کودکانی که به اجبار در زندان زنان به سر می برند
در چند سال اخیر تلاش های فراوانی توسط خیرین و موسسه های حمایتی برای نگهداری کودکان و نوزادان مادرانی که در زندان هستند انجام شده است و در این بین طرح احداث مهدهای کودک در زندان ها بیش از پیش مورد توجه قرا گرفته که در چند زندان نیز اجرایی شده است.
به او «فرزند زندان» می گویند چرا که دو سال پیش که مادرش به زندان افتاد در همانجا به دنیا آمد. مادرش حاضر نیست او را ترک کند هر چند بر اساس قوانین مربوط به زندان ها، کودکان تا دو سال در آغوش مادرشان می مانند و بعد از آن با توجه به وجود یا عدم وجود سرپرست به مراکز بهزیستی سپرده می شوند تا دوره محکومیت مادرشان به اتمام برسد.
2 سال به بالا
عده ای از روانشناسان کودک اعتقاد دارند که نبود یک فضای مناسب برای کودکانی که مادران زندانی دارند بسیار در روح و روان آن ها تاثیر گذار است و آینده این افراد را تحت تاثیر قرار می دهد. آنها می گویند؛ خلاء وجود یک مهد کودک در زندان زنان در شرایط نامناسب این محیط برای کودکان احساس میشود.
پس از آن طرح احداث شیرخوارگاه هایی در خارج از محوطه زندان منتشر شد تا مادران در دو سال ابتدایی زندگی بتوانند به فرزندان خود شیر بدهند. دو سال ابتدایی زندگی زمانی است که کودک بیشترین نیاز جسمی و روحی را به مادرش دارد.
بحثی که بعد از گذشت چند سال همچنان حاشیه هایی را به همراه دارد. محمد نفریه، مدیرکل امور کودکان و نوجوانان سازمان بهزیستی کشور گفته بود: « معتقدم در زندان زنان نباید مهدکودک وجود داشته باشد زیرا به لحاظ تخصصی صلاح نیست به جز کودک زیر ۲سال که نیاز به شیردهی و تماس نزدیک با مادر دارد، کودک دیگری در محیط زندان حضور داشته باشد.»
زنجیره مادر و کودک از بین می رود
کوروش محمدی، جامعه شناس در این رابطه میگوید: «کودکی که در زندان از مادرش شیر دریافت میکند، نسبت با نوزادی که در بیرون از فضای زندان تغذیه می شود در شرایط متفاوتی قرار دارد.
این جامعه شناس با اشاره به اینکه بعد از 2 سال و گذراندن دوران شیرخوارگی اگر ارتباط مادر و کودک قطع شود، بسیار آسیبزا خواهد شد، می گوید: «جدا کردن مادر و کودک یعنی از بین بردن یک زنجیره دوساله، کودک در این دوره با یک مراقب و سرپرست که مادرش باشد الفت گرفته و بعد از جدایی باید در آغوش دیگری آرامش را بیابد. شخصی که نام پرستار یا مراقب کودک روی آن می گذاریم.
نگاه این جامعه شناس نسبت به ایجاد یک مهدکودک در کنار زندانها منفی است. او می گوید: « اگر بتوان مادران را در فضایی در کنار فرزندان قرار داد تا دوره زندانی آن ها تمام شود، کار بسیار مناسبی است.
این جامعه شناس معتقد است که اگر قرار باشد کودک بعد از دو سال از مادرش گرفته شود، غیر از موارد حساس که نیاز به وجود شیر مادر است، بهتر خواهد بود که از همان ابتدا نوزاد به مراکز بهزیستی سپرده شود تا دچار چندگانگی در دلبستگی نشود.
کودک دچار «دلبستگی» چندگانه می شود
سعیدی، روانشناس کودکان در ارتباط با زندگی کودکان در کنار مادران می گوید: «یک مسئله ای در روانشناسی کودک وجود دارد به نام "دلبستگی".
براساس قانون کودکانی که فاقد سرپرست موثر و قانونی باشد مانند پدر، مادر یا جد پدری که صلاحیت لازم و قانونی برای اخذ سرپرستی کودک را نداشته باشد، به سازمان بهزیستی واگذار میشوند. این کودکان در صورت وجود سرپرست با صلاحیت، پس از اینکه دو سالشان تمام شد، به مراکز شبانهروزی سازمان بهزیستی واگذار میشوند و در این مراکز به آنها خدمت ارائه میشود.
سعیدی در این باره می گوید: «جدا سازی کودک از مادر بعد از دو سال در ابتدا به شخص مادر ضربه می زند تا به کودک. بسیاری از مادران پس از جدایی از فرزندشان دچار افسردگی می شوند. به عقیده من جدا کردن مادر از فرزند کار صحیحی نیست مگر اینکه مادر شرایط روحی نگهداری از فرزند را در زندان نداشته باشد که این موضوع نیز به خودی خود باید مورد آزمایش قرار گیرد. یعنی مادران برای نگهداری فرزند تست دهند.»
به عقیده سعیدی احداث یک مهد کودک در کنار زندان با در نظر گرفتن شرایط و اظهار نظر متخصصان روانشناسی، علاوه بر اینکه در روحیه مادران می تواند تاثیر گذار باشد شرایط روانی بهتری را برای کودک و آینده او رقم خواهد زد.
426 کودک در زندان زنان
براساس آخرین آمار که در خرداد ماه 94 منتشر شد، 426 کودک در کنار مادرانشان در زنان های کشور زندگی می کنند. به عبارتی زندگی 436 نفر از افراد در آینده نه چندان دور تحت شعاع اتفاقات روانی و اجتماعی زندان قرار خواهد گرفت. بهزیستی همچنان بر جدایی کودکان بعد از دوسال از مادرانشان تاکید دارند و بسیاری از مادران دلشان نمی خواهد کودک خود را از دست دهند.
ارسال نظر