قانون درباره اشتغال بانوان چه می‌گوید؟
دولت موظف است حقوق زن را در تمام جهات با رعایت موازین اسلامی تضمین کند.
به گزارش پارس،به نقل از باشگاه خبرنگاران در چند سال اخیر و با توجه به تغییر شرایط اقتصادی و اجتماعی کشور، اشتغال بانوان به امری بدیهی برای برخی از خانواده‌ها بدل شده است.
گرایش بانوان به اشتغال در بیرون از منازل رو به افزایش است و این امر باعث تغییرات بنیادی بر ساختار شغلی جامعه و نظام خانواده شده است، در این بین نیز هستند آقایانی که با اشتغال بانوان خیلی موافق نبوده و ترجیح می‌دهند همسرانشان در خانه مانده و به نوعی خانه‌داری کنند.
** لزوم تغییر نگرش برای اشغال بانوان
حمید حاج اسماعیلی یک کارشناس بازار کار با بیان اینکه زنان همچون مردان حق کار دارند، می‌گوید: دولت باید یک تغییر نگرش جدی در جامعه برای اشتغال زنان ایجاد کند.
موضوع اشتغال زنان همواره با این نگرش سنتی مواجه بوده که زنان خانه‌دار هستند و سرپرست خانواده وظیفه تأمین معاش را بر عهده دارد ولی این نگرش سنتی رفته رفته با آنچه زنان خواستارش بودند تفاوت‌های جدی پیدا کرده است.
وی ادامه داد: از آنجا که سیاست‌گذاری و برنامه‌ریزی برای ایجاد ظرفیت اشتغال در کشور بر عهده مردان است، زنان نتوانستند به جایگاه خود برسند.
حاج اسماعیلی با تأکید بر ضرورت ظرفیت سازی برای اشتغال زنان توسط دولت، اظهار کرد: دولت باید یک تغییر نگرش جدی در جامعه برای اشتغال زنان ایجاد و زنان را همپای مردان به عنوان کارجو معرفی کند چرا که زنان هم مانند مردان حق دارند و به دلایل متعدد از جمله کسب مهارت‌ها باید کار کنند.
این کارشناس بازار یادآور شد: امروز شرایط جامعه ایران به شرایط مدرنی تبدیل شده و زنان احساس می‌کنند که باید استقلال مالی داشته باشند چون خانواده نمی‌تواند بخشی از نیازهایشان را تأمین کند.
به اعتقاد وی باید فرصت سازی برای حضور زنان در بازار کار افزایش یابد و دولت در کنار مردان، کارجویان زن را هم درنظر داشته باشد و زنان به عنوان کارجویانی ماهر در بخش‌های صنعتی و کشاورزی هم جذب شوند.
خانم جوان 27 ساله‌ای که به تازگی ازدواج و به جرگه متأهلان پیوسته است در خصوص اشتغال خود می‌گوید: از سن 24 سالگی مشغول فعالیت در بیرون از منزل هستم اما پس از ازدواج و به درخواست همسرم شغل خود را کنار گذاشته و در خانه ماندنی شدم.
اما در مقابل این شخص، خانمی 24 ساله پس از ازدواج وقتی که با مخالفت همسرش در خصوص شغلش مواجه شد، به قول معروف کوتاه نیامده و به شدت با همسرش مخالفت کرده تا جایی که ناراحتی و دلخوری بسیاری بین زن و شوهر ایجاد شده است.
براساس اظهارات این کارشناس و میل و علاقه برخی از بانوان برای اشتغال بیرون از منزل بر آن شدیم تا این مسأله را به لحاظ حقوقی بررسی کنیم.
ماده 18 قانون حمایت خانواده مصوب 1353 مقرر می‌دارد: شوهر می‌تواند با تأیید دادگاه زن خود را از اشتغال به هر شغلی که منافی مصالح خانوادگی با حیثیت خود با زن باشد منع کند. زن نیز می‌تواند از دادگاه چنین تقاضایی را بنماید. دادگاه در صورتی که اختلالی در امر معیشت خانواده ایجاد نشود مرد را از اشتغال به شغل مذکور منع می‌کند.
به موجب ماده 5011 "قانون مدنی" حق شوهر در منع اشتغال همسر از اختیارات قانونی او است، این اختیار که آمیزه‌ای است از حق و تکلیف، تا جایی قابلیت اعمال دارد که شوهر از حدود مصالح خانواده تجاوز نکند.
بر طبق اصل 28 قانون اساسی " هرکس حق درد شغلی را که به آن مایل است و مخالف اسلام و مصالح عمومی و حقوق دیگران نیست، برگزیند.
اصل 21 قانون اساسی" دولت موظف است حقوق زن را در تمام جهات با رعایت موازین اسلامی تضمین کند و امور زیر را انجام دهد:
1- ایجاد زمینه های مساعد برای رشد شخصیت زن و احیای حقوق مادی و معنوی او.
1- ایجاد زمینه های مساعد برای رشد شخصیت زن و احیای حقوق مادی و معنوی او.
2-اعتبار به حقوق زن در تمام جهات " عام است و یکی از مصادیق آن حق اشتغال است.
طبق قانون شوهر می‌تواند زن خود را از حرفه یا صنعتی که مخالف مصالح خانوادگی یا حیثیات خود یا زن باشد منع کند.
در پایان گفتنی است، شوهر نمی‌تواند خودسرانه مانع اشتغال زن شود و باید به دادگاه مراجعه و تقاضای منع اشتغال زوجه به دلیل مخالفت شغل زن با مصالح خانوادگی یا حیثیات خود را کند و این موضوع را در دادگاه به اثبات برساند.
ارسال نظر