عقب‌ماندگی ذهنی، مهم‌ترین عامل اختلال حافظه قبل از سن بلوغ
بسیاری از افراد در مراجعه به درمانگاههای تخصصی و روانپزشکان، از اختلالات حافظه شکایت دارند.
به گزارش پارس به نقل از سلامانهدکتر علی باغبانیان، روانپزشک اظهار داشت: «معمولا در بررسی‌های اولیه مشخص می‌شود بیش از 90 درصد اختلالات حافظه، علت روانشناختی دارد و کمتر از 10 درصد آن به مسائل بیولوژیک و زیست‌شناختی بازمی‌گردد.»
وی با اشاره به اینکه نتایج بررسی‌های انجام شده حاکی از این است که مهم‌ترین علت اختلال حافظه، کاهش تمرکز است، ادامه داد: «درواقع قبل از سن بلوغ، اختلال در حافظه در قالب اختلال در تمرکز و توجه تظاهر پیدا می‌کند و در این شرایط فرد نمی‌تواند توجه و تمرکز خود را حفظ کند و درنتیجه دچار اختلال حافظه می‌شود.»
وی همچنین گفت: «درحقیقت اعتقاد ما بر این است که انسان برای مدت کوتاه بتواند روی موضوع خاصی متمرکز شود و اگر این زمان طولانی‌تر شود معطوف به توجه خواهد شد و این مدت زمان افزایش‌یافته پاسخ سوال برخی از افراد است که به دنبال تفاوت بین تمرکز و توجه هستند. در واقع تمرکز به معنای این است که انسان بتواند برای مدت کوتاهی روی موضوع خاصی متمرکز شود و در صورتی که این زمان طولانی‌تر شود، مفهوم آن تغییر یافته و به معنای توجه است.»
این استاد دانشگاه علوم پزشکی تهران در ادامه افزود: «در اختلالات مغزی مهم‌ترین علت اختلال حافظه، عقب‌ماندگی ذهنی است. در واقع مهم‌ترین علت اختلالات حافظه تا قبل از سن بلوغ، عقب‌ماندگی ذهنی به شمار می‌رود که در اثر وجود ضایعات مغزی و مشکلاتی که ممکن است قبل و حین و بعد از زایمان باعث آسیب به عملکرد مغز شود و همچنین ضربه مغزی (در اثر تصادف و ضربه و...) ایجاد می‌شود. البته از دیگر علل، تشنج و همچنین اختلالات متابولیک به‌خصوص اختلال در عملکرد غده تیرویید است که می‌تواند باعث اختلال در حافظه شود.»
باغبانیان در نهایت خاطرنشان کرد: «در صورتی که دانش‌آموزی مبحثی را خوانده و بعد از مدتی فراموش کند، در این شرایط بیشتر مسائل زیست‌شناختی مطرح است ولی اگر از ابتدا متوجه مفهوم مطلب نشود و در درک آن دچار مشکل باشد، در این موارد اختلالات مغزی از جمله مهم‌ترین آنها تشنج و دیگر علل مطرح می‌شود. از سوی دیگر، گاهی اختلالات یادگیری در برخی از کودکان که در آموزش ریاضیات دچار مشکل است یا اینکه در خواندن درس ضعیف یا نوشتن دیکته ضعیف در قالب اختلال حافظه تظاهر پیدا می‌کند و والدین بر این باورند که کودک دچار اختلال حافظه بوده درحالی که اختلال در یادگیری کودک مساله‌ای کاملا مجزا و متفاوت با اختلال در حافظه است و درمان لازم خود را می‌طلبد.»
ارسال نظر