درمان عفونتهای باکتریایی در ایران با «خارمریم»

پايگاه خبري تحليلي «پارس»- محققان ایرانی موفق به ساخت نوعی نانودارو با استفاده از گیاه خارمریم شدند که در درمان عفونت های باکتریایی، گونه‌ای باکتری مقاوم به آنتی بیوتیک‌ها مؤثر و در صنعت داروسازی قابل استفاده است.
 
به گزارش پايگاه خبري تحليلي «پارس»، زهره فائزی زاده یکی از محققان این طرح گفت: مطالعات مختلف نشان می دهد که برخی ترکیبات مؤثر گیاهی، به شکل فرموله شده در یک سیستم حمل دارو نظیر نانولیپوزوم ها، می تواند رشد این باکتری های مقاوم را مهار کند.

وی افزود: هدف اصلی این مطالعه، تهیه و ارزیابی کارایی نانولیپوزوم های حاوی سیلیمارین«ماده ی دارویی استخراج شده از گیاه خار مریم (Silybum mariunum) در از بین بردن باکتری استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین، در شرایط «برون تن» و «درون تن» بوده است.

این محقق اظهار داشت: نتایج این مطالعه نشان داده که اثرات ضد باکتریایی نانولیپوزوم های حاوی سیلیمارین در زمان های یکسان بیش از شکل آزاد این دارو است لذا نانوفرمولاسیون تهیه شده به دلیل کارایی بالا می تواند به عنوان یک انتخاب مناسب در درمان عفونت های ناشی از استافیلوکوکوس اورئوس مورد استفاده قرار گیرد.

فائزی زاده افزود: در ابتدا نانولیپوزوم های حاوی «سیلیمارین» به روش تبخیر فاز معکوس ساخته شدند که پس از بررسی بازده محصور سازی و خصوصیات ساختاری نانولیپوزوم ها، حداقل غلظت مهار کنندگی (MIC) ماده سیلیمارین به شکل آزاد و محصور در نانولیپوزوم ها برای باکتری مد نظر با روش رقیق سازی متوالی اندازه گیری شدند.

وی گفت: ویژگی های نانولیپوزوم ها به کمک دستگاه های مختلفی نظیر «زتا پتانسیل» و میکروسکوپ الکترونی تعیین شد که در نهایت میزان مرگ و میر موش های عفونی شده با MRSA، که با سیلیمارین به فرم آزاد و محصور شده در نانولیپوزوم ها تیمار شده بودند، مورد مطالعه قرار گرفت.

این محقق افزود: طبق نتایج حداقل غلظت مهار کنندگی شکل آزاد سیلیمارین و نیز محصور شده در نانولیپوزوم ها به ترتیب ۵۰۰ و ۱۲۵ میلی گرم بوده است. همچنین در بازه های زمانی یکسان، اثرات ضد باکتریایی نانولیپوزوم های حاوی سیلیمارین بیش از شکل آزاد این دارو بوده است. از طرفی ، میزان بقای موش های عفونی شده با MRSA، که با نانولیپوزوم های حاوی سیلیمارین تیمار شده بودند، در مقایسه با گروه شاهد، ۱۰۰ درصد گزارش شده است.

با توجه به نتایج حاصل شده، می توان گفت که برخی از مواد مؤثر گیاهی توانایی محصور شدن در نانو حامل های دارویی را دارند و با این روش می توان کارایی درمانی آن ها را افزایش داد. علت این مسأله می تواند افزایش پایداری و فراهمی زیستی بیشتر این مواد در شرایط برون تن و درون تن باشد.

این تحقیقات حاصل همکاری دکتر زهره فائزی زاده، امیر قریب و مسعود گودرزی- اعضای هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد بروجرد- است که نتایج آن در مجله Iranian Journal of Pharmaceutical Research (جلد ۱۴، شماره ۲، سال ۲۰۱۵، صفحات ۶۲۷ تا ۶۳۳) منتشر شده است.(مهر)