اجازه ورود زنان به ورزشگاه پیشکش
بانوان ایران اسلامی به عنوان مادران فعلی و آینده کشور چنانچه جسمی سالم در کنار روح و روان سالم خود داشته باشند بدون شک می‌توانند نسلی پویا، فعال و بانشاط را برای فردای ایران اسلامی تربیت کنند.
پایگاه خبری تحلیلی «پارس»- فریدون حسن- توجه به ورزش بانوان از آن دست شعارها و برنامه‌هایی است که همیشه مورد توجه دولت‌ها، مسئولان و دست‌اندرکاران ورزش و حتی سیاسیون بوده است.
این توجه در جامعه ما وقتی رنگ و بوی دیگری پیدا می‌کند که توجه داشته باشیم بانوان مسلمان و عفیف ایران اسلامی به عنوان نیمی از جمعیت کشور سهم عمده‌ای در موفقیت‌های اجتماعی و سیاسی ایران داشته‌اند و در زمینه ورزش نیز هرگاه با برنامه‌ریزی مناسب کار کرده‌اند، موفقیت‌های ارزشمندی به دست آورده‌اند، البته در این بین هرگز نباید از نگاه خاص و ویژه مقام معظم رهبری به ورزش بانوان و پیروزی‌ها و افتخارآفرینی‌های آنها به راحتی گذشت.
بانوان ایران اسلامی به عنوان مادران فعلی و آینده کشور چنانچه جسمی سالم در کنار روح و روان سالم خود داشته باشند بدون شک می‌توانند نسلی پویا، فعال و بانشاط را برای فردای ایران اسلامی تربیت کنند.
به‌رغم تمامی این موارد متأسفانه آنچه تاکنون در خصوص ورزش بانوان مشاهده شده تنها تکیه بر شعار و عدم وجود برنامه‌ریزی مناسب برای این قشر بزرگ و مهم کشور بوده است. اگر ورزش قهرمانی بانوان طی این سال‌ها به موفقیتی هم دست پیدا کرده بخش اعظم آن حاصل تلاش خود بانوان زحمتکش و علاقه‌مند بوده است. در خصوص ورزش همگانی نیز قصه درست همین است و برنامه‌ای مدون و قابل پیشرفت و رو به جلو برای این مهم وجود ندارد. دیروز اما سخنگوی فراکسیون زنان مجلس با بیان حرف‌هایی پیرامون آینده ورزش بانوان دوباره امیدها را برای رسیدگی به ورزش آنها زنده کرد؛ اینکه عنوان شود «می‌خواهیم ورزشگاه‌های مخصوص بانوان احداث کنیم» هدف و شعار قشنگی است که امیدواریم فقط در حد حرف باقی نماند یا اینکه خدای ناکرده جنبه تبلیغاتی برای انتخابات آینده مجلس نداشته باشد. این حرف در شرایطی عنوان می‌شود که همه می‌دانیم همین حالا بانوان ورزشکار با چه مشقات و مشکلاتی در راه ورزش، تمرینات و آماده‌سازی خود مواجه هستند، به قولی ورزشگاه اختصاصی پیشکش، شما چند سانس و زمان خوب و مناسب در اختیار بانوان قرار دهید، بقیه باشد برای بعد.
مجلسی‌ها می‌گویند «ایران توانایی میزبانی مسابقات ورزشی بانوان را دارد» و ما مانده‌ایم که چگونه قرار است این اتفاق بیفتد؟ با کدام زیرساخت؟ با کدام شرایط سیاسی و اجتماعی و هزار و یک مشکل دیگر؟ نکته درست اینجاست؛ ورزش بانوان و پیشرفت و رشد آن نیازمند برنامه‌ریزی است نه اینکه عده‌ای یک جا جمع شوند و با خیالبافی و وعده و وعید دادن مواردی را مطرح کنند که برای به دست آوردن آن نه یک سال بلکه چندین سال باید انتظار کشید.
حرف قشنگ زدن و اهداف بلند داشتن راحت‌ترین کاری است که هر کس می‌تواند از عهده آن برآید اما اینکه این حرف‌های قشنگ و این اهداف بلندپروازانه چگونه از ذهن بیان‌کنندگان آن بیرون آید و در عمل مشاهده شود، اشکالی است که ورزش کشور به خصوص در بخش بانوان با آن دست به گریبان است. همین حالا بانوان مدال‌آور و قهرمانان بازی‌های آسیایی و المپیک برای راهیابی و کسب سهمیه المپیک ریو با مشکلات ریز و درشتی روبه‌رو هستند که مرتفع کردن آنها به مراتب واجب‌تر از خیال‌پردازی و ارائه طرح‌های بلندپروازانه است. خدمت مسئولان ورزش کشور به خصوص آنها که دغدغه ورزش بانوان را دارند باید عرض کنیم، حال را ببینید و برای آن برنامه‌ریزی کنید، ورزشگاه اختصاصی و میزبانی از رقابت‌های بانوان باشد برای بعد. امروز امثال لیلا رجبی، مریم هاشمی، نجمه خدمتی، بانوان تکواندو و بانوان جانباز و معلول و بسیاری دیگر از زنان پرافتخار ایران چشم به راه کمک‌هایی به مراتب کوچک‌تر از طرح‌های شما برای مدال‌آوری هستند، پس فعلاً آنها را دریابید.
ارسال نظر