نگهداری پدر و مادر فداکار از ۴ فرزند معلول

به گزارش پارس به نقل از همشهری آنلاین سعید 21ساله، زینب 18ساله، زهرا 14ساله و فاطمه 16ساله 4خواهر و برادر معلولی هستند که در منطقه سرتک شهرستان قلعه گنج واقع در استان کرمان زندگی می‌کنند. هرکدام از آنها چند سال بعد از به دنیا آمدن به‌دلیل ابتلا به بیماری ناشناخته‌ای معلول شدند.

آقای چمک پدر 65ساله خانواده درباره دلیل معلول شدن فرزندانش می‌گوید:« فرزندانم سالم و بدون هیچ معلولیتی به دنیا آمدند و مثل همه بچه‌های سالم به‌موقع به‌راه افتادند. آنها حتی جست‌وخیز هم می‌کردند اما نمی‌دانم چه بیماری به سراغ‌شان آمد که همه آنها وقتی به سن3.5 ‌سالگی می‌رسیدند ضعیف و پاهای‌شان کم‌رمق می‌شد و آنقدر این وضع ادامه پیدا می‌کرد که پاهای‌شان بی‌جان می‌شد و زمینگیر می‌شدند.»

تاکنون تلاش‌هایی هم برای مداوای 4خواهر و برادر معلول انجام شده که بی‌نتیجه مانده است. پدر خانواده درباره این تلاش‌ها می‌گوید: «با اینکه در روستا و دور از پزشکان مجرب زندگی می‌کنیم اما چند مرتبه به پزشک مراجعه کردیم و حتی یک مرتبه پزشکی که از تهران آمده بود فرزندانم را معاینه کرد اما جواب امیدوارکننده‌ای به ما نداد و تابه‌حال نتوانسته‌ایم کاری بکنیم. با این حال ما در کنار یکدیگر زندگی خوبی داریم و به هم عشق می‌ورزیم.»

بعد از به دنیا آمدن این 4فرزند معلول آقای چمک و همسرش خودشان را وقف رسیدگی به بچه‌ها کرده‌اند. او در این‌باره می‌گوید: «بچه‌ها نمی‌توانند بنشینند یا راه‌بروند و فقط باید بخوابند و هیچ‌گونه حرکتی ندارند و حتی حرف هم نمی‌توانند بزنند. تا آنجا که در این سال‌ها نتوانستیم به جایی سفر کنیم.

چون من و همسرم به بچه‌های‌مان وابستگی خاصی داریم. مدتی پیش فرد خیری برای انتقال آنها به مرکز نگهداری معلولان اعلام آمادگی کرد اما دوری از بچه‌ها برای‌مان خیلی سخت بود و خود بچه‌ها هم زیر بار نرفتند که از خانه دور شوند.» مرد فداکار ادامه می‌دهد: «پسرم سعید می‌تواند به‌صورت خیلی گنگ حرف بزند.

او همیشه می‌گوید خدایا جان ما را بگیر تا پدر و مادرم اینقدر برای نگهداری ما زجر و مشقت تحمل نکنند.» اعضای این خانواده در خانه‌ای 45متری که با کمک کمیته امداد احداث شده زندگی می‌کنند.

در این مدت بهزیستی هم برای بچه‌ها سرویس بهداشتی ویژه ساخته تا کمی از سختی‌های آنها کم شود. اما به‌نظر می‌رسد این خانواده به کمک بیشتری نیاز داشته باشد. با وجود این آقای چمک می‌گوید: «همه این اتفاقات خواست خداست و باید در برابر همه این مشکلات صبر کنیم. تا حالا هم همینطور بوده اما من و همسرم دلواپس آینده بچه‌های‌مان هستیم چرا که نمی‌دانیم بعد از پیری و ازکارافتادگی‌مان آنها چه شرایطی خواهند داشت.»