نقش والدین در تربیت اجتماعی کودک
پژوهشگران آمریکایی به شواهدی دست یافتهاند که نشان میدهد، بهره هوشی (IQ) کودکان در نتیجه رفتارهای والدین برای اجتماعی کردن آنها نیست.
به گزارش پارس به نقل از ایسنا، این موضوع که والدین تا چه میزان بر هوش کودکان تأثیرگذار هستند، همواره مورد بحث است؛ برخی تحقیقات عنوان میکنند، والدینی که فرزندان خود را با اصول خاصی مانند خواندن کتاب یا غذا خوردن در جمع خانواده پرورش میدهند، فرزندان باهوشتری نسبت به خانوادههایی دارند که این کارها را انجام نمیدهند.
بر اساس یک استدلال دیگر، هوش کودکان ناشی از تأثیر اجتماعی والدین نیست، بلکه بصورت ژنتیکی از والدین به کودکان منتقل میشود.
خواندن داستان قبل از خواب، گفتگو با فرزندان و غذا خوردن در جمع خانواده، راههای مناسبی برای تعامل والدین با کودکان محسوب میشوند، اما بر اساس نتایج یک تحقیق جدید، هیچکدام از این اقدامات تأثیر قابل تشخیصی بر هوش کودکان ندارند.
محققان دانشگاه ایالتی فلوریدا در این پژوهش، دو گروه نمونه شامل نوجوانان عادی و کودکان فرزندخوانده را مورد بررسی قرار دادند.
رفتار والدین و اینکه آیا آنها تأثیری بر هوش کلامی کودکان دارند، از طریق آزمون واژگان تصویری (PVT) اندازه گیری شد. آزمونهای بهره هوشی (IQ) بر روی دانشآموزان راهنمایی و متوسطه انجام و این آزمونها بار دیگر در سنین ۱۸ و ۲۶ سالگی تکرار شدند.
«کوین بیور» سرپرست تیم تحقیقاتی تأکید کرد: هیچ ارتباطی بین تأثیرگذاری والدین و هوش کودکان در زندگی آینده پیدا نکردیم، حتی زمانی که تأثیرات ژنتیکی را به حساب آوردیم.
بررسی کودکان فرزندخوانده که دیانای مشترکی با والدین خود نداشتند، این احتمال را که رفتار والدین برای اجتماعی شدن کودک، تنها یک نشانگر برای انتقال ژنتیکی است، از بین میبرد.
به گفته «بیور»، پژوهش قبلی که تأثیرگذاری رفتارهای والدین بر هوش کودکان را تشخیص داده بود، نادرست است، چرا که جزء انتقال ژنتیکی محسوب نمیشوند.
نتایج این پژوهش در مجله Intelligence منتشر شد.
ارسال نظر