تابستان با رنگ‌های شاد لباس‌هایش تمام می‌شود و نوبت می‌رسد به سخن‌سرایی عده‌ای راجع به تبرج با پوشیدن چکمه‌های زمستانه. منتظر ده‌ها نظر کارشناسانه و مؤمنانه(!) راجع به وجوه مختلف عفت عمومی و اهمیت حجاب صرفاً زنان می‌مانم اما حتی با سرشلوغی این روزها باید بنویسم که:

حتماً حجاب یک موضوع با بُعد اجتماعی است، اما این‌ها که حجاب زنان را جزو ملکیت مردان‌شان می‌خوانند، هیچ درک نمی‌کنم. آنجا که گفته می‌شود، وای بر مردانی که همسرانشان زینت خود را جز برای محارم نمایان می‌کند، منظور این است که مردان در پاسخگویی‌های انسانی‌ خود به بروزانت ظاهری فقط همسران‌شان به گونه‌ای فعال باشند که اغناکننده و کافی باشد. مردان، قدردان باطن اگر باشند، نیازی نخواهد بود نگهبان ظاهر باشند. 

راجع به حجاب  حرف‌های زیادی دارم.