بزرگترین سفره افطار تهران

به گزارش پارس به نقل ازخبرگزاری مهر پیاده روی خیابان رنگ و بوی دیگری گرفته بود. وقتی موکت های خاکستری روی زمین پهن شد، رهگذران نگاهشان را به گوشه و کنار آن دوخته بودند تا از ماجرا با خبر شوند. این رویداد آنقدر برایشان جذابیت داشت که سراغ بچه های «شهر امید» رفتند و فهمیدند که اینجا دومین سفره افطاری بزرگ خیابانی به همت افراد نیکوکار و خیر بر پا شده و هر کس می تواند مهمان این ضیافت الهی شود. شاید تا قبل از این، رهگذران خیابان ولیعصر(عج) با بی اعتنایی از کنار پیاده روی سنگ فرش شده آن می گذشتند، اما اکنون آنقدر برایشان جذابیت پیدا کرده بود که بایستند و به آن طور دیگری نگاه کنند. وقتی بسته های نان، پنیر و خرما یکی یکی  کنار سفره افطار چیده شدند، بسیاری از شهروندان کنار پیاده روی مفروش ایستادند و به فکر فرو رفتند. انگار دلشان برای سفره های افطاری دوران کودکی شان غنج رفته بود و اکنون فرصتی برایشان پیش آمده بود تا برای لحظه ای به آن دوران برگردند و دلشان را سیر کنند به لقمه نانی از سفره قناعت و ساده زیستی.

سفره های یکرنگی و همدلی

ساعت ها قبل از شروع برنامه، شهروندان درحال تدارک و آماده سازی خیابان ولیعصر(عج) برای ضیافت بزرگ افطاری بودند. جنب و جوش ویژه ای در محله دیده می شد. اهالی آستین همت بالازده بودند تا به کار بزرگی دست بزنند. پهن کردن سفره ساده افطار برای هزار نفر از شهروندان و رهگذران خیابان ولیعصر (عج) بهانه ای بود برای تمرین ساده زیستی و یکرنگی. به گفته محسن پیرهادی، مدیر عامل جمعیت «شهر امید» این برنامه معنوی تنها با کمک افراد خیر و نیکوکار برگزار می شود. به گفته وی، این نوع سفره افطاری که مردم آن را می گردانند، همدلی و یکرنگی را به زیباترین شکل به تصویر می کشد.

ثروتمند و فقیر در کنار هم

شاید هیچ جای دیگری نتوانید ثروتمند و فقیری را کنار یکدیگر ببینید. پهن کردن سفره افطار خیابانی این فرصت را فراهم کرد تا اقشار مختلف جامعه در هر موقعیت اجتماعی و اقتصادی کنار هم بنشینند و از یک سهم عادلانه و مساوی برخوردار شوند. جالب اینکه در این مهمانی بزرگ هر کدام از شهروندان سهمی یکسان داشتند نه کمتر و نه بیشتر و آن یک لقمه نان و پنیر بود.

یکی از مهمانان برنامه افطاری ساده در خیابان ولیعصر(عج) ازکسبه بازار طلا و سکه بود. وی در حالی که اشک در گوشه چشمانش بود، گفت: «سال ها بود که در زمان افطار پای سفره ای ساده و صمیمی ننشسته بودم.  نمی دانید خوردن لقمه ای نان و پنیر در جمع شهروندان که هیچ آشنایی با آدم ندارند چقدر لذت بخش است و به دل می نشیند. کاش این قبیل سفره ها در شهرمان بیشتر شود.»

جلوه هایی از آیین و مرام همسایگی

همسایه ها و کسبه زمانی که متوجه بر پایی سفره افطاری در محله شان شدند، دست به کار شدند و به قدر توانایی و بضاعتشان برای اجرای این برنامه تلاش کردند. از مغازه داران و کاسبانی که محوطه بیرونی و مقابل محل کسب کارشان را نظافت کرده بودند تا بانوان خانه داری که برای تهیه آب جوش و درست کردن چایی برای سفره افطار، همه اعلام آمادگی کرده بودند تا آیین و مرام همسایگی را به زیباترین شکل نشان دهند. از جمله آنها ساکنان و شاغلان خیابان مجلسی و کوچه شهیدان عبده و افتخاری نیا بودند که با میل و اشتیاق ویژه ای در این کار معنوی شرکت کردند.

وقتی آوای خوش ربنا در فضای خیابان ولیعصر(عج) پیچید، رهگذران پای سفره افطار نشسته بودند. جوان ترها با دیدن افراد سالخورده و پیر، جای خودشان را به آنها دادند و آرام در گوشه ای ایستادند و روزه شان را باز کردند. این از برکات سفره های ساده افطاری در ماه مبارک رمضان است که باعث می شود آدم ها نسبت به انسان های دور و برشان دقت بیشتری داشته باشند. در این بین شهروندانی بودند که به طور گمنام، کفش روزه داران را در جای مناسب جفت می کردند تا در عبور و مرور شهروندان از پیاده رو مشکلی ایجاد نشود.