به دنبال گنج در جنوب کرمان!
گفتوگو با مدیر بنیاد امام موسی صدر
محمود هاشمی 28 سال دارد. بعد از فعالیت‌هایی که در دبیرستان‌های تهران و قم داشته، همراه با عده‌ای از دوستانش بنیاد علمی فرهنگی امام موسی صدر را حدود سه سال و نیم پیش با هدف حمایت از دانش‌آموزان مناطق محروم به ویژه در استان کرمان تأسیس کرده است. هاشمی در اصفهان زندگی می‌کند اما عشق و علاقه به بچه‌های بلوچ کار برای آنها را ممکن کرده است. او به نقل از شهید بروجردی می‌گوید: «تنها کسی می‌تواند به کُردها کمک کند که به شدت آنها را دوست داشته باشد.» یکی از افتخارات این گروه آن است که از طریق بنیاد امرار معاش نمی‌کنند و همة فعالیت‌هایشان داوطلبانه است.
هاشمی بین سخنانش در هر جمله‌ای عبارت «به لطف خدا» را فراموش نمی‌کند، خدایی که به آنها لطف کرده تا خادمان مردم جنوب کرمان باشند. بنیاد که به دلیل تلاش‌های امام موسی صدر برای مظلومان لبنان، به نام این بزرگوار نامگذاری شده، در خراسان و ایلام هم نیروهایی دارد که قرار است کار را جدی‌تر دنبال کنند.
گفت‌وگوی حلقه وصل با وی را در ادامه بخوانید:
ایده تشکیل این بنیاد از چه کسانی بود و با چه هدفی صورت گرفت؟
هدف اصلی تشکیل این بنیاد حمایت از دانش‌آموزان مناطق محروم بود برای اینکه خود اینها ان‌شاءالله بتوانند در آینده به سایر محرومان خدمت کنند. از نظر ما، باید هر منطقه به دست بچه‌های خود منطقه پیشرفت کند. رویکرد ما دقیقاً به این سمت می‌رود. سه سال و نیم پیش من با یک حرکت جهادی به جنوب کرمان رفتم و آنجا به این نتیجه رسیدیم که برای اینکه یک کار اثرگذار و دائم داشته باشیم، باید از خود نخبگان همین منطقه استفاده بکنیم.
بنیاد صدر در سال اول فعالیت، با مجوز تشکل جهادی کار می‌کرد، ولی به خاطر شرایط ویژه منطقه جنوب کرمان، تصمیم به ثبت این بنیاد گرفتیم و در نهایت توانستیم بنیاد را سی‌ام تیرماه 92 به صورت رسمی در استانداری کرمان ثبت کنیم.
کارتان را از کجا شروع کردید؟
ما از یک روستا شروع کردیم و به لطف خدا و آرام‌آرام طرح‌هایمان را به صورت آزمایشی به روستاهای هم‌جوار و شهرستان‌های همسایه گسترش دادیم. با 6 نفر دانش‌آموز و از بحث علمی شروع کردیم و این دانش‌آموزان توانستند موفقیت‌هایی به دست بیاورند. یعنی توانستیم الگوهایی از جنس خود منطقه تحویل بدهیم و این موضوع، در تزریق روح خودباوری و امید در منطقه بسیار مؤثر بود. در بحث قرآنی هم با سه حافظ قرآن در حد دو جزء شروع کردیم. در حال حاضر، مؤسسه در چهار زمینه علمی، فرهنگی، قرآنی و پزشکی فعالیت دارد. طرح جهادگران علمی، طرح بورسیه علمی، طرح مشاوران علمی و... طرح‌هایی است که در حمایت از دانش‌آموزان برای ورود به مدارس نمونه و تیزهوشان در نظر گرفته شده. ما می‌خواهیم بگوییم این بچه‌ها آن قدر مستعدند که به هر آنچه بخواهند، می‌توانند برسند. محرومیت در امکانات آموزشی و امکانات مالی نباید سبب شود استعداد و جوهر دانش‌آموزان نادیده گرفته شود.
برای خودتان چه چشم‌اندازی داشتید و در حال حاضر در کجای چشم‌انداز قرار دارید؟
آرمان‌مان این است که این طرح‌ها به صورت الگو تعریف بشود و به کمک نخبگان هر منطقه محروم اجرا بشود. در واقع، هدفمان این است که می‌خواهیم ببینیم آیا می‌توانیم با شرایط منطقه و محدودیت‌های مالی در زمینه‌های علمی، فرهنگی، قرآنی و پزشکی تحول ایجاد کنیم یا خیر. به فضل خدا یک سری اتفاقاتی افتاده. دو طرح هم به طور آزمایشی در ایلام و خراسان رضوی اجرا می‌کنیم.
در مورد طرح‌های علمی توضیح دهید.
از نظر ما، هر کجا که باشی، می‌توانی به محرومان کمک کنی. در طرح مشاوران علمی، دانشجوهای نخبه هر استان به دانش‌آموز نخبه محروم و مستعد مشاوره علمی می‌دهند. وضعیت تحصیلی‌شان را پیگیری می‌کنند و مشکلات آنها در برنامه‌ریزی یا سؤالات درسی آنها را پیگیری می‌کنند. باتوجه به فاصله ما از منطقه، اگر دانش‌آموز خودش دنبال درس نباشد، واقعاً کاری از دست ما برنمی‌آید. در طرح بورسیه علمی، به دانش‌آموز می‌گوییم با توجه به شایستگی تحصیلی شما، شایسته دریافت بورس تحصیلی می‌شوید و بر این اساس، کمک هزینه تحصیلی ماهیانه از طریق کمک‌های مردمی به حساب آن دانش‌آموز واریز می‌شود. این کار، هم مشکلات مالی دانش‌آموز را جبران می‌کند و هم انگیزه‌هایش برای موفقیت را افزایش می‌دهد. نزدیک به 200 دانش‌آموز بورسیه داریم. در طرح جهادگران علمی هم از دانشجویان نخبه همان استان یا حتی همان منطقه برای کار علمی برگزاری کلاس و دوره استفاده می‌کنیم. این مشاوره‌ها به شکل تلفنی انجام می‌شود و بعد در روزهای خاصی از سال هم اردوی جهاد علمی برپا می‌شود.
بورسیه علمی نتیجه هم داشته؟
ارسال نظر