یکی از آسیب ها و معضلات جدی جامعه ما در حال  حاضر به طلاق معطوف می شود.

 

شیوع طلاق در جامعه بخصوص در یک دهه اخیر،آنچنان رشد و شتاب گرفته که بسیاری از کارشناسان وآسیب شناسان مسائل اجتماعی از آن به عنوان بحران در جامعه یاد می کنند.

 

کارشناسان علوم رفتاری معتقدند در میان مهارت های متعددی که زوجین مکلف و موظف به یادگیری آن هستند یادگیری فنون گفتگوی سالم و سازنده یکی از اصلی ترین نیازهای فعلی خانوارها و بخصوص زوجینی است که در شرایط فعلی جامعه با هزار و یک امید و آرزو زندگی مشترک را در زیر سقفی مشترک آغاز کنند.

 

جاری شدن مشاجرات روزمره،ایجاد شکاف و اختلاف عقیده،تنش و اصطکاک میان زوجین گام اول جدایی و طلاق است.

 

برخی اعتقاد دارند تنش و در گیری میان زن و شوهر جزء لاینفکی از زندگی است و البته کم نیستند زوج هایی که با اتکای به چنین ذهنیتی به سادگی از این مشاجرات عبور می کنند اما به واقع امر صرفا با عبور از چنین اختلافاتی نمی توان پایه زندگی را مستحکم کرد زیرا عبورِ بدونِ رفع مشکل خود فریبی و کوته نظری است که بسیاری از جوانان و زوجین را به مرز طلاق و جدایی سوق می دهد.

 

صدیقه نوبهار،کارشناس مسائل اجتماعی و علوم رفتاری در گفت و گو با خبرنگار گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان، با اشاره به نقش حائز اهمیت گذشت و عبور از تنش ها و اختلافات میان زن و شوهر از سوی زوجین اظهار داشت:بدون تردید گذشت،عنصر و مولفه ای استحکام بخش در زندگی مشترک محسوب می شود اما در صورت عدم حل و فصل مشکلات و پایداری آن در میان زوجین گذشت های اینچنینی و یا عبور کردن از اختلافات و مشاجرات روزمره مقطعی و زودگذر است و به واقع اختلافات موجود بصورت بالقوه مستعد سر باز کردن و شعله ور شدن مجدد است.

 

وی افزود:یکی از دلایل تعدد و تکثر اختلافات و بروز مکرر مشاجرات میان زوجین به عدم اتخاذ تدابیر و تمهیداتی هوشمندانه برای رفع مشکلات باز می گردد.

 

این کارشناس مسائل اجتماعی و علوم رفتاری عنوان کرد،دراین میان فن گفتگوی سالم و سازنده از راهکارهای موثری است که می تواند در رفع مشکلات فی مابین موثر واقع شود و به واقع این مهارت از حلقه های مفقوده ای است که متاسفانه فقدان آن در میان بسیاری از خانوارهای ایرانی مشهود و محسوس است.

 

*ثمرات گفتگوی سازنده میان زوجین

 

کیومرث شرافتی،آسیب شناس مسائل اجتماعی در گفت و گو با خبرنگار گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان،در تشریح ثمرات گفت و گوی میان زوجین عنوان کرد:نخستین مزیت و دستاورد گفت و گو به پیامی است که در اذهان زوجین نقش می بندد و آن مهم بودن طرفین برای یکدیگر است.

 

وی افزود:به واقع گفت و گو اثبات کننده این امر است که زوجین برای رفع مشکلات فی مابین مُصِر هستند و برای تحقق این امر،به گفت و گو متوسل شده اند.

 

شرافتی گفت:از دیگر ثمرات گفت و گو به تبادل احساسات و حالات نهان میان زن و مرد معطوف می شود که در حین گفت و گو در میان طرفین رد و بدل می شود واز شرایط روحی، روانی، عاطفی، خواسته ها و مطالبات یکدیگر آگاه می شوند.

 

* برگزیدن زمان مناسب برای گفتگو

 

یکی از مولفه های تاثیرگذار و ظریف در حصول یک گفتگوی سازنده به انتخاب زمانی مناسب برای گفت و گو یا بحث و تبادل نظر باز می گردد.

 

کارشناسان و صاحب نظران معتقدند،گفت و گو،شرایط،الزامات و پیش نیازهایی دارد که کم توجهی به آن می تواند حصول نتیجه را با موانعی جدی همراه سازد.

 

به واقع عنصر زمان و سنجش شرایط مناسب برای گفت و گو از اصول اساسی این امر به شمار می رود و باید زوجین این امر خطیر را مد نظر قرار دهند که باید بحث و تبادل نظر در خصوص اختلافات فی مابین زمانی انتخاب شود که شرایط ذهنی،فکری،جسمی و روحی و روانی طرفین آمادگی پذیرش آن را داشته باشد در غیر اینصورت گفت و گو خود به عاملی برای اختالافات و مشاجرات هر چه بیشتر تبدیل می شود.

 

* نتیجه بخش نبودن گفت و گو،آفتِ تعامل کلامی میان زوجین

 

در پایان باید به این نکته اساسی توچه کرد که هدف اصلی از گفت و گو ، نتیجه گیری و رسیدن به نقطه نظری سازنده و کارآمد برای حل و فصل مشکلات است.

 

کم نیستند زوجینی که با هدف گفت و گو به بحث و تبادل نظر با یکدیگر می پردازند ودر پایان با لبخندِ رضایت به  صحبت های خویش پایان می دهند اما بعداز مدت کوتاهی مجددا مشاجرات و تنش ها در میان آنها سر باز می کند.

 

صاحب نظران عدم حصول نتیجه از گفت و گو و خروجی نداشتن عملی آن را از عوامل اصلی برزو تنش های مجدد عنوان می کنند.

 

به واقع یکی از نشانه های گفت و گوی سالم،تاثیر گذاری عملی آن در رفتار و رویکرد زوجین است در غیر اینصورت صرفا با تبادل کلمات و جملات نمی توان ادعای گفت و گوی سالم را مطرح ساخت.

 

در شرایطی که گفت و گوی میان زوجین فاقد خروجی و کارآمدی لازم است و آنچه که در کلام مطرح می شود،جنبه عملیاتی به خود نمی گیرد این تعامل کلامی بعد از مدتی به یک روال بحث و بی نتیجه تبدیل می شود که جز سرخوردگی،دلسردی و احساس بی نتیجه بودن ثمره دیگری در بر ندارد و به واقع چنین وضعیتی به مثابه تیر خلاصی است به گفت وگوی سازنده میان زوجین که برخی از کارشناسان آن را به شکافی تدریجی تشبیه می کنند که بصورتی نرم،موزیانه وآرام به سمت طلاق قطعی یا عاطفی سوق پیدا می کند.