هر وقت که راه کربلا باز شود

 چهار سال مریض بود. کلی دوا و دکتر کردیم. فایده نداشت. آخرین بار بردیمش پیش بهترین متخصص اطفال تو اصفهان. معاینه اش کرد و گفت:«کبدش از کار افتاده. شاید تا فردا صبح زنده نماند!» پدرش سفره حضرت ابوالفضل عليه السلام را نذر کرد. آقا شفایش داد.

دفعه آخری که رفت جبهه ازش پرسیدم کی بر می گردی؟ جواب داد:

« هر وقت که راه کربلا باز شود.»

توی عملیات والفجر یک شده بود مسئول دسته دوم گروهان حضرت ابوالفضل.

وقتی شهید شد شانزده سالش تمام شده بود، شانزده سال بعد هم برگشت. درست شب تاسوعا وقتی برگشت که اولین کاروان  از زائران ایرانی رفتن کربلا.

راه کربلا باز شده بود...

شهید علیرضا کریمی