خانم ابتکار! محیط زیست ایران مادر می‌خواهد

کارخانه ارج که تعطیل شد،گویی بخشی از خاطرات زندگی ام برای همیشه از بین رفت. کارگران کارخانه پارسیلون که بیکار شدند یاد روزی افتادم که هواپیماهای بعثی، شرکت نفت و حوالی پارسیلون را بمباران کردند و من و مادر سوار بر تراکتور، مغموم و سرگشته و حیران برای اطمینان از سلامت دایی، راهی آنجا شدیم.

خانم ابتکار، آن سال، صدام نتوانست پارسیلون را تعطیل کند اما چند دهه بعد از او و درست چند سال پس از اعدامش، برخی مدیران استان من، که در تبلیغ کارِ نکرده سرآمد مدیران کشورند، آرزوی حزب منحله بعث را برآورده کردند !

سرکار خانم، از زمان ریاست مجدد شما بر سازمان حفاظت از محیط زیست چندی می گذرد و من به عنوان یک لُر، دیدم تیرهایی را که برای تخریب شما از چله رها شد. اما این روزها، گرد و غباری که شما ریزگرد می خوانیدش، جلوی دیدم را گرفته، نفسم را تنگ کرده و مرا خانه نشین ! راستی هوای تهران چطور است ؟

استانداری لرستان، به جهت نگاه خاص خود به مسائل، کارهای عمرانی و فرهنگی و اقتصادی و اجتماعی و چه و چه و چه را به افراد خاص می سپارد و به تکرار عادتی شده تا مباد از خواص نتیجه، چیزی کم شده باشد !

مدیرکل بحران سرزمین پدری من، برای تعطیلی یا عدم تعطیلی لرستان گم شده در گرد و غبار، استعلام از استانهای همجوار را بهانه می کند و می گوید همسایه که تعطیل نکرده، چرا ما تعطیل کنیم!

خانم ابتکار، من به حرمت مردم فقیر استانم ماسک نمی‌زنم! چرا که هستند کارگران و بیکارانی که به جبر فقر، از تهیه ماسک عاجزند و قدرت خرید ندارند!

خانم، لطفاً ابتکار به خرج دهید و غرب ایران را از هجوم ریزگردها در امان دارید که سخت محتاج کمکیم.

خانم ابتکار، لطفاً در این روزها به لرستان سفر نکنید چرا که محیط زیست ایران مادر می خواهد لطفاً به لرستان سفر نکنید که درد ریه بد دردی است. لطفاً به لرستان سفر نکنید که انجام هر مصاحبه، صدای رسا و حنجره سالم می خواهد!

سرکار خانم، پیشنهاد می‌کنم ابتکار به خرج دهید و از طریق ویدئو کنفرانس، اشک و سرفه مردم لرستان را ببینید تا پی ببرید به عمق فاجعه.

سرکار خانم ، بی شک در آینده نه چندان دور، عده ای به دلیل عوارض ناشی از هجوم گرد و غبار موسوم به ریزگرد، با مشکلات قلبی و ریوی مواجه خواهند شد و برخی خواهند مُرد ! به راستی قاتل این‌هاکیست؟ ریزگرد ؟!

خانم ابتکار، راستی این ریزگردها روزه را باطل می کند یا نه؟ آخر خدا قبول کند و ریا نباشد نیت روزه دارم و داریم.

پس بی مجال اندیشه به فردا، به شرط عمر، در کوچه پس کوچه‌های پشت بازار و درب دلاکان، کمی آن‌سوتر از قلعه ترک خورده فلک الافلاک، به انتظار پیگیری و پاسخ صریح و شفاف شما می نشینم و همین‌جا از سرفه‌های مکررم در حین گلایه، عذرخواهی می‌کنم.