از بنده خدا هم تشکر کن!

به گزارش پارس، مرحوم شیخ عباس قمی (ره) در کتاب سفینة البحار، این روایت را آورده است:

« بنده ای را در قیامت به پیشگاه الهی می آورند و خداوند درباره او فرمان عذاب می دهد. عرض می کند: بارالها، درباره ام امر به دوزخ فرمودی با آن که من در دنیا مسلمان و قاری قرآن بودم.

خداوند می فرماید: ای بنده من، نعمت هایی را به تو داده ام و شکر آن ها را به جای نیاوردی. عرض می کند: بارالها، فلان نعمت را دادی تو را شکر کردم، فلان نعمت را دادی تو را شکر نمودم. یک به یک نعمت ها را می شمرد و از شکرها نام می برد.

خداوند می فرماید: بنده من، راست می گویی جز آن که کسی را که من به دست او نعمت خود را به تو رساندم، شکر نکردی و من با خود عهد نموده ام شکر نعمت هایی را که به بنده ای داده ام نپذیرم تا شکر کند کسی را که نعمت من توسط او به وی رسیده است.

تردیدی نیست که شکر مخلوق، علاوه بر این که اطاعت از فرمان خالق در حق شناسی از مخلوق است، برای خود فرد هم آثار روحی و روانی چشم گیری دارد.

امیر مؤمنان علی علیه السّلام فرمود:
« آن کسی که به تو نعمت می دهد و شکرش را ادا می کنی، اگر قلبا از تو راضی باشد، شکرت بر خشنودی وفایش می افزاید و اگر بر تو خشمگین باشد، شکر تو موجب صلاح ضمیر و عطوفتش می گردد. »

منبع: اخلاق اسلامی، ص۳۷۶-۳۷۷.