فریبا کریمزاده متخصص زنان و زایمان بیان کرد: از اواخر دهه 1970 و اوایل دهه 1980 میلادی اشعه لیزر از روشهای موثر در درمان ناباروری به شمار میرود.
وی با بیان اینکه دلایل متعددی در ناباروری مردان، نقش دارند، اظهار داشت: تعداد ناکافی اسپرم و وجود اسپرم های معیوب (اسپرم های فاقد تحرک کافی) از عوامل اصلی ناباروری به حساب می آیند.
این متخصص زنان و زایمان افزود: تاباندن اشعه لیزر به اسپرهای معیوب سبب افزایش غلظت کلسیم درون سلول و میزان انرژی می شود که افزایش میزان تحرک و باروری را به همراه دارد.
کریم زاده با اشاره به اینکه گذشت زمان سبب کاهش تحرک اسپرم های ذخیره شده در فرآیند IVF (لقاح خارج رحمی) می شود، عنوان کرد: اشعه لیزر تابیده شده به ثابت ماندن حرکت آنها یا افزایش تحرکشان کمک شایانی می کند. از مهمترین عوارض احتمالی این روش میتوان به صدمات DNA اشاره کرد.
وی با بیان اینکه در درمان نازایی زنان از روشی به نام Assisted Hatching استفاده می شود، یادآور شد: در این روش سوراخی کوچک در پوسته خارجی رویان (جنین) در روز سوم لقاح خارج رحمی پیش از انتقال رویان به رحم ایجاد می شود که به لانهگزینی جنین در رحم کمک می کند.
این متخصص زنان در ادامه صحبتهایش گفت: اشعه لیزر بکار برده شده در این روش به دلیل فاصله از سلول های جنین، آسیبی به DNA وارد نمی کند. همچنین این روش فقط حدود چند ثانیه به طول میانجامد.
کریم زاده با توصیه به اینکه در مواردی که 2 بار یا بیشتر درمان لقاح خارجی موفقیت آمیز نبوده روش Assisted Hatching کارآمد است، تاکید کرد: از این روش در خانمهای بالای 37 سال دارای مشکل نازایی، کیفیت نامطلوب جنین و پوسته ضخیم رویان استفاده میشود.
ارسال نظر