با افراد پرحرف چه کنیم؟
به گزارش پايگاه خبري تحليلي «پارس»، يك پزشك نوشت: یک مکالمه خوب زمانی رخ می دهد که هر دو طرف به حرف همدیگر گوش داده و پاسخ دهند. در واقع زمانی که یکی از طرفین گفتگو به پرگویی می‌پردازد تعادل این ارتباط بهم می‌خورد. شاید شخصیت کارتونی Mr. Chatterbox را به یاد بیاورید. روزانه با افراد زیادی روبه‌رو می‌شویم که حتی در یک معاشرت و احوالپرسی ساده آن‌چنان در حرف زدن افراط می‌کنند که دنبال بهانه‌ای برای فرار می‌گردیم چه برسد به جلسه‌های کاری که گاه برای نمایش دانسته‌ها، آن‌قدر سخن به درازا می‌کشد که بحث اصلی دست‌نخورده باقی می‌ماند.
کمک به افراد پرگو که بیاموزند که ابتدا بشنوند و سپس پاسخ دهند همیشه آسان نیست. در طبقه‌بندی این افراد، گروهی این مشخصه خود را می‌دانند و شاید حتی به عنوان یک خصیصه مثبت سعی در حفظ آن دارند و گروهی ناخواسته در بحث‌ها پرگویی می‌کنند و شاید تنها دلیل این پرگویی آن است که نمی‌توانند منظور خود را در جملات موجز و کوتاه بیان کنند. بنابراین برای پوشاندن این ضعف بیشتر و بیشتر توضیح می‌دهند. اما در گفتگو با این افراد چه کنیم؟
قبل از آن که شروع به پرگویی کنند آن‌ها را متوقف کنید
اگر شما مخاطب خود را به عنوان فردی پرگو می‌شناسید، پیش از اتفاق افتادن یک مونولوگ طولانی از وقوع آن پیشگیری کنید. در صورت امکان به طور خلاصه مطلب خود را توضیح دهید و گفتگو را به سمتی هدایت کنید که او نیز احساس یا نظر خود را در خصوص مطلب مورد نظر خلاصه بیان کند. جان کلام را بگویید و جان کلام را طلب کنید تا نیازی به صحبت در خصوص اطلاعات تکمیلی و حواشی بحث نباشد.
پرسش‌ها نقش مهمی در مکالمه دارند و به شما این امکان را می‌دهند که گفتگو را در مسیر دلخواه‌تان نگهدارید. هنگامی که مخاطب شما از موضوع مورد بحث فاصله گرفت، با پرسیدن سوال مناسب می‌توانید مجدد قطار را به ریل بازگردانید. درنهایت اگر به اندازه کافی با هم راحت هستید به او یادآوری کنید که پرگویی می‌کند، شاید خودش متوجه این کار نباشد. با رعایت ادب برای او توضیح دهید که نیازی به گفتن بیشتر نیست و منظور او را درک کرده‌اید.
گوش دادن، درک کردن و وقفه‌های ظریف
اگر نتوانستید از ابتدا پرگویی را متوقف کنید یا در آن حد با مخاطب راحت نیستید تا در میان بحث تلاش کنید که روال را تغییر دهید، گوش دادن می‌تواند کمک کننده باشد البته گوش دادن کامل و موثر. گاهی در برخورد با افراد پرگو ما کم کم از محیط جدا می‌شویم و در ساحل رویایی خود قدم می‌زنیم. وانمود نکنید واقعا شنونده باشید. نادیده گرفتن آن‌ها موجب می‌شود که احساس کنند که باید بیشتر توضیح دهند تا شما منظورشان را درک کنید. با نشانه‌های کلامی، بصری تلاش کنید که نشان دهید که آنچه را که می‌خواستند انتقال دهند انتقال داده‌اند و شما نیز درک کرده‌اید.
دایان بارت در روانشناسی امروز پیشنهاد می‌کند که در زمان و موقعیت مناسب به روشی مودبانه وقفه ایجاد کنید:
ممکن است مخاطب به شما بگوید «نه، من بیش از حد صحبت کردم، شما ادامه دهید» هرگز این اعتراف صادقانه را نادیده نگیرید و از این تعارف مودبانه استفاده کرده بحث را شما ادامه دهید. یا این که بگوید «اجازه بدهید صحبت را جمع بندی کرده و خاتمه دهم» پاسخ مناسب شما می‌تواند چیزی شبیه این باشد که من فکر کردم صحبت شما تمام شده است یا مثلا در واقع آنچه از صحبت شما فهمیدم این است که . . . . نکات اصلی و مثبتی را که شنیده‌اید، کوتاه توضیح دهید.
در حقیقت قطع مکالمه طرف مقابل ذاتا کار مودبانه‌ای نیست اما گاهی اوقات تنها و بهترین گزینه است. اگر شما کار خود را درست انجام دهید و در واقع بتوانید نشان دهید که منظور مخاطب را درک کرده‌اید، نقطه نظرهای مشترکی دارید و جمله‌های او را به خاطر سپرده‌اید، می‌توانید حس همدلی ایجاد کنید که کمک می‌کند که آتش پرحرفی خاموش شود.
مخاطبانشان را حذف کنید
بعضی از افراد پرحرف تشنه توجه هستند و از این که مردم به حرف آن‌ها گوش می‌دهند لذت می‌برند زمانی که روش‌های قبلی پاسخ‌گو نبود نیاز است که او را از توجه دور کنید. کوارا راه حلی دارد که با این که تا حدی دور از ادب است اما می‌تواند موثر باشد. زمانی که در یک گروه هستید و می خواهید این جلب توجه و خودنمایی را متوقف کنید با یکی از اطرافیان خود که حس می‌کنید مثل شما به دنبال راه نجاتی است در خصوص موضوعی جدید شروع به صحبت کنید.
هیچ چیز مانند از دست دادن مخاطبان برای یک فرد پرگو ناراحتی ایجاد نمی‌کند. بنابراین شنونده او نباشید و سعی کنید با یکی از اطرافیان وارد گفت‌وگو شوید.
وقت شما ارزشمند است، همه و حتی خود شما باید به آن احترام بگذارید. زمانی که دریک مکالمه دو نفره هستید می توانید توضیح دهید که به واسطه انجام کاری متاسفانه مجبور هستید بروید و ادامه بحث را در فرصتی دیگر دنبال می‌کنید. استفاده از زبان بدن برای نشان دادن عجله برای رفتن می‌تواند موثر باشد. حتی پیش از شروع بحث در مواردی که از پرگویی طرف مقابل مطلع هستید می‌توانید محدودیت زمانی خود را برای مکالمه بیان کنید مثلا با این جمله که من ده دقیقه دیگر باید برای جلسه ای از شرکت خارج شوم به مخاطب می‌فهمانید که فرصت زیادی برای مکالمه ندارید.
البته همه افراد زمان‌هایی که ناراحت، عصبانی، شاد و یا هیجان‌زده هستند از لحاظ احساسی احتیاج دارند تا با کسی شریک شوند شاید شما تنها مخاطب و شنونده حرف‌‌های آن‌ها باشید. همزمان که تلاش می‌کنید پرحرفی آن‌ها را کنترل کنید مهربان و صبور باشید. نیاز به صحبت کردن و توضیح دادن ممکن است برای همه ما پیش بیاید.
ارسال نظر