نحوه برخورد خانواده ها با فرزندان هنگام دریافت کارنامه

یکی از دغدغه های ذهنی ، اضطراب و نگرانی والدین و فرزندان پس از اتمام امتحانات، دریافت کارنامه است.شادمانی آنها با دیدن نمرات خوب و موفقیت تحصیلی و ناراحتی آنها به دلیل عدم موفقیت یک امر طبیعی است.

اما این که در هر دو حالت چگونه برخورد می کنند تا شرایط بحرانی نشود.

ما به عنوان نزدیک ترین فرد به فرزندمان چقدر شناخت واقعی و به دور از احساسات نسبت به توانایی های او داریم؟ اینکه ما بدانیم فرزندمان در چه دروسی ضعف دارد یا نقطه قوت او در چه درسهایی است حائز اهمیت است برای مثال توانایی ریاضیاتش نسبت به دروس دیگر کمتر است یا برعکس ذهن ریاضی او بر دروس دیگر ارجح است به ما کمک می کند تا زمان دریافت کارنامه برخوردی طبیعی و قابل قبول داشته باشیم، اما وقتی بیش از حد انتظار داشته باشیم شرایط نگران کننده همراه با واکنش غیرعادی در موقع دیدن نمرات آنها در پی خواهد داشت.

اگر پیش از شروع امتحانات قول و قراری گذاشته شده الوعده وفا، یعنی بلافاصله پس از دریافت نتیجه مطلوب به وعده خود عمل کنید اما در این باره باید توجه داشته باشید که فرزندان را نباید عادت داد که صرفا" بخاطر جایزه، درس بخوانند زیرا این مسئله در سنین بالاتر باعث بی انگیزگی برای تلاش بیشتر خواهد شد. نکته بعدی اینکه دانش آموز باید بداند میزان موفقیت او در امتحانات، بهترین پاداش برایش است. 

در زمان دریافت کارنامه، هنگامی که نمرات خارج از انتظار والدین و ضعیف تر از تصورات آنها باشد این فرصت را در اختیار بعضی از والدین می گذارد که نقاط ضعف فرزندان را به این مسئله ربط داده و او را شخص نالایق خطاب کنند، یا اینکه شروع به مقایسه او با افراد دیگر می کنند که این مسئله حس حقارت را در آنها تقویت می کند.

پدر و مادر نباید به هیچ وجه موفقیت یا شکست تحصیلی فرزندان را به دیگران نسبت دهند و علت ناکامی را به گردن بقیه بیاندازند، به عنوان مثال پدر علت عدم موفقیت را مهر و محبت افراطی مادر بداند و مادر بی توجهی پدر را عامل شکست تلقی کند حتی اگر اینگونه باشد باید در حضور فرزند از بحث خودداری کرد.

بعضی از والدین مدرسه، محیط آموزشی، سختگیری معلم و ...را عامل ناکامی می دانند. لازم می دانم به این گروه پیشنهاد دهم که در پی یافتن عوامل واقعی باشند نه دلایل خودساخته و ذهنی برای تبرئه کردن خود و فرزندانشان، زیرا این نوع برخورد تبعات منفی زیادی را در آینده در پی دارد.

از طرفی اینکه موفقیت آنها را بیش از اندازه به خود و عوامل بیرونی نسبت دهند و زحمات دانش آموز را نادیده بگیرند یعنی فرزند را ناخواسته متهم به ناتوانی کرده و توانایی خود و دیگران را برجسته می کنند. این موضوع باعث می شود حس کم بینی و حقارت در فرزندان پرورش یابد و فرزند با کینه و حسادت آشنا می شود.

نکته قابل توجه اینکه در موفقیت دانش آموزان سه عنصر مهم خانواده، محیط آموزشی و خود دانش آموز وجود دارد. باید قبل از قضاوت ابتدا بیندیشید که به عنوان یکی از عناصر مهم در موفقیت چقدر در ایام امتحانات شرایط را آماده کرده اید تا آنها بدون دغدغه بتوانند این مدت را سپری کنند.