به گزارش پارس به نقل از فارنت ابتدا به توضیح این دو واژه می‌پردازیم. حرف G مخفف Generation و نشان‌دهنده نسل تکنولوژی تلفن همراه در خود گوشی و در شبکه تلفن همراه است. برای استفاده از هر نسل جدید، در حقیقت باید گوشی خود را عوض کنید و در شبکه هم باید به‌روزرسانی‌های پرهزینه انجام شود. نسل یکم گوشی‌های آنالوگ و نسل دو گوشی‌های دیجیتال بود، بعد پیچیده شد.

نسل سوم شبکه‌های تلفن همراه یا ۳G، در سال ۲۰۰۳ به آمریکا وارد شد. با کمترین سرعت اینترنت ۱۴۴ کیلوبایت بر ثانیه، قرار بود شبکه موبایل با باند پهن را تأمین کند؛ اما امروزه به خاطر انواع مختلف ۳G، یک کانکشن از این نوع می‌تواند سرعتی بین ۴۰۰ کیلوبایت بر ثانیه تا ده برابر بیشتر از آن را برایتان فراهم کند. حداکثر سرعت در ۳G به ۴۲ Mbps می‌رسد ولی در ایران اپراتور سوم (رایتل) طبق قوانین جمهوری اسلامی این سیستم را حداکثر تا سرعت نیم مگابیت یا ۰.۵ Mbps ارائه می‌دهد.

معمولاً نسل‌های جدیدتر تکنولوژی‌ها، خدمات پایه جدیدی را هم به دنبال می‌آورند؛ یعنی گنجایش شبکه‌ای بیشتر برای انتقال داده‌های هر کاربر و حتی پتانسیل کیفیت صدای بهتر.

قرار بوده ۴G حتی سریع‌تر هم باشد، اما همیشه این‌طور نیست. به قدری تکنولوژی‌های فراوانی ۴G خوانده می‌شوند و راه‌های زیادی برای پیاده‌سازی‌شان وجود دارد که این اصطلاح تقریباً بی‌معنی شده است. اتحادیه بین‌المللی مخابرات، تلاش کرد موارد لازمی را برای ۴G خواندن یک شبکه مشخص کند، اما اپراتورهای تلفن همراه به قدری به آن‌ها بی‌توجهی کردند که این اتحادیه از خواسته خود صرف‌نظر کرد. تکنولوژی‌های ۴G شامل HSPA+ 21/42، وایمکس و LTE می‌شود (عده‌ای معتقدند ال‌تی‌ای تنها تکنولوژی نسل چهار است و عده‌ی دیگر معتقدند هیچ‌کدام به اندازه کافی برای اینکه ۴G خوانده شوند سریع نیستند).

راه‌های متفاوتی برای پیاده کردن ال‌تی‌ای وجود دارد، پس نمی‌توان تصور کرد تمام آن‌ها سرعت اصلی را دارا باشند. برای مثال اپراتورهایی که طیف رادیویی بیشتری برای ال‌تی‌ای داشته باشند، سرعت بیشتری را هم ارائه می‌دهند.

چه زمانی سراغ ۴G برویم؟

از سال ۲۰۱۳ تاکنون، دیگر همه باید گوشی ۴G داشته باشند. عرضه خدمات نسل چهارم تلفن همراه به‌عنوان آخرین فناوری ارتباطی روز جهان، برای نخستین بار در ایران و با بهره‌برداری از شبکه LTE ایرانسل در مشهد آغاز شد و ایران به جمع کشورهای عرضه‌کننده خدمات ۴G پیوست. افراد می‌توانند با استفاده از سیم‌کارت‌های Usim به‌عنوان سیم‌کارت‌های نسل جدید ایرانسل، خدمات نسل چهارم را جایگزین روش‌های سنتی دسترسی به اینترنت کنند.

اگر دوست دارید وب گردی کنید و ویدئوهای آنلاین تماشا کنید، ۴G می‌تواند برایتان تجربه فراموش‌نشدنی به ارمغان بیاورد. اگر با لپ‌تاپ از اینترنت گوشی استفاده می‌کنید، ۴G تفاوت بزرگی با بقیه نسل‌ها خواهد داشت. به‌طورکلی هر عملی که نیاز به جابه‌جایی اطلاعات به میزان بالا داشته باشد، می‌تواند با ۴G راحت‌تر انجام پذیرد. مراقب حجم باقی‌مانده و حجم مصرفی‌تان باشید، با ۴G می‌توان حجم زیادی را در مدت‌زمان کوتاه استفاده کرد.

اگر گوشی ۳G دارید و از سرعت کند آن خسته شده‌اید، شاید راه‌حل این مشکل استفاده از ۴G باشد. البته نسل چهارم نمی‌تواند برای تماس‌های ازدست‌رفته کاری انجام دهد، چراکه تماس‌ها تا زمانی اپراتورها در سال‌های آینده نسل قدیمی را با تکنولوژی voice-over-LTE تعویض کنند، هنوز از نسل‌های قدیمی‌تر شبکه استفاده خواهند کرد.

و در آخر اگر می‌خواهید برای آینده آماده باشید، گوشی ۴G خریداری کنید. چراکه پشتیبانی ۴G در مناطق مختلف هرروز بهتر خواهد شد و در حال حاضر اپراتورها بر روی بهتر شدن این تکنولوژی تمرکز دارند. خیالتان راحت باشد، تمام گوشی‌های ۴G از نسل دوم و سوم اپراتور شما نیز پشتیبانی می‌کنند.

آیا حتی لازم است ۳G را در نظر داشته باشید؟

هنوز چند دلیل برای انتخاب گوشی ۳G وجود دارد.

اگر گوشی‌تان بیشتر برای تماس و مکالمه استفاده می‌شود، پس نیازی به اینترنت نسل چهارم ندارید. پس با انتخاب گوشی بدون سرعت شبکه بالا، خود را از پرداخت هزینه اضافی و از دست دادن شارژ باتری گوشی حفظ کنید.

اگر در منطقه‌ای زندگی می‌کنید که ۴G در آن پشتیبانی نمی‌شود، نمی‌توانید از یک گوشی نسل چهارم استفاده کامل بکنید. درواقع اگر گوشی نسل چهارم بخرید و ۴G LTE را غیرفعال نکنید با مشکلات جدی باتری روبه‌رو خواهید شد. چراکه گوشی مدام برای سیگنالی از نسل چهارم که وجود ندارد، به جست‌وجو می‌پردازد و به این طریق باتری خالی می‌شود.

اگر می‌خواهید هزینه کمتری بپردازید، مطمئن شوید یک گوشی با سریع‌ترین ۳G را خریداری می‌کنید، برای مثال HSPA+ با بیشترین کلاس. اگر ۴۲ یا ۲۱ نباشد حداقل کلاس لازم ۱۴.۴ است.

باتری تلفن همراه جمهوری اسلامی جهان سرعت اینترنت گوشی های هوشمند گوشی هوشمند مخابرات مشکلات موبایل