تبلیغات برای سرو قلیان،در فضای مجازی از پدیده های نوظهوری است که موید تعمیق مخاطرات و تهدیداتی است که این تنگ شیشه ای برای جوانان در پی دارد.

 

قرار دادن تخمه،آجیل،خرما،لواشک و تنقلات اینچنینی در کنار قلیان از تکنیک هایی است که مراکز سرو و توزیع قلیان برای ربودن گوی سبقت از یکدیگر به کار می بندند.

 

اگر تا چندی پیش بوستان ها،پارک ها،دشت،کوه و سواحل دریاهای شمال و جنوب کشور،عرصه و بستری برای مصرف قلیان در میان جوانان و نوجوانان بود،حالا این موج به فضای مجازی رسوخ پیدا کرده و برخی از کانال ها و سایت ها با تبلیغات گسترده،تلاش می کنند جوانان و نوجوانان بیشتری را مجذوب خدمات خویش کنند!

 

بازار فروش و توزیع ادوات و ابزار قلیان نیز داغ است،از شیلنگ و لبی گرفته تا تنگ و تنباکو و زغال،هر یک به نوعی در مقابل دیدگان کاربران خوش رقصی می کنند.

 

با در نظر گرفتن قاعده عرضه و تقاضا،بصورت دقیق تری به عمق فاجعه پی می بریم زیرا در صورت عدم  تقاضای کافی برای خرید چنین ادواتی،قطعا زمینه و بستر تبلیغات اینچنینی نیز فراهم نخواهد شد و به تعبیری باید گفت این جولان تبلیغات در فضای مجازی نشان دهنده کثرت تقاضا می باشد که باید از آن به عنوان یک واقعیت تلخ یاد کرد.

 

* تبلیغ قلیان در فضای مجازی،جرم محسوب می شود

 

بر اساس ضوابط و قوانین تعریف شده(ماده سه قانون جامع کنترل و مبارزه ملی با دخانیات)هرگونه تبلیغ،تشویق و ترغیب به مصرف دخانیات،جرم است و باید با متخلف برخورد شود.

 

غلامرضا حیدری،رئیس مرکز تحقیقات کنترل دخانیات دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی با ذکر عبارت فوق عنوان می کند:مفاد قانون مذکور،هم در فضای مجازی و هم در فضای واقعی مشروعیت و مصداق دارد.

 

به تبع با اتکای به قانون اشاره شده ،تبلیغات و بازاریابی هایی که برای فروش یا عرضه قلیان در فضای مجازی ظهور و بروز پیدا می کند جرم محسوب می شود و باید با متخلف برخورد شود.

 

*ضرورت اجرای دقیق و شایسته قانون

 

منصور فتح آبادی،دانش آموخته رشته حقوق،در گفت و گو با خبرنگار گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان، با اشاره به لزوم برخورد با تبلیغات اینچنینی گفت:برخی کارشناسان اعتقاد دارند باید با وضع قوانین جدید،عرصه بر چنین تبلیغاتی تنگ شود اما به واقع آنچه که در این عرصه ضروری به نظر می رسد،به اجرای قانون و نه وضع و تصویب قوانین معطوف می شود.

 

وی افزود:نارسایی اصلی در این حوزه را باید در دو بخش فرهنگی و اجرایی جستجو کرد و تا زمانی که در این خصوص اقدامات جدی تری لحاظ نشود،نمی توان به توفیق شایسته ای در این خصوص نائل شد.

 

فتح آبادی عنوان کرد:قانون مبارزه و مقابله ملی با دخانیات،قریب به ده سال پیش تعریف شده اما آنچه که باعث ایجاد چنین رفتارها و پدیده هایی در فضای مجازی یا واقعی می شود را باید در اجرای ناصحیح و ضعیف قانون مذکور جستجو کرد.

 

دانش آموخته رشته حقوق گفت:مقابله با قلیان،مستلزم عزمی جدی و همگانی است که لازمه حصول چنین عزمی ابتدا به ساکن،با فرهنگ سازی و باور عمیق به مخاطرات قلیان و دخانیات محقق می شود.

 

وی افزود:به اعتقاد بنده،بخش قابل توجهی از جوانان و نوجوانان به دلیل بی برنامگی در اوقات فراغت و عدم برخورداری از تفریحات متنوع به مصرف دخانیات یا قلیان روی می آورند و در صورت طراحی و تدوین برنامه های قاعده مند،اصولی و کارشناسی و اجرای بدون مسامحه قانون مبارزه و مقابله با دخانیات،یقینا بساط پهن قلیان در عرصه های گوناگون جمع و برچیده خواهد شد.

 

فتح آبادی در خاتمه یادآور شد:اگرچه در برهه هایی شاهد اجرای طرح های جمع آوری قلیان از قلیان سراها و یا مراکز توزیع هستیم،لذا با این وجود کم نیستند افرادی که طرح های اینچنینی را زودگذر و مقطعی قلمداد می کنند و به این موضوع باور دارند که بعد از گذشت مدتی از سخت گیری ها در این خصوص کاسته خواهد شد،که عقبه شکل گیری چنین ذهنیتی،ناشی از اجرای ضعیف قانون مذکور در حوزه مقابله و مبارزه با دخانیات است.