به گزارش پارس به نقل از افکار اسامة بن زید روایت کرده است که:
رسول خدا(ص) آنقدر پى در پى روزه مى‏ گرفت تا جایى که گفته مى ‏شد:
رسول خدا(ص) افطار نخواهد کرد، و آنقدر افطار مى‏ کرد تا جایى که گفته مى‏ شد: رسول خدا(ص) روزه نخواهد گرفت.
 راوى مى‏ گوید: از اسامة بن زید سؤال کردم: آیا متوجه شدى که رسول خدا(ص) در چه ماهى از ماههاى سال بیشتر روزه مى‏ گرفت؟ گفت: آرى، گفتم: کدام ماه؟ گفت:
شعبان، ماهى که در بین رجب و رمضان قرار دارد، و مردم از (فضیلت) آن غافلند، و آن ماهى است که اعمال در آن ماه بسوى پروردگار جهانیان بالا مى‏ رود، و من دوست دارم در حالى که روزه هستم، عمل من به (عالم) بالا برود.
از انس بن مالک روایت شده است که از رسول خدا(ص) پرسیدند: کدام یک از روزه‏ ها بهتر است؟ فرمود: ماه شعبان به نیّت بزرگداشت ماه رمضان.
ام سلمه روایت کرده است که رسول خدا(ص) در هیچ ماهى تا پایان ماه روزه نمى‏ گرفت مگر ماه شعبان که آن را به ماه رمضان متّصل مى‏ کرد.


پی نوشت:
پاداش نیکیها و کیفر گناهان / ترجمه ثواب الأعمال، ص173.