نهادهای مطالعاتی چراغ راه شهرداری و شورای شهر باشند

وی با اشاره به جلسه اخیر کمیسیون فرهنگی و اجتماعی شورای شهر تهران که با حضور مدیرکل تازه منصوب مطالعات اجتماعی و فرهنگی شهرداری تهران برگزار شد، گفت: میزان تخصیص بودجه بخش های مختلف این اداره کل در ماه های سپری شده از سال جاری، کمتر از ۲۰ درصد بوده که به منزله بی اعتنایی یا بی نیازی معاونت اجتماعی و فرهنگی شهرداری به مقوله مهم مطالعه و پژوهش پیش از عمل و نیز انجام پایش پروژه هاست. چراکه مجموعه مطالعاتی این معاونت حکم چراغ خاموشی را پیدا کرده که نمی تواند راه درست کار شناسانه را به مدیران تصمیم ساز نشان دهد.

شاکری با تاکید بر اینکه اداره کل مطالعات اجتماعی و فرهنگی از نظر ساختار سازمانی باید بالاتر از مجموعه معاونت اجتماعی و فرهنگی قرار بگیرد، تاکید کرد: یک مجموعه مطالعاتی زمانی ارزشمند است که باید و نباید آن در سازمان یا نهاد متبوعش جاری شود، نه اینکه نتایج مطالعاتش صرفا در حد نصیحت باقی بماند.

وی افزود: انجام مطالعات کلی و صرفا توصیفی یکی دیگر از نقاط ضعف عملکرد اداره کل مطالعات اجتماعی و فرهنگی شهرداری است که موجب شده این مجموعه کمک قابل توجهی به بهبود عملکرد این حوزه در شهرداری تهران نکند.

عضو شورای شهر تهران خاطرنشان کرد: نه تنها برنامه پنج ساله دوم ضرورت مطالعه پیش از اجرای تمام پروژه های شهری را مورد تاکید قرار داده است، بلکه عقل و منطق نیز حکم می کند که قبل از تکمیل مطالعات و قانع شدن، متولیان مطالعات یک پروژه، عملیات اجرایی هیچ پروژه ای را آغاز نکنند.    

وی با انتقاد از اینکه پروژه های بزرگ شهرداری به ویژه در حوزه اجتماعی و فرهنگی اغلب بدون قانع شدن تیم مطالعاتی اجرا می شود، اظهار کرد: طرح ساماندهی محله هرندی، شکل گیری مراکز بهاران، برخورد با دستفروشان و نظائر آن، همگی بدون پژوهش مشخص درباره چیستی موضوع، چرائی و چگونگی شکل گیری آن و مدل برون رفت از مسئله اجرایی شد.

رئیس کمیته فرهنگی شورای شهر تهران اضافه کرد: شهرداری تحت فشار آسیب های اجتماعی انباشت شده و مسئولیت گردآوری ناهنجاریهای آشکار شده بدون طی فرآیند منتج به نتیجه و رویارویی با مشکل و همراه نشدن دیگر دستگاهها با آزمون و خطا پروژه های اجتماعی و فرهنگی را آغاز می کند و بعد تلاش می کند با صرف هزینه های سنگین نواقص کار را برطرف کند.

شاکری ادامه داد: پیاده راه ۱۷ شهریور نماد و نمود طی نشدن چنین فرآیند مطالعاتیست که مردم محله هنوز هم از آن ناراضی هستند چراکه موجب شد تردد و زندگی به کلی در این راسته فرهنگی از تپش و هیجان بیفتد. در نهایت هم شهرداری ناچار شد با گشایش بخشی از معبر موافقت کند و بین شرایط بد و بدتر این راه را انتخاب کند. در محله هرندی نیز تنها در سال ۹۴ بالغ بر ۴۰۰ میلیارد تومان هزینه شد اما معتادان رانده شده از آنجا اکنون در مناطق ۱۱، ۱۳ و ۱۴ پراکنده شده اند. اگر اداره کل مطالعات اجتماعی و فرهنگی جلوتر از شهرداری حرکت کرده و این مسئله را با ابزارهای علمی پیش بینی کرده بود، اکنون وضعیت و هزینه ها به گونه دیگری رقم خورده بود.

