این یک پیاله قیمه را از مردم نگیریم

من درباره امام حسین(ع) سال هاست فیلمنامه های مختلفی را کار کرده ام، اما همیشه گفته ام اگر قرار است فیلم امام حسین(ع) را من بسازم و خدای نکرده به این شخصیت و خانواده اش خدشه ای وارد شود امیدوارم دست و پایم بشکند و هرگز نروم پشت دوربین بگویم صدا، دوربین و بازیگر چه کار کند. چون جرات می خواهد.

می شود راحت ساخت، قصه های زیادی هم نوشته ام ولی انسان چطور به خودش اجازه بدهد که از این راه ارتزاق کند، از راه دیگری ارتزاق می کنم.

دکتر پورنجاتی(قائم مقام وقت صدا وسیما) خیلی به من اصرار می کرد که چرا اینقدر طولش می دهی، بنویس و بساز، همه چیز مهیاست. من گفتم می ترسم. پرسید از چه می ترسی؟ گفتم اگر این فیلم را ساختم و مُردم. چشم باز کنم و امام حسین (ع) و خانواده اش و اهل بیت(ع) ایستاده اند. از من می پرسند شما که هستی؟ می گویم آقا من رسول ملاقلی پورم فیلمسازم. حضرت بفرمایند مرد حسابی می رفتی مجنونت را می ساختی. با خانواده من چکار داشتی؟

واقعا آدم فکر می کند می بیند سر این یک پیاله قیمه تبرکی چه دعواییست. ارمنی و مسیحی و یهودی با عتقاد می آیند. این یک پیاله قیمه را از مردم نگیریم . بگذاریم اعتقاد داشته باشند.