ظرافت های زنانه ای که با شغل های مردانه عجین شده است

چند نکته قابل توجه است:
1- خداوند تبارک و تعالی نفقه ی زن را بر عهده ی مرد گذاشته است. حتی اگر زن میلیاردر باشد و شوهرش کارگر ساده، باز هم تامین هزینه ی زندگی زن و خانواده بر عهده ی مردش است و زن هیچ تکلیفی بر تامین هزینه های زندگی ندارد. این موضوع تاحدیست که اگر مثلا به زن ارثی برسد که این مبلغ به اندازه ی هزینه های حج واجب باشد، حج بر زن واجب می شود حتی اگر شرایط زندگی به نحوی باشد که نیازهای زیادی در زندگی روزمره ی آنها وجود دارد و بر شوهرش حج واجب نشده است و با شرایط آنها ممکن است تا پایان عمرش هم واجب نشود. ولی با این وجود تامین آن نیازها همگی بر عهده ی مرد زندگی است و زن هیچ تکلیفی از لحاظ شرعی در تامین این هزینه ها و برآورده کردن نیازها ندارد.
2- مهریه حق دیگر زن است که بر عهده ی شوهر است. و نپرداختن آن و قصد بر نپرداختن آن مشکل شرعی دارد.
حتی اگر زن به فرزند خود شیر دهد و در خانه کاری انجام دهد، می تواند از مرد خود طلب پول کند و این حق اوست و حقی است که شارع مقدس برایش در نظر گرفته است.
3- فرصت های شغلی در کشور ما محدود است و در حال حاضر چند میلیون بیکار داریم. مسلما با اشغال شدن هر فرصت شغلی توسط یک خانم، یک مرد فرصت شاغل بودن را از دست می دهد و این یک واقعیت است. حال ممکن است آن مرد بیکار، برادر، همسر و یا یکی از جوانان از اقوام آن خانم شاغل باشد و یا یک مرد ایرانی دیگر باشد. با اذعان به اینکه بعضی از مشاغل مختص بانوان است و مردان یا نمی توانند آنها را انجام دهند و یا در فرهنگ و دین ما اجازه ی انجام آن کارها توسط آقایان نیست، ولی در مابقی مشاغل، آیا شاغل بودن یک مرد با توجه به وظایف مالی دو بند فوق ضروری تر است یا شاغل بودن یک زن؟ و با توجه به وظایف مادری یک زن و لطافت و ظرافت و کم بودن توان جسمانی زن برای کار در بیرون منزل، و با توجه به روحیه ی مرد و توان جسمی و جسارت و زبری مردها که برای کارهای سخت و طولانی مشکلی ندارند و با عنایت به فطرت، که مردها از تامین هزینه ی زندگی زن و فرزندان خود احساس لذت می کنند و زن ها از تامین هزینه ی مرد خود احساس خوبی ندارند و با عنایت به اینکه بیکاری مردان باعث عوارض شخصی و اجتماعی بسیاری مانند اعتیاد و سرقت و .... می شود، با تمام تفاسیر فوق آیا بیکاری یک خانم بدتر است یا بیکاری یک آقا؟
4- با توجه به وظایف مادری بانوان و با عنایت به فداکاری زنان ایرانی که زحمات زیادی را مرتبط با خانه داری انجام می دهند و این وظایف را حتی در صورت شاغل بودن نیز مجبورند انجام دهند، مسلما کار بیرون بعلاوه ی کار خانه فشار زیادی است که بر بانوان کشور ما وارد می کند و این ظلمی است که به زنان می شود و در بیشتر مواقع خود زنان از این ظلم دفاع می کنند درحالیکه دین اسلام تکلیف را از آنها ساقط کرده است.
5- مطمئنا زنان سرپرست خانوار مقوله ای جدا هستند که باید در موقعیت خود مورد بحث قرار گیرند.
6- اینکه سطح درآمد بعضی از مشاغل و کارمندان پائین است و حقوق مرد خانه به تنهایی کفاف زندگی را نمی دهد، از واقعیت هایی است که باید مورد بحث قرار گیرد ولی اگر نگاه ما کل جامعه باشد، دو حقوقه شدن یک خانواده در بعضی موارد باعث می شود خانواده ی دیگری حتی از یک حقوق نیز محروم شوند.
7- مطمئنا در بین خانم ها افرادی هستند که در بعضی رشته ها و مشاغل نخبه هستند که حتما باید بکار گرفته شوند و عدم بکار گیری آنها به کل جامعه ضرر می رساند. بنابراین به هیچ وجه در این مقوله نباید انعطاف پذیری را از یاد ببریم.
8- البته اگر زمانی وضعیت کشور بنحوی شد که تعداد مشاغل، بیشتر از جمعیت آماده بکار مردها بود، مشارکت خانم ها در پیشرفت کشور البته با تمایل خودشان و عدم لطمه به وظایف مادری و همسرداری می تواند بسیار مطلوب باشد.
9- نکته ی پایانی اینکه ما مسلمان هستیم و فرهنگی غنی و بسیار متعالی داریم و نیاید خود را دنباله روی کشورهای دیگر و خصوصا غرب بدانیم. البته باید از خصوصیات خوب آنها استفاده کنیم و حتی درس بگیریم ولی نباید بدلیل اینکه اونها خوششان بیاید که زنها در بیرون خانه کار می کنند، ما هم سیاست های خودمان را در آنجهت برنامه ریزی کنیم و هر چند وقت، آمار هم اعلام کنیم که مثلا در کشور ما این قدر درصد از زنان ما در بازار کار شاغل هستند. ما باید تکلیف خودمان را با خودمان مشخص کنیم. ما مسلمان هستیم و دین ما فرهنگ ما قوائد و قوانینی دارد که ما ملزم به اجرای آنها هستیم نه خوش آمدن به اصطلاح مجامع بین المللی.