ممنوعیت‌ تنبیه‌بدنی + سند

به گزارش پارس ، به نقل ازفارس، مکتب خانه ها را قدیمی ها به خاطر دارند و از آن خاطرات خوب و بد تعریف می کنند.

اما آیا می دانستید که این مکتب خانه ها نظام نامه داشته است؛ در سال ۱۳۲۹ نظام نامه مکاتب از سوی وزارت معارف آن زمان تدوین شده است.

در این نظام نامه آمده است: از آنجا که مدارس ابتدایی دولتی و ملی هنوز در اغلب نقاط ایران تأسیس نشده و مردم مجبور هستند که اطفال خود را به مکاتب قدیمه بسپارند و شاید تا مدتی نیز چنین باشد و از طرف دیگر آموزگاران یا تکلیف خود را نمی دانند یا قابلیت مقام تعلیم و تربیت را ندارند و اطفال چنانکه شاید و باید مواظیت نمی شوند لهذا اداره معارف برای اصلاح مکاتب مواد ذیل را پیشنهاد می کنند:

ماده اول مکتب باید در جایی وسیع و روشن بیرطوبتی تأسیس گردد و حتی المقدور باید از معابر عامه دور باشد تا موجبات خطر فراهم نیاید.

ماده دوم هیچکس از ذکور و اناث مأذون نیست من بعد بدون اجازه وزارت معارف در خانه خود یا جای دیگر مکتب باز نماید.

ماده سوم داوطلب باید لااقل دارای سواد فارسی باشد یعنی کتب ساده و آسان را بخواند و نوشتن و سیاق را مختصراً بداند و سن او از سی سال کمتر نباشد، به علاوه معروف بسوء اخلاق و فساد عقیده نبوده مرتکب جنحه و جنایت نیز نشده باشد.

ماده چهارم ترتیبات و تحصیلات مطابق دستور وزارت معارف خواهد بود؛ ماده پنجم عده اطفال هر مکتب از سی نفر تجاوز نمی کند.

ماده ششم مفتش هر مکتب را تفتیش کرده و مداقه کامل در وضع تحصیل و امور حفظ الصحه آن بعمل خواهد آورد.

ماده هفتم تنبیه بدنی بکلی ممنوع است؛ ماده هشتم مکاتب فعلی نیز تابع مقررات مواد این نظامنامه خواهند بود.

ماده نهم اگر مکتب دخترانه در خانه شخصی باشد مرد و پسر بزرگ در تمام مدت افتتاح مکتب نباید در آنجا رفت و آمد کند.

ماده دهم اطفال را نباید به کار خانه و بچه داری یا هرگونه خدمت دیگر واداشت.

ماده یازدهم وظیفه عمده آموزگار مواظبت کامل طفل و حسن تربیت و اخلاق او خواهد بود.

ماده دوازدهم این نظامنامه اختصاص بمکاتب شهر طهران خواهد داشت.