اطبای طب سنتی تاجر شدند!

 علیرضا ابوالفضلی محقق طب اسلامی گفت: در احوالات و اوصاف حکیمانی چون فارابی، بوعلی، جرجانی و غیره که مطالعه می‌کنید تنها راه موفقیت آنان نگاه مادی نداشتن به پروسه طبابت است و در رأسش نیت خیر و مخلصانه است که در جامعه پزشکی محلی از اعراب ندارد.

ابوالفضلی درباره اتفاقاتی که در حوزه طب سنتی از جمله تغییرات در معاونت طب سنتی وزارت‌بهداشت و همچنین تعطیلی موسسه حجامت که یکی از مهمترین دلایل آن اختلافات قدیمی در حوزه اطبای سنتی، ایرانی و اسلامی است که با یکدیگر اختلافات دیرینه و دیدگاهی دارند و متأسفانه مردم متضرر این اختلافات می‌شوند، اظهار داشت: در خصوص فعالیت‌های برخی از مطب‌های طب سنتی متأسفانه پزشکان عمومی که یا تخصص طب سنتی گرفتند یا آموخته‌های تجربی در این زمینه دارند، باز هم براساس اشل و تعاریف منابع طبابت می‌کنند یعنی عملأ همان ضابطه‌های پزشکی که در کلاسیک و نوین وجود دارد.

ابن محقق طب اسلامی ادامه داد: برای همین است در طب سنتی اقبال آنچنانی صورت نگرفته است، به‌طور مثال در طب کلاسیک برای آرامش در خواب زاناکس تجویز می‌شود (صرفه نظر از عوارض نامطلبوش) و در طب سنتی گل گاوزبان و سنبالاتی؛ اما در هیچ یک از این طب‌ها به دلیل اصلی بی‌خوابی بیمار توجه نمی‌شود که ممکن است از روح و روان باشد و در این دو طب به این مسئله پرداخته نمی‌شود.

وی ادامه داد: ممکن است برخی از صاحبنظران طب سنتی در پاسخ بگویند طب سنتی به مسئله روح هم پرداخته است، اما برفرض که اینطور باشد ولی هیچ تجویزی برای آن ندارند، بنابراین طب سنتی هم نتوانست به‌طور کامل دردی از مردم دوا کند؛ پس چه باید کرد؟ باید رفت سراغ طبی که هم درد روح را بشناسد هم جسم را و هم دوای آن را بداند و این طب طب نورانی قرآنی و اهل بیت (ع) است که هیچ خلل و نقصی بدان وارد نیست.

ابوالفضلی تصریح کرد: یکی از مشکلات برخی از مطب‌های طب سنتی عدم رعایت بهداشت است؛ مورد دیگر اینکه اغلب اطبای طب سنتی در کنار مطب خود مبادرت به ایجاد داروخانه گیاهی کردند که متاسفانه بسیار گران و با رقم‌های گزاف در اختیار مردم قرار می‌دهند و اساسأ شکل تجاری به‌خود گرفته است و اتفاقأ برای همین است که خروجی بسیار کم است.

این پژوهشگر طب خاطرنشان کرد: در احوالات و اوصاف حکیمانی چون فارابی، بوعلی، جرجانی و غیره که مطالعه می‌کنید تنها راه موفقیت آنان نگاه مادی نداشتن به پروسه طبابت است و در رأسش نیت خیر و مخلصانه است که علمی آن می‌شود صدور انرژی‌های مثبت طبیب یا حکیم برای بیمار است که خروجی و بازتاب و نتیجه مثبت تحصیل می‌شد اما امروزه توجه به این مسائل در جامعه پزشکی محلی از اعراب ندارد و همین است که نتیجه منفی می‌شود.