چرا بعضی‌ها مدام فکر می‌کنند صورت‌شان عیب و ایرادی دارد؟

مطالعات نشان می‌دهد مبتلایان به اختلال بدشکلی بدن تصور می‌کنند در ظاهر و صورت آن‌ها معایبی وجود دارد و در اثر این تصورات در فعالیت‌های اجتماعی و شغلی دچار مشکلاتی می‌شوند. این اشخاص بیش از سایرین دچار مشکلات روحی و روانی مانند افسردگی و افکار خودکشی می‌شوند.

اختلال بدشکلی بدن یک نشانه مهم برای جلوگیری از انجام جراحی‌های زیبایی محسوب می شود؛ زیرا افراد مبتلا به این عارضه معمولا از نتیجه جراحی راضی نیستند و به دنبال انجام جراحی‌های بیشتر می روند.

در این تحقیقات که با همکاری 173 متخصص جراحی زیبایی و توسط محققان دانشگاه گرونیگن هلند صورت گرفت، معلوم شد اغلب جراحان با اختلال بدشکلی بدن آشنایی دارند و دو سوم از آن‌ها تا کنون یک تا پنج بیمار مبتلا به این اختلال را شناسایی کرده‌اند.

نتایج این تحقیقات با گزارشاتی که پیش از این در خصوص آمار 10 درصدی ابتلا به اختلال بدشکلی بدن در بین اشخاصی که به دنبال جراحی زیبایی هستند و آمار 10 درصدی در جمعیت عادی منتشر شده، تعارض دارد.

اختلال بدشکلی بدن (body dysmorphic disorder) به اشتغال ذهنی و اغراق آمیز در مورد یک نقص خیالی در صورت و ظاهر بدن گفته می‌شود. بیمار مبتلا به این عارضه دچار نوعی وسواس فکری است و معتقد است که باید فورا تحت عمل جراحی زیبایی قرار گیرد. وسواس‌های فکری این بیماری اشکال مختلف دارد. این افراد مدام در ظاهر خود به دنبال ایرادی هستند و برای رفع آن خود را به تیغ جراحی می‌سپارند. افراد مبتلا به این اختلال خود را زشت تصور می کنند و معمولا از قرار گرفتن در اجتماع خودداری می‌کنند.

نگرانی مداوم در مورد لک، جای زخم، آکنه، جوش و کبودی پوست، کم‌پشتی موی سر، حساسیت در مورد اندازه و فرم بینی و نگرانی وسواس گونه در مورد وزن و حجم عضلات از جمله مهمترین نگرانی‌های افراد مبتلا به این عارضه است. جراحان زیبایی به‌ویژه جراحان پلاستیک موظفند به محض مشاهده این علایم در بیمار، وی را به روان‌پزشک ارجاع دهند.