دلایل واکنش منفی کارفرمایان به بازنشستگی پیش از موعد زنان

،با تصویب طرح امکان بازنشستگی زنان با 20 سال سابقه کار،برخی از کارفرمایان و فعالان بخش خصوصی لب به انتقاد گشوده اند که به اعتقاد برخی از کارشناسان،عمده این گلایه ها به افزایش حق بیمه ای معطوف می شود که کافرمایان متحمل آن خواهند شد. البته اعتراضات و انتقدات به این طرح،تنها به کارفرمایان خلاصه نمی شود و در این میان برخی از مسئولان اجرایی نیز از تصویب این طرح در مجلس اظهار نگرانی کرده اند. معاون وزیر کار از نمونه این مخالفان است،وی با اشاره به بار مالی 10 هزار میلیارد تومانی این طرح،از شورای نگهبان در خواست کرده تا مصوبه مذکور را تایید نکند. مظفر یاوری،کارشناس بیمه ضمن منطقی خواندن برخی از انتقادات مطروحه در خصوص مصوبه اشاره شده،اظهار داشت:اگرچه برخی از طرح ها در ظاهر صورت خوشایند و مطلوبی دارند،اما با بررسی دقیق تر آن به روشنی به عمق تبعات و هزینه هایی که به جامعه یا دستگاه ها و نهادهای مالی و اجرایی تحمیل می شود پی خواهیم برد. وی افزود:بازنشستگی پیش از موعد زنان از نمونه چنین طرح هایی به شمار می رود که انتظار می رفت،مجلس با در نظر گرفتن شرایط و مشکلات پیش روی صندوق های بیمه ای،نسبت به تایید و تصویب آن اقدام می کرد. این کارشناس بیمه عنوان کرد:آثار و نمونه های مشابه چنین تصمیماتی به روشنی موید مخاطرات و آسیب هایی است که به تبع،تصویب و اجرای این طرح ها ظهور و بروز پیدا می کند. یاوری گفت:مشکلات و چالش های صندوق بیمه کشاورزان و تحمیل بار مالی قریب به 4 هزار میلیارد تومانی،نمونه ای از تصمیم گیری ها و طرح های اینچنینی به شمار می رود و این امر می تواند به عنوان تجربه ای تلخ در این راستا مد نظر و ملاک ارزیابی قرار گیرد. وی افزود:بر اساس تحقیقات و ارزیابی های انجام شده،یک فرد شاغل در ایران بین 25 تا 30 سال بیمه پرداخت می کند،اما بطور میانگین27 سال مستمری دریافت می کند و به تعبیری می توان گفت،در طی 25 سال،قریب به 8 تا 9 درصد بیمه پرداخت می کند،اما بصورت میانگین و متوسط،به میزان 27 سال حقوق و مستمری دریافت می کند. کارشناس بیمه گفت:نباید از نظر دور داشت که در بسیاری از کشورهای توسعه یافته،نه تنها سن بازنشستگی کاهش نمی یابد،بلکه معادل بالارفتن سن امید به زندگی با افزایش هر چه بیشتری نیز همراه می شود. فرشاد نورایی،کارشناس حوزه اقتصادی که از منتقدان این طرح است از زاویه ای دیگر،موضوع مذکور را بررسی می کند. وی معتقد است:این طرح نه تنها حامی زنان شاغل نخواهد بود،بلکه به تدریج باعث محدودیت در جذب آنها از سوی کارفرمایان می شود،زیرا در شرایطی که کارفرما تصور می کند حق بیمه پرداختی او در قبال این افراد افزایش خواهد یافت به تبع تلاش می کند حتی المقدور از جذب و اشتغال این افراد،اجتناب کند. نورایی گفت:در شرایطی که بسیاری از شرکت های خصوصی با کمبود نقدینگی دست و پنجه نرم می کنند،افزایش و تشدید بارمالی،به تبع باعث ایجاد فرصت های نا برابر برای اشتغال زنان در مقایسه با مردان خواهد شد و به نوعی شانس آنها را برای فعالیت و اشتغال کاهش خواهد داد. *لزوم اعمال ملاحظات لازم احساس می شود در این میان،برخی از کارشناسان،معتقدند در صورت اعمال ملاحظات لازم در این طرح،می توان از تحمیل هزینه ها و بار سنگین مالی این مصوبه جلوگیری کرد. رضا صفرزاده،کارشناس ارشد مدیریت دولتی در این خصوص عنوان کرد:در صورتی که حقوق بازنشستگیِ زنان بازنشسته معادل حق بیمه پرداختی،انجام پذیرد،بار مالی بر صندوق ها تحمیل نخواهد شد. وی افزود:به عنوان مثال،در صورتی که دریافت حقوق بازنشستگی فردی که با 20 سال سابقه کار بازنشسته شده یک ماه کامل نباشد و 20 روز در ماه محاسبه شود،به تبع حساسیت ها در خصوص این مصوبه برانگیخته نخواهد شد. صفرزاده گفت:راهکار مقتضی دیگر می تواند به این امر معطوف شود که هزینه مازادی که در پی این طرح ایجاد می شود از سوی دولت پرداخت شود که البته با عنایت به محدودیت های مالی و اعتباری،تحقق این موضوع نیز دشوار به نظر می رسد. در نهایت تایید یا عدم تایید شورای نگهبان،سرنوشت مصوبه مذکور را روشن خواهد ساخت،طرحی که برخی کار فرمایان دل به رد و عدم تایید آن بسته اند و در مقابل آن طیفی از زنان شاغل قرار دارند که برای تایید آن لحظه شماری می کنند.