محبت سيدالشهدا ، راهبرد هدايت

مشاهده حال و هواي مردم خصوصا جوانان در هيأت ها و دسته هاي عزاداري يا مجالس و محافل گوناگون در سطح کشور نشان مي دهد که عليرغم همه نگراني ها از شرايط جامعه و تهديد بحرانهاي اجتماعي هنوز روزنه اميد و راه نجاتي براي نسل جوان باقي است. گرچه آمارها و اطلاعات وضعيت فرهنگي نسل جوان بسيار نگران کننده هستند اما ديدن شور و نشاط خالصانه و باور عميق همين جوانان راهبرد هدايت آنان را يادآور مي شود.

در موضوعات مختلفي از بيکاري و اعتياد تا فساد اخلاقي و مسائلي مانند حجاب ، ما شيوه هاي خود را آزموده ايم و معمولا نتيجه مطلوبي نگرفته ايم. تحولات جديد اجتماعي ، گسترش ارتباطات و رسانه ها و نوآوري هاي تکنولوژيک در کنار برخي کمبودها و معضلات از يک سو و برنامه ريزي تخريبي و گسترده دشمن و خطاها و رفتارهاي نادرست خودمان نيز از سوي ديگر باعث شده تا هر چه مي گذرد آثار ناخوشايندتري در سيماي جامعه امروزمان مشاهده کنيم.

اما با اين همه عوامل و اسباب نگران کننده، تا همين محافل ذکر وياد خاندان پيامبر(ص) هست، مي توان اميدوار بود زيرا در زير اين خيمه ها اکسير محبت معجزه مي کند و دلهاي صاف و بي غش جوانان را تغيير مي دهد. اين راهبرد را تعاليم پيامبر بزرگ و فرزندان آن حضرت به ما مي آموزد چنان که در موضوعي مانند حجاب از رسول خدا نقل شده است که دختران خود را با محبت علي بن ابيطالب پرورش دهيد تا حيا و عفاف داشته باشند. تأکيد و توصيه فراوان خاندان پيامبر بر اعجاز محبت هم در سيره عملي و رفتار و کردارشان و هم در سخنان و گفتارشان هميشه برجسته است و يکي از مهمترين اين رهنمودها يادگاري است که امام هشتم عليه السلام به جمّال اصفهاني دادند و نوشتند : در هيچ حال محبت ما را از دست مده و دوستداران ما را نيز در هر حالي که بودند دوست بدار. اين توصيه علاوه بر آنکه نشان دهنده اعجاز محبت پيشوايان حق است ، راهبردي براي سياست هاي فرهنگي و اجتماعي ماست که به جاي بسياري از روش هاي کم اثر و کم نتيجه اگر از مسير محبت وارد شويم مي توانيم زودتر به هدف برسيم. همين جوانان و زنان و مرداني که شايد به خاطر برخي هنجارشکني ها و ظواهر ناپسندشان نمي توانيم آنان را تحمل کنيم وقتي در هنگام زيارت امام رئوف يا در محافل عزاداري سالار شهيدان با آنها روبرو مي شويم گويي افرادي ديگر هستند. درست است که با دست و پا و چشم و گوش خود گناهي کرده اند اما دل هايشان در مسير محبت گناهي نکرده و جز مهر پيامبر و خاندان او را در خود ندارند. هر چند مثل هر انسان ديگر لحظه اي از ياد خدا غفلت کرده و مرتکب خطايي شده اند اما تا محبت خالصانه حق را در دل دارند اميد به توبه و جبران هست. انسان ها همه مثل هم نيستند و قرار هم نيست که همه به يک شکل و يک رسم باشند ، آنچه مهم است اساس بندگي خدا و شهادت به يگانگي اوست و اقرار به رسالت خاتم پيامبران و بعد از آن ديگر احوال و اشکال بندگان مسلمان خدا بسيار با هم متفاوت است. اينان تا در دنيا زندگي مي کنند انسان هستند و خدا هم مي داند که اين انسان غافل، فراموشکار، شتابناک و کم طاقت، به خطا و گناه آلوده مي شود و دقيقا از همين روي کشتي نجات حسيني را در درياي پرتلاطم زندگي انسان ها روانه کرده است تا به نور محبت، آنان را در تاريکي اين سيلاب دريابد. بايد اين راهبرد را درک کرد و به کار بست. اگر با راهبرد محبت به سراغ مخاطبان خود برويم حتى سرسخت ترين دشمن را نيز مي توان آرام و رام کرد چه رسد به دوستان و آشناياني که عضو همين خانواده و اهل همين خانه اند. ما که شيوه هاي کم نتيجه و کم اثر را بارها آزموده ايم چرا راهبرد محبت را آزمايش نمي کنيم؟