عضو شورای شهر تهران با تاکید بر اینکه جایگاه اداره کل مطالعات در معاونت اجتماعی و فرهنگی به لحاظ ساختار سازمانی نیازمند اصلاح است، یادآور شد: مشکل موازی کاری میان معاونت فرهنگی اجتماعی شهرداری با سازمان فرهنگی و هنری همچنان در ساختار دو مجموعه وجود دارد و تکلیفش حسب برنامه پنج ساله دوم شهرداری و طی سه سالی که گذشت مشخص نشده است. این مدل اداره مجموعه مدیران را حتی با وجود شایستگی منفعل کرده و زیر سوال می برد ...

شاکری با بیان اینکه در ساختار نامناسب کنونی معاونت اجتماعی و فرهنگی، نتیجه اثربخشی عملکرد این مجموعه مشخص نمی شود، اظهار کرد: برای شورا هنوز هم روشن نیست که هدف از جشنواره شمسه، برنامه های ویژه اوقات فراغت و نظایر آن چیست، مخاطب آن چه کسانی هستند و قرار است شهروندان را از کدام نقطه به کدام مقصد برساند. اداره کل مطالعات باید تلاش کند این خلاء ها را برطرف کند.

وی با انتقاد از برخی  اقدامات سازمان زیباسازی همچون طراحی  تونل نور در ایام ولادت امام رضا (ع) با استفاده از آخرین فناوری های روز دنیا، گفت: این اقدامات در حالی انجام می شود که در این شهر هکتارها بافت فرسوده مقابل دید مردم است که در صورت وقوع زلزله به فاجعه انسانی بدتر از بمباران هیروشیما و ناکازاکی منجر می شود. مردم در شهری که با معضلاتی همچون بیکاری، معتادان متجاهر و کودکان کار و خیابان مواجه هستند، با پیامهای بر آمده  از تونل نور که تبلیغاتی گران هزینه است ارتباط برقرار نمی کنند و به نوعی دچار تعارض می شوند. از طرفی این هزینه های هنگفت سوار بر امور مقدسی همچون میلاد امام رضا (ع) شده که نقد و نظر درباره آنها بسیار دشوار می شود.

رئیس کمیته فرهنگی شورای اسلامی شهر تهران در ادامه با انتقاد از اقدام شهرداری مبنی بر بازسازی ساختمان بلدیه در میدان امام خمینی (ره)، گفت: شهرداری با این اقدام می‌خواهد بافت تاریخی این میدان را احیا کند. اما وقتی ساختمان بلدیه به کلی از بین رفته، مگر می توان با احداث یک ساختمان جدید به جای آن به چنین هدفی دست یافت؟ آن هم در شرایطی که محیط پیرامونی این میدان در گذشته مسکونی - خدماتی و اداری بوده و اکنون اداری و تجاری آن غالب است.

عضو شورای اسلامی شهر تهران ادامه داد: در زمانی که بلدیه در این نقطه وجود داشت خبری از ساختمان بلندمرتبه مخابرات مقابل بلدیه نبود و این منطقه دارای منظری تا عمق بازار و شهر ری بود. اما اکنون بافت، محیط پیرامونی،   منظر و همه شاخص های میدان امام خمینی (ره) تغییر کرده است و نمی توان با بازسازی ساختمان بلدیه و تعریف کاربری جدید برای آن و سنگ فرش کردن خیابانهای پیرامون و حتی انتقال اتوبوسی شهروندان به این موقعیت حس گذشته های دور را به این منطقه منتقل کرد.

وی با انتقاد از نبود مطالعه در اجرای پروژه ها گفت: گرفتن تحرک و سرعت تردد از بافتی تجاری اداری به بهانه پیاده راه سازی و بازسازی ساختمان بلدیه جز مزاحمت برای شهروندان نخواهد بود. مرکز مطالعات شهرداری و اداره کل مطالعات اجتماعی و فرهنگی در تمامی این موارد می تواند پیش از اقدام وعمل و صرف هزینه های هنگفت چراغی پیش روی مدیریت شهری و شورای شهر بوده و  تصمیمات را در مسیری روشن هدایت کند.