کار سختی باشد اما نهایتا وقتی متوجه شوند در مورد مسائلی که مطرح می‌کنند همراه خوبی برای آنها نیستید گوش دیگری برای غر زدن پیدا خواهند کرد.

نکاتی برای کنار آمدن با غرغروها در طولانی مدت

این حقیقت بااهمیت را به خاطر بسپارید که شما نمی‌توانید به تنهایی رفتار فرد دیگری را تغییر بدهید. تنها خود فرد است که چنین قدرتی دارد. آنچه در کنترل شماست این است که یاد بگیرید در طولانی‌مدت چطور با آنها رفتار کنید. این هم راهکارهایی که سلامت روان و شکیبایی شما را در طی این مسیر حفظ می‌کند:

هرگز به آنها نگویید «اوضاع آن‌قدرها هم بد نیست»

غرغروها به دنبال تأیید شدن حرف‌هایشان هستند نه اینکه کسی به آنها بگوید که دارند اشتباه می‌کنند. تکرارِ حرف‌های انگیزشیِ برنامه‌های صبحگاهی رادیو یا تلاش برای شاد کردن‌شان کمکی به آنها نمی‌کند تا متوجه بشوند چه کاری می‌توانند برای بهتر کردن اوضاع انجام بدهند. از تمام راهکارهای این چنینی که با جملاتی مانند زیر بیان می‌شوند دوری کنید:

«حالا این‌قدری هم که می‌گی سخت نیست.»، «بی‌خیال، شاد باش.» یا جمله‌ی محبوب کلاسیک که «زمان التیام‌دهنده‌ی تمام زخم‌هاست.» گفتن جمله‌هایی مانند اینها به فردی که غر می‌زند نشان می‌دهند رنجی که تجربه می‌کند را جدی نگرفته‌اید. زمانی که به فردی که غر می‌زند می‌گوییم «آن‌قدرها هم بد نیست»، او حتی بیشتر از قبل غر می‌زند تا به شما (و به خودش) ثابت کند که مشکلات او به راستی بسیار جدی هستند.

به همین منوال شما هرگز نباید به آنها بگویید که درمورد مشکلات‌شان دارند اغراق‌آمیز رفتار می‌کنند. این حرف باعث می‌شود آنها به دنبال موارد دیگری بگردند که درباره‌ی آن غر بزنند تا شما را متقاعد کنند که اوضاع واقعا به همان بدی است که آنها می‌گویند. و حالا به جای شنیدن یک شکایت، پنج شکایت تازه در حمایت از شکایت اولیه به سوی شما روانه خواهد شد.

هرگز درباره‌ی غرغروها (یا همراه با آنها) غر نزنید

غر زدن درباره‌ی غرغروها ایده‌ی واقعا بدی است. شاید وقتی غرغرهای آنها کلافه‌کننده می‌شود سخت باشد که بخواهید جلوی خودتان را بگیرید؛ اما اگر شما هم این کار را بکنید نهایتا خودتان به آدمی غرغرو تبدیل می‌شوید. اگر آن فرد مچ شما را در حین غر زدن بگیرد یا از جایی خبر به گوشش برسد غر زدن می‌تواند برای‌تان گران تمام شود. حالا با یک آدم غرغرو رو‌به‌رو هستید که از قضا از شما خوشش نمی‌آید، می‌دانید که ترکیب خوبی نخواهد بود.

همچنین ملحق شدن به غرغروها و همراهی کردن با آنها در غر زدن آن‌طور که به نظر می‌آید فایده‌ای ندارد. قصد شما از هم‌آهنگ شدن با آنها ممکن است این باشد که به احساسات آنها اعتبار ببخشید، اما در عین حال با این همراهی این ریسک را بالا می‌برید که هیچ وقت مشکل‌شان را رفع نکنند. این کار باعث می‌شود آنها گمان کنند مسئول رسیدگی به مشکل‌شان خودشان نیستند و این‌طور تصور ‌کنند که شاید فرد دیگری باید آن را برایشان حل کند. مهم‌تر از همه‌ی اینها شما با الگویی که از خودتان ارائه می‌کنید آنها را به ادامه‌ی غر زدن تشویق می‌کنید. غر زدن شما به هیچ وجه پاسخ مناسبی به غر زدن آنها نیست.

اگر غرها زیادتر از حد معمول شوند، لازم است حدومرز خودتان را معین کنید

شنیدن مکرر شکایت‌های غرغروها در حالی که هر بار توصیه‌های شما را رد می‌کنند می‌تواند طاقت‌فرسا باشد بنابراین مهم است که حدومرز خودتان را با غرغروها تعیین کنید. در نهایت، شما مسئول خوشحالی و بهروزی دیگران نیستید. وقتی اوضاع از کنترل خارج می‌شود حدومرزها را مشخص کنید.

به فرد غرغرو بگویید که او را دوست دارید، می‌خواهید از او حمایت کنید و حرفی که قرار است بگویید را به این خاطر با او در میان می‌گذارید که به او اهمیت می‌دهید. سپس بگویید که دیگر به اینکه چقدر اوضاع بد است گوش نخواهید کرد. اگر می‌خواهد غر بزند یا منفی‌باف باشد انتخاب خود اوست اما شما نمی‌خواهید آن دوروبر باشید. اگر از مرزی که تعیین کردید عقب‌نشینی نکنید (و اگر آن فرد از مصاحبت با شما لذت ببرد)، ممکن است به حرف زدن درباره‌ی چیزهایی روی بیاورد که نه منفی هستند و نه مایه‌های غر زدن دارند. یادتان باشد تغییر رویه‌ی او را با ابراز سپاسگزاری و قدردانی از او در زمان‌هایی که مثبت حرف می‌زند تشویق کنید.

وقتی دارید غرغروها را به تغییر وادار می‌کنید محکم باشید و رویکرد مثبت‌تان را حفظ کنید. آنها متوجه خواهند شد که شما عصبانی نیستید و احتمال دارد متوجه بشوند که واقعا از مرزهای قابل تحمل عبور کرده‌اند. همچنین اگر در توان‌تان هست از حرف زدن با غرغروها اجتناب کنید. دلیلی وجود ندارد که زمان‌تان را با افرادی بگذرانید که دائما ناراحت‌تان می‌کنند. آدم‌های غرغرو می‌توانند یک روز عالی را در عرض یک دقیقه به روزی بسیار سخت و ناراحت‌کننده تبدیل کنند. پس قوی باشید و با آنها همراه نشوید، دوباره می‌گویم، با آنها همراه نشوید.

غرغروها به هیچ وجه آدم‌های بدذاتی نیستند، اما واقعا نیاز به هدایتِ رفتارشان دارند. آنها می‌توانند آزاردهنده، مشکل‌ساز و گستاخ باشند، اما حفظ خونسردی و کمک به آنها نیز ممکن است. به یاد داشته باشید حتی آدم‌های غرغرو گاهی مشکلات و مسائلی را ابراز می‌کنند که واقعی و برحق هستند، به همین دلیل باید همیشه به آنها فرصت توضیح بدهید. سپس به آنچه می‌گویند اعتبار بدهید، با آنها همدلی کنید، موضوع را منحرف کنید و دوباره موضوع صحبت را هدایت نمایید، حالا شما آنچه از دست‌تان برمی‌آمده را به تمامی انجام داده‌اید.