خدیجه میرزایی، متخصص تغذیه و رژیم درمانی، گفت: افرادی که ورزش‌های سنگین انجام می‌دهند یا مبتلا به دیابت نوع یک یا دو یا بارداری هستند، در معرض کمبود منیزیم قرار دارند، زیرا هر جا که عملکرد انسولین مختل شود، فرد را در معرض کمبود منیزیم قرار می دهد. به همین دلیل توصیه می شود افراد دیابتی حتماً منابع منیزیم را در رژیم غذاییشان لحاظ کنند. افرادی که رژیم های غذایی سخت می گیرند در زمان کوتاه کاهش وزن زیادی پیدا می‌کنند نیز در معرض کمبود منیزیم قرار دارند.

 

کمبود منیزیم چگونه باید جبران شود؟

در درجه اول از طریق رژیم غذایی مناسب. اگر رژیم غذایی مناسب نتواند در برطرف کردن کمبود منیزیم موثر باشد در آن صورت فرد می تواند با مشورت پزشک از مکمل‌های منیزیم استفاده کند که شامل سبزیجات برگ سبز تیره، لبنیات و مغزهاست. یادآوری می شود، پسته و بادام از نظر میزان منیزیم در یک سطح هستند و فرق چندانی با هم ندارند.

این دکتری تغذیه با بیان اینکه روزانه 300 - 400 میلی گرم نیاز بدن به منیزیم است، ادامه داد: اگر فرد 2-3 وعده سبزیجات به صورت خام و پخته مصرف کند، 100 درصد منیزیم مورد نیازش تامین می شود.

 افرادی که به علت مشکلات گوارشی، آنتی اسیدهای حاوی منیزیم مصرف می کنند، میزان منیزیم دریافتی شان نسبت به کسانی که این دارو را دریافت نمی کنند، بیشتر است. بنابراین بهتر است این افراد از منابع حاوی منیزیم کم‌تر استفاده کنند تا دچار عوارض ناشی از منیزیم نشوند. البته درست است که مسمومیت با مکمل منیزیم کم تر اتفاق می افتد، اما مصرف خودسرانه مکمل منیزیم توصیه نمی شود، زیرا ممکن است عوارض داشته باشد که البته اسم آن مسمومیت نیست.