«ناصری» مرهم زخم صندوق ذخیره فرهنگیان می شود؟

در اواخر تابستان امسال، ماجرای صندوق ذخیره فرهنگیان و اختلاس‌های روی داده در آن، رسانه‌ای شد که به رغم تکذیب‌های مکرر مسئولان صندوق و وزارت آموزش و پرورش، پس از ورود مقامات قضایی، واقعیت تلخ اختلاس نمایان شد.

هر چند که هنوز جزئیاتی از وضعیت صندوق ذخیره فرهنگیان اطلاع‌رسانی نشده است اما ورود نمایندگان مجلس و تصویب طرح تحقیق و تفحص از این صندوق، گام بسیار مثبتی جهت افشای واقعیت‌هاست.

یک روز پس از تصویب طرح تحقیق و تفحص صندوق ذخیره فرهنگیان در مجلس یعنی 26 مهر ماه، وزیر آموزش و پرورش در اقدامی عجیب، شهاب‌الدین غندالی را از مدیرعامل این صندوق برکنار کرد و به جای آن علیرضا ناصری را منصوب کرد.

27 مهر ماه، شهاب الدین غندالی در پی مسائل مربوط به صندوق ذخیره فرهنگیان، بازداشت شد تا بر ابهام بیشتر نسبت به وضعیت نابسامان این صندوق بیفزاید.

اما امروز علیرضا ناصری به عنوان مدیرعامل جدید مؤسسه صندوق ذخیره فرهنگیان، فعالیت خود را به طور رسمی با حضور در جمع رئیس هیأت مدیره، قائم مقام، معاونان و مدیران مؤسسه آغاز کرد.

ناصری همچنین ضمن بازدید از بخش های مختلف مؤسسه، بر فعالیت بی وقفه تمام واحدهای موسسه و همچنین شرکت‌های تابعه در راستای سودآوری حداکثری و ارائه خدمات شایسته به فرهنگیان عضو تأکید کرد.

وی، دانش آموخته دکترای اقتصاد از دانشگاه تربیت مدرس است و پیش از این مدیرعامل شرکت سپهر دانش و سرمایه از اردیبهشت ١٣٨٥ تا کنون، عضو هیأت مدیره بانک اقتصاد نوین از آبان‌ماه ١٣٨٤ به مدت دو سال، عضو شورای عالی تأمین اجتماعی از آبانماه ١٣٨٣ به مدت دو سال، مدیرعامل شرکت سرمایه گذاری صنایع پتروشیمی از اسفند ١٣٨٢ به مدت دو سال، عضو هیأت مدیره شرکت سرمایه گذاری صنایع پتروشیمی از مهر ١٣٨١تا اسفند ١٣٨٢، عضو هیأت مدیره شرکت ملی نفتکش جمهوری اسلامی ایران از مهر ١٣٨٠ تا اردیبهشت ١٣٨٣، مشاور مدیرعامل شرکت کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران از مهر ١٣٧٩ به مدت دو سال، عضو هیات مدیره شرکت سرمایه گذاری تأمین اجتماعی (شستا) از مهر ١٣٧٩ بمدت دو سال، عضو هیأت امنا و هیات مدیره موسسه مطالعات دین و اقتصاد از بدو تأسیس تاکنون و چندین شرکت دیگر بوده است.

هر چند که برخی رسانه‌ها از عدم رضایت تمام اعضای هیأت مدیره صندوق برای انتصاب ناصری خبر داده بودند اما در هر حال اکنون وی مدیرعامل این صندوق پرحاشیه است و باید دید آیا ناصری برای زخم عمیق صندوق ذخیره فرهنگیان، مرهمی دارد؟