ساده‌ترین ابزار پرواز و امکانات آن
به گزارش پارس به نقل از شرق «هوانورد»، «مرد پرنده»، «مرد جتی»، «مرد موشکی» و «مرد بال‌دار» از جمله القابی است که مردم برای «ایو روسی» (Yves Rossy)، خلبان و ماجراجوی سوئیسی انتخاب کرده‌اند. هنر این خلبان سوئیسی آن است که با پوشیدن یک دست لباس مجهز به بال موتوردار، پرواز می‌کند. پرواز او برای تماشاگران، یادآور پرواز واقعی یک پرنده است نه شبیه پرواز انسان‌هایی که درون یک هواپیمای غول‌پیکر مثل بوئینگ و ایرباس در سفرند. این مرد پرنده با استفاده از این وسیله نسبتا ساده که «جت‌پک» نام دارد، تاکنون در کشورهای بسیاری پرواز و چشم‌های بسیاری را به سمت خود خیره کرده است. «جت‌پک» او در حقیقت یک دست لباس کار یک‌سره است که در قسمت شانه دو بال سبک، اما مقاوم از جنس فیبر کربن دارد. این بالها چهار موتور دارند که با بنزین معمولی کار می‌کنند و انرژی لازم برای پرواز را فراهم می‌سازند. هواپیمای این مرد پردل‌وجرئت بسیار ساده و مختصر است و دکمه و کلید چندانی ندارد و همان‌گونه که گفتیم بخش اصلی این هواپیما نیز بدن خود این خلبان است. علاوه‌براین، او برای آنکه هواپیما را به سمت چپ و راست هدایت کند، بدن خود را حرکت می‌دهد.
آشنایی با یک ماجراجو
«ایو روسی»، متولد ٢٧ آگوست ١٩٥٩، خلبان و مخترع اهل سوئیس است. دلیل اصلی شهرت وی این است که تاکنون بارها با استفاده از یک «جت‌پک» یا بال مجهز به موتور پرواز کرده است. یکی از نکات جالب در کار «ایو روسی» این است که او برای پرواز از «جت‌پک» یا بال موتورداری استفاده می‌کند که خود ساخته است. این «جت‌پک» از فیبر ساخته شده است تا هم مقاوم و هم تا حد امکان سبک باشد. البته «روسی» پیش از آنکه با «جت‌پک» پرواز کند هم چندان آرام و قرار نداشته است، او همیشه به‌دنبال سبک زندگی هیجان‌انگیز بود. او ابتدا خلبان هواپیمای جنگی در نیروی هوایی سوئیس بود و با هواپیماهایی مانند میراژ، تایگر و هاوک پرواز می‌کرد. مدتی در شرکت سوئیس‌ایر و بعدها در خطوط هوایی بین‌المللی سوئیس، خلبان بوئینگ ٧٤٧ شد. ابزار پروازی که «روسی» ابداع کرده، بسیار منحصربه‌فرد و جالب است. این ابزار پرواز همانند یک دست لباس کار یک‌سره است، اما بال‌هایی از جنس فیبر کربن هم در قسمت پشت دارد. وسعت این بالها ٢,٤ متر است و چهار موتور جت دارد. این موتورهای جت هم مثل دیگر موتورهای جت هواپیماها از سوخت کروزن یا بنزین هواپیما استفاده می‌کنند. همین موضوع باعث شده است رسانه‌ها و مردم لقب‌های مختلفی را برای او انتخاب کنند. «روسی» کار تازه‌اش را در سال ٢٠٠٨ و با پرواز بر فراز رشته‌‌کوه‌های