اعتراف عجیب کارگردان فیلم‌های ترسناک و ماورایی

به گزارش پارس به نقل از خبرآنلاین، ام. نایت شیامالان یکی از کارگردان های نه چندان قدردیده سینماست؛ کسی دو فیلم اول او یعنی « کاملا بیدار» و « دعا با خشم» را اصلا به خاطر نمی آورد و شاید هم اصلا کسی آنها را ندیده باشد. همه او را با فیلم « حس ششم» به خاطر می آورند که سال ۱۹۹۹ ساخته شد و بسیاری او را آلفرد هیچکاک جدید یا استیون اسپیلبرگ جدید لقب دادند.

اما این توصیفات نتیجه نداد؛ او بعدا فیلم های ترسناک و ماورایی « نشانه ها» ، « دهکده» و « بانو در آب» را ساخت که امیدها را ناامید کرد و هرچند گام بعدی اش با « رویداد» قابل تحمل و برای لحظاتی جذاب بود اما در یکی دو سال اخیر با « The Last Airbender» که تماشایش صبر بسیار می خواست دیگر همه را ناامید کرد. امسال او فیلم « پس از زمین» را آماده نمایش کرده و باید دید آیا این فیلم می تواند منتقدان و بینندگان را با او همراه کند یا خیر.

با توجه به کارنامه شیامالان باید حدس زد او علاقه بسیاری به فیلم علمی-خیالی، ترسناک و ماورایی دارد اما اینطور نیست. او در صحبت های اخیرش با فصلنامه « DGA» دست به اعتراف های جالبی درمورد فیلم های محبوبش زده است.

شیامالان ۴۱ ساله شیفته فیلم مستقل « آخرین نمایش فیلم» ساخته پیتر باگدانویچ است و لحن معمایی آن را « جام مقدس گمشده» دنیای سینما توصیف می کند و بی صبرانه منتظر انتشار نسخه جدید و ترمیم شده آن است. او اعتراف می کند در یکی دو صحنه عاطفی « نشانه ها» از شیوه قاب بندی و استفاده از دوربین باگدانویچ استفاده کرده است.

این کارگردان درمورد سینمای مورد علاقه اش افزود: « بیشتر دوست دارم فیلم هایی بسازم که لحن در آنها مهم است و داستان واقعا نقشی ندارد. اما در واقعیت مشکل من این است که فیلم های من همیشه داستانی بوده اند و برای ساخت این فیلم ها تهیه کننده داشته ام. بیشتر مرا با ویژگی داستان محور بودن آثارم می شناسند در حالیکه خودم بیشتر فیلم های استنلی کوبریک یا میکل آنجلو آنتونیونی (به ویژه « آگراندیسمان» ) را دوست دارم. »

او درمورد نساختن فیلم هایی که دلش می خواهد گفت: « خب در دنیای امروز نمی شود با این فیلم های هستی گرایانه و غیرداستانی شکم خودتان و خانواده اتان را سیر کنید. »

« پس از زمین» با بازی ویل و جیدن اسمیت به زودی روی پرده می رود.