پیرامون بیماریهای گوارشی

پايگاه خبري تحليلي «پارس»- در سردرد، بیخوابى، کج خلقى، غم و غصه، کدورت، دلتنگى، رنجش و نیز تنگى سینه، تپش قلب، درد سینه، پا، کمر و در هر درد دیگرى باید نخست جهاز هاضمه را مرتب و اصلاح نمود و پس از آن اگر باز بیمارى ادامه یافت آنگاه به درمان خاص آن پرداخت.

باید دانست که بیشتر بیمارى ها را اختلال و خرابى معده و تنبلى روده باعث مى گردد.

ضمنا هر بیمارى نیز اشکال و اختلال در جهاز هاضمه ایجاد مى نماید. بنابراین باید به دستگاه گوارش توجه نموده آن را پاک کرد و به راه انداخت. آنگاه چنانچه باز بیمارى مداومت یافت به درمان خاص آن پردازند.

در سردرد، بیخوابى، کج خلقى، غم و غصه، کدورت، دلتنگى، رنجش و نیز تنگى سینه، تپش قلب، درد سینه، پا، کمر و در هر درد دیگرى باید نخست جهاز هاضمه را مرتب و اصلاح نمود و پس از آن اگر باز بیمارى ادامه یافت آنگاه به درمان خاص آن پرداخت.

در اصلاح دستگاه گوارش باید:

1- غذا را به خوبى جوید تا درست با بزاق دهان آغشته و همانند شیر شده آنگاه آن را فروبرد.

2- تا قبل از احساس گرسنگى نباید غذائى خورد و هنوز کاملا سیر نشده باید دست از خوراک کشید.

3- در صورت امکان بعد از صرف غذا اندکى استراحت کرد.

4- حتى المقدور از صرف اغذیه ترش و تند و انواع چاشنى هاى محرک خوددارى ورزید، زیرا این نوع اغذیه باعث اختلال دستگاه گوارش و سوء هضم مى گردند.

5- در سر سفره و به هنگام صرف غذا مطالب نشاط آور و مفرح مطرح و شوخى و خنده کرد. خنده تحریک لازم در جهاز هاضمه نموده و ترشحات طبیعى آن را افزایش مى دهد و حرکت و جنبش آن را زیاد مى کند و نتیجتا تسهیل در تحلیل نموده و عمل جذب را آسان مى نماید. خنده و شادى موجب تحریک بیشتر روده ها شده و دفع مواد زائد را تسهیل مى بخشد، همچنین اثر بسیار زیادى در ترشحات کبد، کیسه صفرا، پستانها و اعضاى دیگر دارد و نیز گرفتگى، تنگى و فشردگى که در رگ ها، مغز و دیگر اعضاى بدن رخ مى دهد را برطرف مى سازد.

به همین علت است که بعد از خنده، سبکى، شادى و فرح به انسان دست داده، حافظه زیاد شده و میل به کار افزایش مى یابد، مطالب بهتر فهمیده مى شود و انسان به خبط و خطاى خود بهتر پى برده و به رفع آن مى کوشد. این وضع همانند آنست که شخص در اتاق دربسته اى محبوس شده باشد و با کمک خنده و انبساط روح در آن اتاق گشوده گردد. اثر دیگر خنده آنست که سنگینى کار روزانه را از تن بدر نموده و کدورت و اندوه ناشى از پیشامدهاى ناگوار و عدم مساعدت روزگار را رفع مى نماید.

پس تأکید مى کنم که در سر سفره و به هنگام صرف غذا باید خندان بود. ابدا حرفى را که باعث حزن و اندوه شود نباید به زبان آورد. این گونه حرفها را باید مدتى پس از صرف غذا، در صورت نیاز و ضرورت، مطرح کرد و به وقت بیان آن نیز، باید موضوع را با گشاده روئى و لبخند عنوان نمود تا در شنونده اثر بد نکند و بالعکس نتیجه بخش باشد.

معروف است که با زبان خوش مى توان مار را از سوراخ بیرون آورد. درحالى که با تغییر و تندى حتى حیوان هم از اطاعت بازپس مى زند. اگر بخواهیم همیشه آرامش و آسودگى داشته باشیم و دیگران یار و یاورمان باشند باید گفتار خوش و اندیشه و کردار نیک را به کار بریم. در گفتگو با دیگران پیوسته رعایت ادب و احترام را بنمائیم. هیچ وقت حرفى نزنیم که به طرف بربخورد و سبب هتک احترام او شود. بدیهى است هر حرف برخورنده اى موجب دفاع آن فرد از خود و بروز اختلاف مى گردد. به قول معروف حرف مانند توپیست که به دیوار زنند و برگردد و به زننده خورد.

پزشکان متقدم براساس تجارب و احوالات بیماران نکاتى را دریافته بودند که این نکات را به شرح زیر خلاصه مى کنم:

1- با بروز هر عارضه اى در بدن دستگاه گوارش نیز دچار اختلال مى شود.

2- هرگاه دستگاه گوارش به خوبى به کار افتد بدن بر بیمارى غالب مى گردد.

3- با پیدایش بیمارى، اعصاب به ولوله و هیجان مى افتد و تا تسکین نیابد بهبود در حال بیمار پیدا نخواهد شد.

4- گاه خستگى، ضعف، اختلال و هیجان اعصاب باعث بروز امراض مختلف از جمله عارضه معدى مى گردد.

به جهاتى که گذشت در معالجات باید داروهائى تجویز شوند که مسکن اعصاب و ملین مزاج و مدر باشند تا بدین وسیله سموم بدن دفع شده و طبیعت خود به کار افتاده و قوه مدبره بدن اسباب و علل بیمارى را برطرف سازد. این داروها باید به گونه اى باشند که با طبیعت بیمار سازگارى داشته و بارى بر طبیعت نشوند و اسباب مزاحمت بیمار را فراهم نیاورند. در ضمن لازمست رعایت تقویت عمومى بدن و خاصه قلب بیمار هم بشود.

منابع
راز درمان (رساله اى در پزشكى سنتى و گياه درمانى)، ج 2