آلپ آغاز کرد. «روسی» آن زمان توانست به سرعت ٣٠٤ کیلومتردرساعت برسد. اما در نوامبر سال ٢٠٠٩ خواست از فراز تنگه جبل‌الطارق پرواز کند. هدفش از این کار آن بود که نامش به عنوان اولین فردی که با استفاده از «جت‌پک»، از قاره‌ای به قاره دیگر پرواز کرده است، ثبت شود. او در ارتفاع هزارو ٩٥٠ متری بر فراز مراکش، از یک هواپیمای کوچک بیرون پرید و راه اسپانیا را در پیش گرفت. انتظار می‌رفت این پرواز حدود ربع‌ساعت طول بکشد، اما به دلیل وزش بادهای شدید، سه دقیقه پیش از اتمام پرواز و رسیدن به ساحل اسپانیا، در دریا سقوط کرد و ١٠ دقیقه بعد، هلیکوپتر همراه وی، او را از آب بیرون کشید. او را به بیمارستان بردند اما ازآنجاکه آسیبی ندیده بود، خیلی زود او را مرخص کردند. گارد ساحلی اسپانیا هم «جت‌پک» او را از آب بیرون آورد. او در نوامبر٢٠١٠ هم پرواز دیدنی و موفق دیگری را اجرا کرد. ابتدا سوار بر یک بالن هوای گرم تا ارتفاع ٢٤٠٠ متری بالا رفت و پس از چند بار چرخ‌زدن در آسمان، با استفاده از چتر نجات، به سلامت فرود آمد. هرچند پرواز او از مراکش به اسپانیا ناموفق بود اما برای او، اسپانیا یکی از محبو‌ب‌ترین مکان‌ها برای پرواز است. او از سال ٢٠٠٧ بارها در اسپانیا پرواز کرده است. البته «روسی» برای انتخاب محل مناسب برای پرواز، انسان هوشمندی است. او همیشه محلی را برای پرواز انتخاب می‌کند که زیبایی و جذابیت تصویری داشته باشد و به‌این‌ترتیب راحت‌تر به صفحه اخبار روزنامه‌ها راه یابد. او از سال ٢٠١١ تاکنون بارها بر فراز گراند کانیون در آریزونا پرواز کرده است. کوه فوجی در ژاپن نیز از دیگر مکان‌هایی است که «روسی» برای هنرنمایی خود انتخاب کرده است. وی تاکنون با استفاده از بال‌های جتی خود چندین‌بار به اطراف کوه‌های فوجی در ژاپن پرواز کرده و هربار هم به‌سادگی تا قله رفته است. او در مورد ماشین پرنده خود می‌گوید: «بال‌های این هواپیمای کوچک موتورهای کوچکی دارند و با سرعت ٣٠٠ کیلومتر در ساعت پرواز می‌کند. این بالها بدون هیچ فرمانی و با حرکت
سر و دست به هر سو حرکت می‌کنند». او امیدوار است خیلی‌زود این پرواز دونفره شود. او به‌غیر از کوه‌های فوجی، به ریودوژانیرو نیز سفر کرده است. تصویرهای پرواز او بر فراز مجسمه حضرت مسیح در زمان خودش در بسیاری از رسانه‌ها منتشر شد. پرواز به موازات یک هواپیمای مسافربری یا هواپیماهای جنگنده نیز از دیگر کارهای حیرت‌آوری بود که البته باعث شهرت بیشتر وی نیز شده است. مطبوعات درباره او می‌گویند این خلبان سوئیسی مانند پرنده‌ای است که در آسمان پرواز می‌کند و لقب مرد جتی را به او داده‌اند.
