پايگاه خبري تحليلي «پارس»- دبیرکل شبکه کاهش تقاضای مواد مخدر آسیا گفت: طبق آمار ارائه‌ شده از سوی سازمان پزشکی قانونی، به‌‌طور متوسط هر 3 ساعت یک معتاد یعنی هر روز 8 معتاد به دلیل سوء مصرف مواد مخدر در کشور جان خود را از دست می‌دهد 

عباس دیلمی‌ زاده دبیرکل شبکه کاهش تقاضای مواد مخدر آسیا در گفتگو با پايگاه خبري تحليلي «پارس» با اعلام مطلب فوق افزود: من هرروز در خیابان معتادهای زیادی را می‌بینم که جان‌شان برای کسی ارزش ندارد و هر سه ساعت یک بارسرم زنگ می‌زند که بیمار دیگری در خیابان جان باخت!

وي خواستار آن شد كه به معتادان به عنوان بيمار نگاه شود و نه مجرم و گفت:  هر روز پرونده‌های پزشکی زیادی در پزشکی قانونی تشکیل می‌شود که از سیستم پزشکی به خاطر بی‌مبالاتی شکایت می‌کنند و پزشکی قانونی خود را مسئول می‌داند به این پرونده‌ها رسیدگی کند اما وقتی معتادی جان می‌دهد، نه کسی شکایت می‌کند و نه کسی رسیدگی می‌کند. هیچ‌کس به دنبال پاسخ به این سؤال نیست که چرا این معتاد مرد!

وي افزود: افکار عمومی به مرگ معتاد حساس نیست و ارزشی برای جان او قائل نمی‌شود چون نمی‌داند اعتیاد چیست، معتاد کیست و چرا یک فرد گرفتار اعتیاد می‌شود. 

دبیرکل شبکه کاهش تقاضای مواد مخدر آسیا با اشاره به برنامه‌های کاهش آسیب در کشور گفت: سال‌ها است که برنامه‌های کاهش آسیب در کشور در دستور کار قرار دارد اما با وجود این هرگز به این مسأله توجه نشده است که می‌توان با یک برنامه ساده، پیشگیری از اوردوز را به معتادان خیابانی آموزش داد تا تعداد کمتری جان خودشان را از دست بدهند.

دیلمی‌ زاده افزود: سیستم‌های بهداشتی هم چندان راغب نیستند که برای معتادان کاری انجام بدهند. بارها خود شاهد بودم که برای کمک به یک معتاد خیابانی که در شرایط بدی قرار داشته، از اورژانس کمک خواسته‌ شده و اورژانس با این استدلال که این فرد کسی را ندارد که هزینه‌های او را پرداخت کند، از انتقال او به بیمارستان امتناع کرده است.

دبیرکل شبکه کاهش تقاضای مواد مخدر آسیا خاطرنشان ساخت: واقعیت این است که نه‌تنها مردم ایران بلکه بیشتر مردم جهان بیماری اعتیاد را نمی‌شناسند و نمی‌دانند که چرا یک فرد معتاد می‌شود، چرا به اعتیاد ادامه می‌دهد و چرا در اوج بیماری کارتن‌خواب می‌شود، اراده‌ای هم وجود ندارد که در رابطه با بیماری اعتیاد واقعاً اطلاع‌رسانی‌شود. 

دیلمی‌ زاده در مورد دليل اين موشوع گفت: اگر قرار باشد واقعیت‌های اعتیاد را بگویند، باید اعلام کنند که اعتیاد بیماری‌ای است که به‌طور خودکار و فعال می‌شود. آنها گمان می‌کنند که اگر واقعیت‌های اعتیاد را بگویند، تابوی اعتیاد شکسته می‌شود اما من فکر می‌کنم اگر برای جان معتاد ارزش قائل هستند، باید واقعیت‌ها را به مردم بگویند. بگویند که اعتیاد چیست، چگونه ایجاد می‌شود، چرا ادامه پیدا می‌کند و چگونه به انتها می‌رسد.