باید‌ها و نباید‌های دهانشویه‌ها

دهانشویه‌ها را براساس نوع کاربردشان می‌توان به دو گروه تقسیم‌ کرد:

ـ گروه اول دهانشویه‌هایی که اثر ضدمیکروبی قوی دارند، مانند کلروهگزیدین که برای درمان بیماری‌های لثه و پس از جراحی دهان تجویز می‌شوند.

ـ گروه دوم دهانشویه‌هایی که با هدف پیشگیری از پوسیدگی دندان‌ها استفاده می‌شوند. این نوع از دهانشویه‌ها حاوی فلوراید است و توانایی توقف و ترمیم پوسیدگی را در مراحل اولیه دارد، همچنین می‌توانند از پوسیدگی بقیه دندان‌ها جلوگیری کنند.

برای استفاده از دهانشویه‌ها برای رفع بوی بد دهان، ابتدا باید منشا آن را پیدا کرد که می‌تواند شامل موارد ذیل باشد:

ـ مشکلات گوارشی که در این مورد حتما باید با پزشک مشاوره کرد.

ـ مشکلات لثه‌ها شامل جرم‌های زیاد، التهاب و عفونت لثه‌ها. در این مورد نیز مشاوره و معاینه سریع لثه‌ها توسط متخصصان بیماری‌های لثه توصیه می‌شود.

ـ ناشی از پوسیدگی دندان که پس از ترمیم‌های مناسب این مشکل برطرف می‌شود.

اما در مورد روزه‌داران که با این مشکل مواجه می‌شوند به این علت است که به مدت طولانی دهان بدون خوراکی و شست و شوهای منظم بزاق است و فعالیت‌های باکتری‌های موجود در دهان باعث بوی بد می‌شود.

دهانشویه‌های ضدباکتریایی با پایین آوردن میزان باکتری‌ها در دهان به دیرتر بد بو شدن دهان کمک شایانی می‌کنند وتوصیه می‌شود در این ایام بعد از صرف سحری استفاده شوند.