از کجا بدانم آمادگی ازدواج دارم یا نه؟
به گزارش پارس به نقل از جام جم جوانی ۲۵ساله‌ام و اگرچه که قصد ازدواج دارم، اما به دلیل آمار بالای طلاق کمی نگرانم. نمی‌دانم شرایط پذیرش این مسئولیت خطیر را دارم یا نه؟! چگونه باید بفهمم که برای ازدواج آمادگی لازم را دارم و می‌توانم زندگی موفقی داشته باشم؟
پاسخ مشاور: بیشتر ازدواج‌هایی که این روز‌ها به طلاق منجر می‌شود از نداشتن اطلاعات کافی هر یک از زوجین درباره دیگری ناشی می‌شود. دوست داشتن یکدیگر برای داشتن یک زندگی موفق کافی نیست، اینکه بدانیم چرا می‌خواهیم با یک نفر ازدواج کنیم، مهم‌ترین پیش نیاز ازدواج است. حال چگونه بفهمیم زمان ازدواجمان به راستی فرا رسیده است و به عبارت بهتر، آماده پذیرش نقش همسری هستیم؟
شناخت خود
اولین قدم، آن است که خودمان را خوب بشناسیم. اینکه چه خصوصیات اخلاقی، چه مهارت‌ها و چه توانمندی‌هایی برای مدیریت یک زندگی داریم بسیار ضروری است. باید به طور کامل شخصیت خود و شخصیت مکمل خود را بشناسیم. اینکه از نقاط قوت و ضعف خود آگاه باشیم، بدانیم چه موقع از کوره در می‌رویم، چه موقع ناراحت می‌شویم و چه موقع صبرمان تمام می‌شود و اگر تمام شود چگونه واکنش نشان می‌دهیم، بسیار مهم است.
انعطاف پذیری
اگر خشک و غیر منعطف رفتار می‌کنید یا در برخورد با دیگران اغلب دچار تعارض و کشمکش می‌شوید یا در صورتی که مورد انتقاد قرار بگیرید، تحمل شنیدن نظرات مخالف درباره خودتان را نداشته باشید، بهتر است برای ازدواج عجله نکنید، چرا که داشتن روحیه منعطف و برخورداری از شخصیتی انعطاف‌پذیر لازمه پذیرفتن نقش همسری است و بدون آن زندگی سراسر درد و رنج خواهد بود. لذا اگر ازدواج می‌کنید تا زندگی کامل‌تر، آرام‌تر و با کیفیت‌تری برای خود بسازید و در عین حال از روحیه نقدپذیری برخوردار نیستید بهتر است پیش از هر چیز آن را در خود رشد دهید و تقویت کنید سپس به فکر تشکیل زندگی باشید.
پذیرش تفاوت‌ها
هر یک از ما منحصر به فردیم و با دیگری تفاوت داریم. بزرگ‌ترین اشتباه زوجینی که زندگی مشترک آن‌ها به جدایی و طلاق منجر شده، این بوده است که از همان ابتدا سعی در تغییر دادن یکدیگر داشته‌اند. این کار محال است، چرا که اگر بسیار هم موفق باشید در نهایت فقط خواهید توانست خودتان را تغییر دهید، نه هیچ فرد دیگری را. این طرز تفکر مطرود است و محکوم به شکست. هیچ فردی تغییر نمی‌کند، مگر به این نکته آگاه شود که رفتارش به واقع پیامدهایی دارد که او یا دیگران را دچار مشکلات جدی می‌کند. لذا پذیرفتن تفاوت‌ها و اینکه هیچ یک از ما کامل نیستیم و کاستی‌های مخصوص به خود را داریم، یکی از اصولی است که باور به آن ما را برای ورود به یک زندگی آرام یاری خواهد داد.
ازدواج به عنوان ارزش
در نهایت به عنوان چهارمین و البته مهم‌ترین نکته باید گفت که یک ازدواج زمانی برای همیشه با کیفیت و ماندگار باقی خواهد ماند که برای هر یک از زوجین، به یک «ارزش» تبدیل شده باشد. اگر رسیدن به یکدیگر، تشکیل زندگی مشترک، دوست داشتن یکدیگر و تلاش برای داشتن یک زندگی ایده‌آل برای هر دو نفر یک ارزش محسوب شود، می‌توان اطمینان داشت که آن زندگی تا ابد پابرجا بماند.
ارسال نظر