رکورد مرد پرنده
مرد پرنده سوئیس تاکنون رکوردهای بسیاری از خود بر جای گذاشته است، هرچند در ثبت چند رکورد هم ناکام ماند. او با پرواز در ارتفاع دوهزارو ٤٠٠متری، رکورد جدیدی را به نام خود در کتاب رکوردهای گینس به ثبت رساند. «ایو روسی» ٥٥ساله، چهار سال پیش توانست با استفاده از بال‌های موتوردار پرقدرت خود، در ارتفاع دوهزارو ٤٠٠ متری پرواز کند. همه عملیات پرواز وی هم ١٨ دقیقه طول کشید. او در مصاحبه با خبرگزاری فرانسه گفت: «بال‌هایی که برای پرواز اخیر استفاده کردم، اختراع خودم است. تلاش فراوان به خرج دادم تا این بالها را بسازم». وی در ادامه درباره رکوردشکنی خود گفت: «٣٥ کیلومتر را طی کردم و پرواز ١٠ دقیقه به طول انجامید. ١٠ دقیقه هم طول کشید تا پیش از رسیدن به زمین، چترهای نجات را باز کنم». این مرد پرنده پیش از این مسیر میان کانال مانش را با بال‌های خود پیموده بود. همه این موارد باعث شهرت بسیار او شده است و در نتیجه برنامه‌های مختلف تلویزیونی از او به عنوان میهمان دعوت کردند ازجمله اینکه او یکی از میهمانان برنامه ابرانسان‌های استنلی بود. او در یکی از قسمت‌های برنامه تخت گاز
(Top Gear) بی‌بی‌سی هم شرکت کرد و با «ریچارد هموند» مسابقه داد.
از ساحل تا فضا
ابزار پرواز «ایو روسی»، «جت‌پک» نام دارد که بیشتر به وسیله پرواز آدم‌فضایی‌ها شبیه است. «جت‌پک» که آن را کوله‌پشتی پرتابی یا کوله‌پشتی موشکی یا جتی هم ترجمه کرده‌اند، به اسامی دیگری مثل «راکت بِلت» (کمربند موشکی) و «راکت پک» و غیره نیز شناخته می‌شود. ایده اولیه این وسیله در داستان‌های علمی، تخیلی دهه ١٩٢٠ ظاهر شد اما در دهه ١٩٦٠ که فناوری‌های لازم برای ساخت آن در دسترس قرار گرفت، عمومیت یافت. سابقه این وسیله پرنده از جنگ جهانی دوم آغاز شد. این وسیله را معمولا به پشت می‌بندند و فشار یک سیال مثل یک گاز یا مایع، آن را به پرواز درمی‌آورد. اولین «جت‌پک» را یک مخترع روس به نام «الکساندر فیودوروویچ آندریف» ساخت که برخی کارشناسان، فناوری به‌کاررفته در آن را پیشرفته ارزیابی کردند. این اختراع ثبت شد، اما هیچ‌گاه ساخته نشد. انرژی این «جت‌پک» را احتراق مخلوط اکسیژن و متان فراهم می‌کرد و طرز کارش شبیه موشک بود. این «جت‌پک» بال‌هایی به طول یک متر داشت. اولین «جت‌پک» تجاری قابل‌استفاده «مارتین» نام دارد. این ابزار را یک مخترع نیوزیلندی به نام «گلن مارتین» ساخته است که می‌تواند تا ٣٠ دقیقه سوخت را نگاه دارد و قدرت موتورش ٢٠٠ اسب بخار است و سال ٢٠١١ عرضه شد. هرچند انواع مختلفی از «جت‌پک»ها ارائه شده‌اند، اما به دلیل قیمت زیاد، دشواری کنترل آن و همچنین خطرناک‌بودن، تاکنون چندان عمومیت نیافته و بیشتر، افراد ماجراجو از آن برای فعالیت‌های ورزشی استفاده می‌کنند. استفاده از «جت‌پک»های آبی نیز در تفریحگاه‌های ساحلی استفاده می‌شود. اما یکی از اصلی‌ترین کاربردهای «جت‌پک»ها، در عملیات فضانوردی است. جابه‌جاشدن در فضا کار بسیار دشواری است. به همین دلیل در لباس فضانوردها یک «جت‌پک» نصب شده است. با خروج گاز از این لباس فضانورد می‌تواند در جهت‌های مختلف حرکت کند.
ارسال نظر